ننگ آلودگی بر چهره شاهرگ حیاتی رشت
گوهررود و زرجوب دو رودخانه مهم و شاهرگ حیاتی مرکز گیلان هستند که سالهاست بر اثر بیتوجهی مسئولان عنوان آلودهترین رودخانههای جهان را یدک میکشند.
به گزارش پارس ، به نقل از فارس، گیلان با این همه سرسبزی و زیبایی فریبنده و جذاب، در دل خود دو رودخانه مهم دارد که از مرکز شهر رشت می گذرد و روزگاری شاهرگ حیاتی آن محسوب می شدند اما سال های بسیاری است که عنوان آلوده ترین رودخانه های جهان را یدک می کشند.
رودخانه گوهر رود با ۴۰ کیلومتر از ارتفاعات ۷۰۰ متری کوه های سراوان سرچشمه می گیرد که پس از اتصال به رودخانه زرجوب، رودخانه پیربازار را تشکیل داده و در نهایت به تالاب انزلی می ریزد.
رودخانه زر جوب نیز از کوه های کم ارتفاع هزار مرز، نیزه سر، جوکلبندان و کچا از حدود ۲۵ کیلومتری جنوب رشت سرچشمه می گیرد و پس از عبور از منطقه « بهدان» و « چوماچا» و پیوستن به رودخانه گوهر رود به بخش شرقی تالاب انزلی وارد می شود.
این رودخانه با متوسط حجم سالانه ۴.۱۷۳ میلیون متر مکعب یکی از منابع اصلی و مهم تأمین آب تالاب انزلی محسوب می شود.
*مرثیه ای بر مرگ گوهر رود و زرجوب
رودخانه های گوهر رود و زرجوب که زمانی در زیبایی و برخورداری از آب شفاف زبانزد بودند و مأمن امنی برای ماهیان محسوب می شدند امروزه با گرم شدن هوا کسی نمی تواند حتی از کنار این دو رودخانه عبور کند و راحت نفس بکشد زیرا بوی مشمئز کننده ای انسان را آزار می دهد.
متولی رودخانه های گوهر رود و زرجوب مشخص نیست و هر دستگاهی افتخار متولی بودن این دو رودخانه را به دستگاه دیگر می دهد و می گویند شهرداری بیشترین نقش را در این زمینه دارد.
امروزه شاهرگ حیاتی رشت به کانال های بسیار بزرگ حمل فاضلاب و زباله تبدیل شده و دیگر جایگاهی ندارند و منشأ انواع بیماری ها و مشکلات شده اند.
نجات این دو رودخانه که سرمایه شهر رشت و گیلان محسوب می شوند با همت جدی مسئولان امکان پذیر است که در این صورت شاید دیگر لازم نباشد مرثیه ای بر مرگ آنها سروده شود.
*فاضلاب هایی که وارد رودخانه زرجوب و گوهر رود می شوند
پساب های کشاورزی، شهری، صنعتی و زباله ها جزو چهار عامل آلوده کننده رودخانه های زرجوب و گوهر رود هستند.
پساب های کشاورزی دارای سموم شیمیایی و کود آلی هستند که وارد رودخانه ها می شوند و عناصر بیولوژیکی آب را از بین می برند و موجب بالا رفتن مواد آلی آب و رشد بیش از حد باکتری های مضر آب می شود.
فاضلاب های شهری محلول رقیق تیره رنگی و دارای مواد مغذی و آلی است که به صورت معلق و کلوئیدی بوده و به دلیل عناصر متعدد در آن بوی مشمئز کننده ای را در فضا منتشر می کند.
فاضلاب های خانگی، بیمارستانی، صنعتی و… دارای عوامل بیماری زایی هستند که در رودخانه های رشت سرریز می شوند و به همین دلیل آب این رودخانه ها تبدیل به ماده سیاه رنگی می شود که در فصل تابستان به دلیل کم شدن ریزش باران به راحتی قابل دیدن است.
*از رودخانه گوهر رود و زرجوب ماهی می گرفتیم
شهروند ۷۶ ساله ای در گفت وگو با خبرنگار فارس با یادآوری چهره زیبای دو رودخانه رشت، اظهار کرد: یادش بخیر غروب ها از کار برمی گشتیم با دوستان خود به رودخانه گوهر رود می رفتیم و ماهی می گرفتیم.
*سیاه بختی رودخانه های گوهر رود و زرجوب
یک پیرمرد حدود ۶۳ ساله نیز در گفت وگو با فارس گفت: این رودخانه زمانی زندگی داشتند و انسان از اینکه همجوار آنها باشد لذت می برد و آب رودخانه ها بسیار شفاف و روشن بود به طوری که می توانستیم ماهی ها را ببینیم.
وی با بیان اینکه امروزه رودخانه ها سیاه بخت شده اند، افزود: از حدود ۴۰ یا ۵۰ سال پیش تا امروز این رودخانه ها آلودگی دارند و نمی دانم مسئول آن چه کسی است اما با بی توجهی نسبت به آنها ظلم بزرگی به رودخانه ها شده است.
*از کدام رودخانه حرف می زنید
یک کارشناس محیط زیست نیز با اسفبار خواندن وضعیت رودخانه های زرجوب و گوهر رود اظهار کرد: از کدام رودخانه حرف می زنید اینها که دیگر رودخانه محسوب نمی شوند بلکه منبع و منشأ آلودگی هستند و عنوان جهانی در این زمینه کسب کرده اند.
وی با بیان اینکه در سال های اخیر اقدام هایی برای نجات این دو رودخانه صورت گرفته است، اذعان کرد: این اقدام های لاک پشتی تأثیرگذار نیست و اگر مسئولان می خواهند با جدیت این دو رودخانه را نجات دهند باید فکری برای نجات آنها کنند.
این کارشناس محیط زیست، افزود: متولی اصلی این دو رودخانه شهرداری رشت و شورا هستند اما با اوضاعی که به وجود آمده است وضعیت خوشایندی نیست.
وی با اشاره به اینکه دو رودخانه سال هاست که به حال خود رها شده اند، افزود: دیگر کسی به فکر رودخانه ها و از بین رفتن این سرمایه های ارزشمند نیست در حالی که می شود با یک برنامه ریزی مناسب و نجات آنها، گامی مهم در راستای توسعه گردشگری برداشت اما امروزه حتی گردشگر رغبت نمی کند از کنار آنها رد شود.
*برای نجات رودخانه ها هنوز دیر نیست
یک دانشجو نیز با ابراز تأسف از وضعیت رودخانه های گوهر رود و زرجوب گفت: هنوز برای نجات این دو رودخانه دیر نیست و اگر مسئولان همت کنند می شود آنها را از مرگ حتمی نجات داد.
وی با اشاره به اینکه گوهر رود و زر جوب پیشانی رشت و گیلان محسوب می شوند، تصریح کرد: عنوان آلوده ترین رودخانه های جهان ننگ بزرگی بر دامن استان گیلان است و هشداری به مسئولان که باید با جدیت کار کنند و به فکر مردم و شهر باشند.
ارسال نظر