فردوسی «کمال و پاکدامنی» زن را در حجاب تعریف می کند + تصاویر

بی تردید دین مبین اسلام مجموعه کاملی از تأکیدات و فرامینی است که مراعات و انجام آنها اتمام کمال بشر را ضمانت کرده و انسان را به سوی جاودانگی و سعادت سوق می دهد. یکی از این هدایت ها و تاکیدات الهی و انسان ساز، رعایت عفاف و حجاب است. سفارش به رعایت حیا و عفت و حجاب زنان برای در امان ماندن از مخاطرات متعدد، در آیات و روایات دینی بسیار دیده می شود که این امر حاکی از اهمیت بی حد و حصر این مسئله در اسلام دارد؛ بدون شک هیچ انسانی در مسیر اعتدال قرار نمی گیرد، و به سعادت واقعی نائل نمی شود، مگر آنکه مراعات عفت و حیاء و حجاب را به سرحد اعلا برساند.

بر کسی پوشیده نیست، فرهنگ و ادب فارسی متأثر از احکام روح نواز و متعالی اسلام بوده و لذا همواره صاحب سخنان، نامداران و شاعران فرهیخته و بزرگان ادب این مرز و بوم در سخنان گهربار و ادبیات فارسی و شعرهای پرمحتوا و سراسر پند و اندرز خود، تاکیدات بسیاری بر مراعات حدود شرعی و اسلامی، به ویژه در حیطه عفاف و حجاب و پاکدامنی داشته اند. 

حجاب از دیرباز در فرهنگ و تمدن غنی ایرانیان وجود داشته و آمیختگی آن با احکام نورانی اسلام بر غنا و اکمال آن بسی موثر بوده و لذاست که در سروده های شاعران کهن ایران زمین محتوایی دینی و توحیدی و سراسر حیا و پاکدامنی را شاهد هستیم. فردوسی شاعر بزرگ و حماسه سرای ایرانی که نقل شاهنامه ماندگارش زبانزد عالم و شاهکارش ستاره تابناکی بر تاریخ ایران اسلامی است، در جای جای شعرهای زیبا و حماسی خود تأکید زیادی بر امر حجاب ورزیده و زیبایی آنرا در چهره زنان ایرانی به رخ جهانیان کشیده است. در شاهنامه ی او، کمال زن در این است که عفاف و حجاب و شرم و حیا را با علم و آگاهی جمع کرده باشد، چه اینکه لازمه پاکدامنی زن، مراعات عفاف و حجاب است. ثمره پاکدامنی. زن خردمند در شاهنامه این است که زن ایرانی، شرم و حیا را با فرزانگی همراه کرده و محدوده وظایف خود را می شناسد. این مقوله در بسیاری ابیات حماسه ای کتاب وزین شاهنامه ذکر شده است و همین زیبایی زایدالوصف، شاهنامه را در زمره بزرگترین آثار ادبی جهان قرار داده است.

آنچه در عکس نوشته های زیر آمده حاکی از توجه ویژه این شاعر حماسه سرا و نامدار ایرانی به اهمیت عفاف و حجاب زن ایرانی است: