آموزش آشتی کردن دوباره با همسر
چگونه با همسرمان آشتی کنیم ؟
در هر رابطه ی زناشویی اضافه بر عشق و مجبت قهر و آشتی هایی هم وجود دارد ، اما اگر بخواهیم آشتی را وسط بیاوریم باید روش هایی را بلد باشیم .
با وجود اینکه ما یکدیگر را دوست داریم اما باز هم شرایطی پیش می آید که نمیتوانیم جلوی دعوا و نزاع را بگیریم و با یکدیگر دعوا نکنیم حتی با افرادی که انها را خیلی دوست داریم و برایمان خیلی عزیز میباشند، و ناگزیر به دعوا روی میآوریم. بالاخره روزهایی پیش می آید که نه فقط با همسرمان بلکه با عزیزترین و یا برترین دوست و یا همکار مان نزاعی می کنیم
و همۀ این مسائل باعث می شود که شاید ما چند روز از این افراد دوری کنیم. دعواها و نزاعها یک جنبهی مهم دیگر هم دارد و آن این هست که،
این دعوا و نزاعها، انسان را میسازد فقط به شرط اینکه از این دعواها درس یاد بگیریم و دوباره این اعمال را تکرار نکنیم و اگر دوباره با هم چین با مشکلی روبرو شدیم بدانیم چگونه بدون اینکه دعوایی داشته باشیم مسئله را با گفتگو حل کنیم!
برای اولین مرحله این موضوع یعنی دعوا را از دو جنبه مورد بررسی قرار میدهیم:
مسلما اگر در زمان بحث، دعوا شدت و تندی زیادی نداشته باشد و به آرامی دعوا کنیم و صبر بیشتری به خرج دهیم. آشتی کردن و برقراری دوباره ارتباط راهی سادهتر خواهد بود. اما در جنبهی دوم اگر دعوا شدت بیشتری داشته باشد و به یکدیگر ناسزا بگویم
و یا در حین دعوای حتی یکدیگر را بزنیم، این رابطه را به سختی می توانیم برقرار کنیم و یا حتی زمانی که این رابطه برقرار شد، دیگر آن صمیمت سابق را ندارد و مثل چینی ترک خوردهای میباشد
که با یک ضربه کوچک برای همه ی وقت میشکند و فنا میشود… همه ی وقت این موضوع را به هنگام دعوا بخاطر داشته باشید تا حدی جلو بروید که جایی برای بازگشت داشته باشید و به قول ما ایرانیها همهی پلهای پشت سر خود را خراب نکنید که دیگر راهی برای بازگشت نداشته باشید.
اگر هر شخصی نقش خود را به درستی انجام دهد و مسئول کارهایی که انجام می دهد باشد ، در اینصورت کشش انسانها به یکدیگر اکثر میشود و در وحلهی اول از دعوا باید پیشگیری کرد و هر کس نقش خود را ایفا کند تا تقصیر و اشتباه خود را به گردن دیگری نیندازیم، چون معمولا همهی ما ،انسانها از اینکه اشتباه خود را بپذیریم واهمه داریم و عادت کردهایم که فرار کنیم و چه طور و چگونه باید فرار کرد؟ راهش را اینگونه ارزیابی میکنیم که باید آن را به گردن دیگری بیاندازیم.
نخستین گام برای آشتی کردن این هست که بپذیریم همهی انسانها نظرات مختلفی نسبت به یکدیگر دارند و مسلما ما و شخصی که با او نزاع داشتهایم نیز دارای ایدهها و عقاید متفاوتی هستیم و نخستین گام این هست که این موضوع را بپذیریم و نظرات یکدیگر را حتی متفاوت قبول کنیم
و برای صحبتهای یکدیگر ارزش قائل شویم. و مهم تراز اینکه بعد از دعوا به دنبال انتقام جویی نباشیم وبه دنبال این نباشیم که بعد از دعوا با صحبتهای و یا رفتارمان دیگری را تحقیر کنیم و یا اینکه قصد آزار وی را داشته باشیم به جای این کارها به تفاهم برسید و با یکدیگر سازش کنید. حالا چند علت را با هم بررسی می کنیم تا به جوابی برسیم تا بتوانیم از این ماجراها پیشگیری کنیم:
دلایل دعوا و نزاع
از خودتان علت اصلی دعوا را بپرسید. گاهی وقتها دلایل دعواهای خیلی ساده است اما به علت صبر و تامل چندان بر روی این مسائل تبدیل به مشکلاتی عمیق می شوند. و به نظر غیر قابل حل می شوند. برای همین باید زمانی که به این مشکلات ساده برمیخوریم تازه اول آن است
و به جاهای بقرنج نرسیده است آن ها را حل کنیم اما چطوری حلشان کنیم؟ با گفتگو، اما گفتگویی بدون هیچ گونه دعوای و قصد و نیت انتقام گرفتن و یا تحقیر طرف مقابل پس با چه نیتی؟ فقط با امید اینکه بتوانیم آن را حل کنیم و به روابط سابق خود با خوبی و خوشی ادامه دهیم.
