هر آنچه که باید در مورد ایدز بدانید
به گزارش پارس به نقل از فارنت شاید برای بسیاری از افراد جامعه واژه ایدز بار معنایی بسیار منفی را یدک بکشد و با شنیدن این نام موی تن شما سیخ شود! ولی خوب است با افزایش اطلاعات خود در رابطه با این بیماری علاوه بر آگاهی بیشتر از آن ترس خود را نسبت به این بیماری کم کنیم تا بتوانیم از پیامدهای این بیماری تا حد زیادی در جامعه بکاهیم.
در این مقاله مختصر سعی بر آن شده تا حد امکان اطلاعات مفیدی را درباره بیماری ایدز به شما مخاطبان گرامی ارائه شود تا با شناخت بیشتر با این بیماری روبه‌رو شوید.
بسیاری از شما تابه‌حال با واژه‌های ایدز و HIV بسیار مواجه شده‌اید ولی کمتر از تفاوت آن‌ها آگاه هستید.
AIDS یا Acquired immune deficiency syndrome به معنی سندرم کاهش ایمنی در حقیقت یک نوع بیماری است که به‌واسطه ویروس HIV که مخفف Human Immunodeficiency virus است به وجود می‌آید.
این ویروس درواقع به سیستم ایمنی بدن انسان‌ها حمله می‌کند و با آسیب رساندن به سیستم ایمنی بدن، انسان را در مقابل انواع عفونت‌ها و بیماری‌ها بسیار آسیب‌پذیر می‌کند.
ویروس HIV در سیالات بدن انسان‌ها وجود دارد، یعنی یک فرد مبتلا به این ویروس این نوع ویروس را درون سیالات بدن خود حمل می‌کند و اصولاً این نوع بیماری نیز از طریق سیال به فرد دیگر منتقل می‌شود.
سیالات حامل ویروس HIV در یک فرد مبتلا به این ویروس می‌تواند شامل خون، ترشحات واژن، منی و شیر مادر بیمار باشد.
طرق انتقال این بیماری از شخصی به شخص دیگر بیشتر شامل برقراری روابط جنسی بدون محافظ (چه رابطه واژنی چه دهانی و چه مقعدی)، انتقال از طریق تزریق خون مستقیم، از طریق مادر به نوزاد تازه متولدشده چه در هنگام بارداری یا چه در هنگام شیردهی، از طریق سوزن آلوده به این ویروس بیشتر برای معتادان تزریقی است.
بیماری ایدز درنهایت می‌تواند فرد بیمار را از پا درآورد و منجر به مرگ وی شود.
آشنایی بشر با بیماری ایدز و ویروس HIV به سال‌های ۱۹۸۰ میلادی بازمی‌گردد و اولین نشانه‌های این ویروس در غرب و مرکز قاره آفریقا دیده شده‌است. جالب است که بدانید تا به امروز روش درمانی برای این ویروس کشف نشده ولی برخی کشورها موفق به ساخت داروهایی شده‌اند که می‌تواند سرعت فعالیت این ویروس را کند کنند و متعاقب آن کیفیت و کمیت زندگی یک بیمار مبتلابه این ویروس را تا حد قابل قبولی بالا ببرند.
حال اگر بخواهیم به نشانه‌ها و علائم بیماری ایدز اشاره‌کنیم بایستی به نشانه‌ها و علائم بیماری آنفولانزا اشاره‌کنیم زیرا علائم این دو بیماری تا حد زیادی به هم شباهت دارند، البته بایستی اشاره شود که اغلب افرادی که این ویروس را می‌گیرند تا سال‌ها علائمی درون خود از وجود این ویروس آشکار نمی‌کنند و برخی دیگر نیز بین ۴ تا ۶ هفته بعد از دریافت این ویروس حدوداً به مدت ۴ هفته علائمی شبیه آنفولانزا از خود نشان می‌دهند که برخی از آن‌ها شامل تب، ضعف، درد مفاصل، گلودرد، کاهش وزن، عرق شبانگاهی اشاره کرد.
در حقیقت افراد مبتلا به این ویروس چه دارای علامت به مدت چند هفته و چه بدون علامت می‌توانند به مدت ۱۰ سال این ویروس را در بدن خود بدون هیچ‌گونه علامتی حمل کنند و درحالی‌که سالم به نظر می‌رسند ولی سیستم ایمنی بدن آن‌ها در حال تحلیل رفتن باشد. باید بگوییم زمانی که ویروس HIV سیستم دفاعی بدن را به‌شدت ضعیف کرد به این مرحله میگویند که شخصی ایدز گرفته است؛ و در این هنگام است که شخص وارد دوران حساسی می‌شود به‌گونه‌ای که بدن او با کوچک‌ترین عفونت‌ها از پا درمی‌آید.
