اسامی و معانی سوره های قرآن

قرآن دارای 114 سوره، 6236 آیه و 77807 کلمه است. شهرهای مکه و مدینه محل نزول آیات قرآن کریم بر پیامبر اکرم(ص)می باشد. برخی از سوره های قرآن پیش از هجرت پیامبر اکرم (ص) از مکه به مدینه، نازل شده است که به آنها سوره های مکی گفته می شود و به سوره های دیگر که پس از آن بر حضرت محمد(ص) نازل گردید سوره های مدنی می گویند.

هر یک از سوره های قرآن دارای معنا و مفهوم خاصی است.

تعداد سوره های مکی و مدنی

تعداد سوره های مدنی 20 سوره، موارد اختلافی 12 سوره و بقیه، سوره های مکی محسوب می شوند.

سوره های مدنی عبارتند از:بقره، مائده، نور، فتح، مجادله، جمعه، تحریم، آل عمران، انفال، احزاب، حجرات، حشر، منافقون، نصر، نساء، توبه، محمد، حدید، ممتحنه و طلاق

سوره های مورد اختلاف عبارتند از:فاتحه، صف، رعد، تغابن، رحمن، مطففین، قدر، بینه، زلزله، اخلاص، فلق، ناس.

بر این اساس، باقیمانده سوره های قرآنی که مکی محسوب می گردند، 82 سوره است.

اسامی سوره های قرآن و معانی آنها