اعتماد و اطمینان به یکدیگر
آشتی کردن با دیگری، هرگز به این معنا نیست که دیگری شکست خورده است و یا اینکه نظر او کاملا اشتباه بوده است و این شما بودهاید که حرف درست را زدهاید و حق داشتهاید. و هنگامی که قانع شدید که رابطه را ادامه بدهید باید بدانید که او (طرف مقابلتان) را همان جوری که هست قبول کنید تا هنگامی که دوباره همچین موضوعی پیش آمد کرد، دیگر ناراحت نشوید
و بدانید که رفتار او همه وقت بدین سبک است. و نکتهی دیگر اینکه همیشه و در رابطهی با هر موضوعی حق با شما نیست. ارتباط با دیگران و افرادی که آن ها را دارید مسلما همیشه مهمتر ازآن میباشند که در روابط خود به دنبال مقصر بگردید. زیرا اشخاصی که این تیپی میباشند،
بعد از اینکه مقصر را پیدا کردند مدام عادت دارند به او بگویند که تو اشتباه کردی، تو اینکار را انجام دادی و از این مدل صحبتها و خودشان باعث قطع رابطه شان می شوند. و برای بازگشت، و آشتی و مصالحه کردن باید قبول کنیم که یکدیگر را همان طوری که هستیم بپذیریم و هیچ یک از دیگری برتر نیست.
از لحاظ روحی خود را برای آشتی آماده کنید و بعد پیش بروید
اگر احساس میکنید که حتی یک درصد برای مصالحه و سازش آمادگی ندارید به هیچ عنوان پیش نروید زیرا ممکن است که صحبتی شود و شما بازرسی خود را از دست دهید و وضعیت ازاینکه هست بدتر شود برای همین گفته میشود که از لحاظ روحی آمادگی کامل داشته باشید و بعد جلو بروید.
شما از خود گذشتگی کنید و علی رغم تمامی هیجانات منفی خود که به نوعی شما را از اینکار منع میکند اما باز هم به سمت طرف مقابل خود بروید، و رابطه را ادامه دهید. اینکار شما باعث میشود که او از کردهی خود پشیمان شود و ارزش شما را بهتر درک کند.
در دعواها به تنهایی پیش نروید و قضاوت پیش از موعد نداشته باشید و مثل نوجوانان پرخاش جو و یکه تاز نباشید. شما باید یک فرقی با نوجوانان داشته باشید.
اثر کلمههایی که در روابط استفاده میکنید نقش بسزایی دارد
صحبت کردن مفید است و اینکه کسی قادر باشد به وسیله صحبت کردن رابطه برقرار کند اما باید در صحبتهای خود توجه کنید و بدانید که چه کلمهای را در کجا به کار ببرید!! راههای زیادی برای برقراری رابطه وجود دارد مثلا: کارهای راکه با بهره گیری از اجزای صورت خود انجام می دهید
و یا کارهای که با بهره گیری از اجزای بدنتان و ژستهای مختلفی که از خود در میآورید انجام دهید. برای مثال با رئیس یا دوستتان دعوایی دارید ولی به علت احترام زیادی که برای او قائل هستید
و یا مقام بالایی که آن شخص دارد نمی خواهید با او وارد بحث و جدل شوید برای همین هنگامی که او بر می گردد و در واقع شما از دید او خارج هستید و قادر به مشاهده شما نیست،
برای او شکلک درمیآورید، او این حرکت شما را نمیبیند و حتی روحش نیز از این کار شما خبر ندارد ولی شما به نوعی با این کار خود که برای او شکلک درآوردهاید و یا به او دهن کجی کردهاید و یا هر کار دیگری که با اجزای صورت و یا بدنتان انجام می دهید باعث میشود که از درون احساس خوبی داشته باشید و نیز از همه مهمتر این احساس را دارید که با این کار خود را از درون ارضاء کردهاید.
نوع آخر مخصوص دعواهای همسران است، زن و شوهرهایی که با یکدیگر و در زیر یک سقف با هم زندگی میکنند
همسران با یکدیگر دعوا و نزاع دارند اما دوباره در اینجا متذکر میشویم هنگامی که میبینید کار و دعوا دارد بالا می گیرد و به قول ما ایرانیها: “کار دارد به جاهای باریک کشیده میشود” خود را کنار بکشید و اجازه ندهید دعوا بالاتر رود و در همان جا به بحث تان ایست بدهید کار فوقالعاده سخت و مشکلی است
اما خشم خود را مخفی کنید و اجازه ندهید که همسرتان متوجه شود شما هنوز ناراحت و عصبانی هستید تا او هم مصمم شود و دعوا و نزاع را به اتمام برسانید.
هنگامی که گفتگویتان به دعوا رسید این نکته را به یاد داشته باشید که ادامهی این گفتگو فایدهای ندارد و هر لحظه موقعیت و حریمهای که در زندگی مشترک بین همسران وجود دارد را به مخاطره میاندازد. به همسر خود نشان دهید علی رغم تمام اشتباهاتی که ممکن است انجام دهد باز هم وی را دوست دارید. این روشی است برای اینکه به او بگویم که واقعا قصد آشتی کردن داریم.
ارسال نظر