حال باید گفت که ویروس HIV از طرق زیر انتقال نمی‌یابد:
دست دادن با فرد مبتلا به ویروس HIV
در آغوش کشیدن فرد مبتلا به این ویروس
بوسیدن معمولی فرد مبتلا
عطسه کردن فرد مبتلا در نزدیکی شما
لمس کردن پوست فرد مبتلا
استفاده مشترک از توالت با فرد مبتلا
استفاده از حوله فرد مبتلا
استفاده از کارد و چنگال و قاشق و ظرف و لیوان فرد مبتلا
تنفس دهان‌به‌دهان با شخص مبتلا
یا هر نوع تماس معمولی با فرد مبتلا
Aids-hiv-001شاید برای خیلی‌ها سؤال پیش بیاید که چگونه بایستی در دوران پنهان‌کاری بیماری از وجود آن باخبر شویم که پاسخ تنها در انجام آزمایش است. ویروس HIV معمولاً بین ۳ هفته تا ۳ ماه طول می‌کشد تا خود را بعد از اولین انتقال به بدن شخص در آزمایش‌ها نمایان کند، یعنی شخصی که به هر دلیل احتمال می‌دهد که به ویروس HIV مبتلا شده بایستی بین ۳ هفته تا ۳ ماه صبر کند بعد از مایش تشخیص این بیماری را انجام دهد تا بیشتر بشود به نتایج آزمایش استناد کرد.
حال اگر بخواهیم راه‌های درمانی برای این بیماری را بیان کنیم می‌توانیم به دو نوع راه درمانی اشاره کرد، در حقیقت یک‌راه برای واکنش سریع وجود دارد و راه دیگر نیز راه‌حل عمومی مطرح می‌شود.
زمانی که شما به هر دلیلی در معرض ویروس HIV قرار گرفتید بایستی بلافاصله (حداکثر تا ۷۲ ساعت) قرص‌های مخصوصی را مصرف کنید تا از انتشار این ویروس در بدنتان جلوگیری کنید که این روش را به PEP می‌شناسند.
ولی زمانی که کار از کار می‌گذرد شما بایستی بعد از انجام آزمایش‌ها دقیق و اثبات وجود این ویروس در بدنتان به سراغ درمان‌های معمول بروید که معروف‌ترین آن‌ها HAART یا highly active antiretroviral therapy است، این روش درمان هر چه سریع‌تر شروع شود مؤثرتر واقع می‌شود، درواقع این روش درمان تا حد قابل قبولی کیفیت زندگی افراد مبتلا به این ویروس را بالا می‌برد، البته بایستی گفته شود که این روش‌های کاهش سرعت تکثیر ویروس نیز خود با عوارضی هم چون طولانی‌مدت بودن دوره مصرف این روش درمان (معمولاً تا پایان عمر شخص بیمار) و یا اسهال شدید و یا خستگی و غیره همراه است.
البته بایستی مجدداً اشاره شود که راه درمانی و یا واکسنی برای این ویروس به‌صورت رسمی وجود ندارد ولی برخی اوقات شاهد آن هستیم که در برخی از منابع غیررسمی از وجود درمان‌هایی بخصوص گیاهی برای این بیماری صحبت می‌شود ولی هیچ‌کدام از این روش‌ها قابل استناد ازنظر علمی نیست.
جالب این است که بدانید محققان انگلیسی موفق به کشف ژنی شده‌اند که توانایی مقابله با این ویروس را دارد و در حال حاضر در حال بررسی چگونگی استفاده از این ژن هستند و درجایی دیگر یعنی در آفریقای جنوبی دانشمندان موفق به کشف نوعی واکسن برای ایدز شده‌اند که هنوز در مرحله تحقیقات و تست‌های اولیه قرار دارد ولی دانشمندان امید زیادی به ساختن این واکسن دارند.
البته بعد از مصاحبه شخصی بنده (نویسنده مقاله) با یکی از پزشکان ساکن اروپا پیرامون راه‌های درمانی این بیماری ایشان معتقد بودند که برای این ویروس راه‌های درمانی به وجود آمده ولی به دلیل مسائل سیاسی و کنترل جمعیتی از ارائه عمومی آن به بشریت ممانعت به عمل می‌آید و ایشان بشخصه معتقد بودند که با سرمایه گزاری لازم در راستای تحقیقات موردنظر این بیماری بایستی خیلی وقت پیش به جرگه بیماری‌های غیر کشنده می‌پیوسته است ولی دیدگاه‌های سیاسی در این امر دخیل بوده است! که البته این نیز یک فرضیه در نوع خود محسوب می‌شود.
و ناگفته نماند که افراد مبتلا به این بیماری به خاطر بافت فرهنگی جامعه دچار آسیب‌های روحی بسیاری می‌شوند به‌گونه‌ای که آن‌ها را تا مرز انزوای کامل پیش می‌برد پس از شما عزیزان خواهش می‌کنیم که بعد از مواجه با چنین افرادی از حرکات و رفتارهای عجیب‌وغریب بپرهیزید و با آن افراد به‌مانند یک بیمار رفتار کنید و صرفاً اقدامات ایمنی را مدنظر قرار دهید تا خود شما در معرض این ویروس قرار نگیرید.
به امید شفای همه بیماران
ارسال نظر