خطرات ورزش های مدارس را دریابید

از عواقب این آسیب‌ها می‌توان به دور شدن مادام‌العمر دانش‌آموزان از فعالیت و ورزش، ترس از فعالیت و ورزش، منزوی شدن و افسردگی آنان، دردهای مزمن و کاهش آمادگی جسمانی اشاره کرد مطالعات نشان می دهد، میزان آسیب ها در ورزش های دبیرستانی کاهش داشته اما آنسفالوتی ترومای مزمن ناشی از ضربه سر در فوتبال بیشتر شده است.

یک مطالعه جدید در امریکا نشان می دهد میزان آسیب های ناشی از ضربات در ورزش های دبیرستانی رو به کاهش است اما میزان ترومای سر رو به افزایش است. محققان دانشگاه کارولینای شمالی دریافتند میزان ضربات وارده به دانش آموزان ورزشکار در دوره دبیرستان در همه رشته های ورزشی ۴۰ درصد کاهش داشته است.

اما طی سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ میزان آسیب های ناشی از ضربات در فوتبال ۱۸ درصد بیشتر شده است. این امر خطر بروز ترومای موسوم به «آنسفالوپاتی ترومای مزمن» که نوعی عارضه عصبی  است که بر اثر ضربات مکرر به سر بوجود می آید را در دانش آموزان افزایش می دهد.

بنا بر تحقیقی که دانشمندان در مرکز پزشکی دانشگاه پیتسبرگ انجام داده اند، حدود یک پنجم ورزشکاران دبیرستانی که ورزش های پربرخورد انجام می دهند دچار ضربه به سر می شوند.

اما تلاش هایی هم برای کاهش این آسیب ها انجام شده است.در حال حاضر تمامی ۵۰ ایالت آمریکا قوانینی را پذیرفته اند که لزوم بازگشت ورزشکاران آسیب دیده به بازی را به حداقل رسانده است.

این تیم تحقیقاتی برای انجام این آزمایش که در مجله journal Pediatrics چاپ شده است، میزان ضربات ورزشی در ۲۰ ورزش دبیرستانی را بررسی کردند.

این ورزش ها شامل بیسبال پسران، بسکتبال، ورزش های میدانی، فوتبال، هاکی روی یخ، چوگان، دو و میدانی، فوتبال آمریکایی، کشتی، بسکتبال دختران، هاکی روی چمن، سافتبال، شنا و شیرجه، دو و میدانی و والیبال بود.

محققان ۹ هزار و ۵۰۰ مورد ضربه را که طی سال های تحصیلی ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۴ و ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ رخ داده بود با استفاده از داده های پایگاه اطلاعاتی مرکز ملی مطالعه و نطارت بر آسیب های ورزش های دبیرستانی ارزیابی کردند. این ضربات در طی تمرین یا بازی رخ داده بود و نیازمند رسیدگی پزشکی و معاینه بود.

میزان ضربات از طریق میزان زمان حضور ورزشکار در تمرین یا مسابقه که می توانست منجر به خطر آسیب مغزی شود اندازه گیری شد. آسیب محققان دریافتند که فوتبال پسران با ضریب ۱۰.۴۰ در هر ۱۰ هزار نفر عامل بالاترین میزان آسیب های مغزی بود و پس از آن فوتبال دختران و هاکی روی یخ پسران بیشترین آسیب ها را داشتند.

در طی مدت این تحقیق با آنکه میزان آسیب ها در رشته های مختلف ورزشی کاهش داشت اما آسیب های وارده به سر در بازی فوتبال افزایش داشت.طی این مدت، آسیب های این رشته ورزشی به ۳۳.۱۹ در هر ۱۰ هزار ورزشکار افزایش یافت که ۲۰ درصد افزایش را نشان می دهد.

مطالعات قبلی نشان داده است که ترومای سر می تواند منجر به  آنسفالوتی ترومای مزمن عصبی منجر شود.

نوع اول و دوم این تروما علایمی همچون سردرد، تغییر خلق و خو، افسردگی و فراموشی کوتاه مدت را نشان می دهد در حالی که در نوع ۳ و ۴ ، فرد آسیب دیده حالتی تهاجمی پیدا می کند، به افت حافظه شدید دچار می شود و دچار مشکل در تکلم و از دست دادن توجه می شود.

 دکتر اویناش چاندران یکی از نویسندگان این تحقیق و محقق دانشگاه کارولینای شمالی می گوید: این نتایج برای همه کسانی که در ورزش های دبیرستانی سهیم هستند از جمله والدین، مربیان، ورزشکاران و نیز محققان مهم است .

دانشمندان این دانشگاه اعلام کرده اند در تحقیقات بعدی خود قصد دارند روی چگونگی بروز این آسیب ها و میزان اثر بخشی راه های جلوگیری از آنها تحقیق کنند.