سهم دورگه ها در ورزش های ملی ایرانن چقدر است؟
بازیکنان دو ملیتی یا همان دورگه که به واسطه ملیت والدین خود و یا اقامت بلند مدت در کشور دیگر می توانند در تیم های ملی سرزمین مادری والدینشان و یا در تیم ملی کشوری که در ان بزرگ شدند بازی کنند.
به گزارش خبرنگار ورزشی پارس ؛ بخشی از جمعیت هر کشوری به دلایل مختلف در کشورهای خارجی اقامت دارند و در سرزمینی به غیر از سرزمین مادری خود زندگی می کنند. سهم ایران از این مهاجرت ها بیش از پنج میلیون نفر است.
پنج میلیون نفری که بیشتر ان ها در امریکا و کشورهای اروپایی اقامت دارند، کشورهایی که از لحاظ رشد و پرورش استعداد ها در درجه بالایی قرار دارند.
در حالی که جنگ و کاهش امنیت در کناررفاه و در امد بیشتر، دو عامل اصلی این مهاجرت ها می باشند، اما این باعث نمی شود که این افراد حق حضور در کشورشان را نداشته باشند و یا اینکه نتوانند برای سرزمین خود افتخار افرینی کنند.
بازیکنان دو ملیتی یا همان دورگه که به واسطه ملیت والدین خود و یا اقامت بلند مدت در کشور دیگر می توانند در تیم های ملی سرزمین مادری والدینشان و یا در تیم ملی کشوری که در ان بزرگ شدند بازی کنند، انتخاب با خود بازیکن است اما عواقب ان نامعلوم، همواره حرف و حدیث فراوانی در پی این انتخاب ها به وجود می اید که بیشتر از سمت هواداران است مشابه اتفاقی که چند وقت پیش برای مسعود اوزیل ترکیه – المانی در بازی المان و ترکیه اتفاق افتاد و هواداران ترکیه به روش های گوناگون اعتراض خود را به بازی مسعود اوزیل با پیراهن المان نشان دادند.
جایگاه دورگه ها در ورزش ایران
فوتبال از نخستین رشته های است که توانست، راه دورگه های ایرانی را به تیم ملی باز کند، بازیکنانی که در صعود این تیم به جام جهانی وهمچنین صعود ۱۵ پله ای ایران در رنکینگ فیفا نقش عمده ای داشتند.
در حالی که حضور بازیکنان دورگه در تیم های فوتبال دنیا سابقه ای طولانی دارد، به طوری که ایتالیایی ها در سال ۱۹۳۴ که میزبان بزرگترین رویداد فوتبالی جهان شدند از ۲ ستاره فوتبال آن روز جهان به نام های" ریموند اورسی" و" لوئیس مونتی" استفاده کردند که ۴ سال پیش از آن در قامت تیم ملی آرژانتین، عنوان نایب قهرمانی جام جهانی را کسب کرده بودند. اما حضور اولین دو رگه در تیم ملی فوتبال به ۹ سال پیش، در دوره مربیگری برانکو ایوانکوویچ و دعوت از فریدون زندی بر می گردد.
حضور پر فروغ زندی در ابتدا و افت فاحش زندی در ادامه باعث شد پروژه دعوت از دورگه ها به فراموشی سپرده شود. اما حضور کارلوس کیروش در ایران و اگاهی از وجود بازیکنان بی شمار ایرانی الاصل در اروپا باعث شد که کیروش به قول خودش عاشقان ایران را در سرتاسر دنیا پیدا کند.
سرمربی پرتغالی تیم ملی که اسطوره فوتبال کشورش اوزه بیو اصلیتی موزامبیکی دارد و تجربه حضور بازیکنانی همچون زیدان، ژآن تیگانا در فرانسه، رودگولیت، فرانک ریکارد در هلند، خدیرا و اوزیل در المان را دیده بود خود مستقیما وارد عمل شد و با بازیکنان صحبت کرد.
ماحصل تلاش های کیروش حضور رضا قوچان نژاد و اشکان دژاگه در تیم ملی بود که هر دو از ارکان اصلی صعود تیم ملی به جام جهانی بودند که به احتمال زیاد جزء یازده مرد اصلی کیروش در جام جهانی خواهند بود.
قوچان نژاد در مورد دعوتش به تیم ملی می گوید: وقتی کی روش به من زنگ زد شوکه شدم. او به من گفت اگر عاشق ایران هستی، بازی در تیم ملی کشورت باید برایت افتخار باشد و به نظرم تو می توانی به ما کمک کنی. بعد از اینکه او تلفن را قطع کرد فوری با والدینم تماس گرفتم تا این خبر خوب را به آنها هم بدهم.
این در حالی است که در دو سال اخیر اسامی زیادی از ایرانیان خارج از کشور شنیده شده است از دانیال داوری گرفته تا ویلیام سیروس آتشکده، کیان سلطانپور، سباستین قاسمی نوبخت، روبیک قاسمی نوبخت، شروین رجبعلی فرد، علی مانوئل منوچهری، در کنار بسیاری از اسامی دیگر که نشان از وجود استعدادهای فراوان ایرانیان خارج کشور می باشد.
فوتبال الگویی سایر رشته ها
حضور موفقیت امیز دورگه های فوتبالی در تیم ملی می تواند زمینه ساز حضور ان ها در سایر رشته باشد. در این بین فدراسیون ها و مربیان تیم های ملی نقش تعیین کننده ای در شناسایی و جذب ان ها دارند، که البته کار سخت تری در شناسایی بازیکنان سایر رشته ها نسبت به بازیکنان فوتبال پیش رو دارند.
نه تنها درامد بازیکنان تمامی رشته های ورزشی در مقایسه با بازیکنان فوتبال بسیار ناچیز است بلکه اخبار سایر رشته ها نیز در مقایسه با فوتبال کمتر مورد پوشش قرار می گیرد به طوری که نه تنها اکثر صفحات روزنامه ها و سایت های خبری به فوتبال اختصاص می یابد بلکه برخی زمان ها شایعات نامزدی رییس جمهور وقت نیز در راس فدراسیون فوتبال به گوش می رسیده که همه و همه نشان از توجه افکار عمومی و مردم به فوتبال است. در چنین فضایی کوچکترین اتفاق فوتبالی در جهان به سرعت در داخل کشور بازتاب پیدا می کند و تا حدودی کار فدراسیون و مربی تیم ملی را راحت می کند.
با این وجود هر از چند گاهی اسامی های مختلفی در سایر رشته ها از دورگه های ایرانی شنیده می شود که می توانند با حمایت های فدراسیون های ورزشی به عضویت تیم ملی درایند که از این بین می توان به علی خزان بیک در گلف، ارغوان رضایی در تنیس و بیژن کنگرلو در اسکی اشاره کرد.
به هر حال دعوت از بازیکنانی که ایرانی الاصل می تواند در کنار ایجاد انگیزه و رقابت در بین بازیکنان تیم ملی موجب ارتقاء سطح حرفه ای تیمهای ملی باشد به طوری که به اعتقاد خیلی از کارشناسان صعود تیم ملی فوتبال به جام جهانی در کنار بازی حساب شده بازیکنان مرهون حرفه ای گری قوچان نژاد است ستاره ای که هر چند دیر به تیم ملی اضافه شد اما می تواند در کنار اشگان دژاگه چراغ روشن ورزش ایران باشند.
/گزارش از ع-محمدی/
ارسال نظر