این سبزی 2 برابر اسفناج آهن دارد

اسفناج سبزی است که همه آن را با آهن می شناسند. اما مواد غذایی دیگری هم وجود دارند کهسرشار از آهن هستند. در این مقاله به سبزی ها و مواد غذایی سرشار از آهن اشاره خواهیم کرد.

کلم پیچ

یک لیوان کلم پیچ خردشده 33 کالری دارد که 9 ٪ از نیاز روزانه کلسیم، 206 ٪ از نیاز روزانه ویتامین A و 134 ٪ از نیاز روزانه ویتامین C، حدود 684 ٪ از نیاز روزانه به ویتامین K را در بر می گیرد. این ماده غذایی همچنین منبع بسیار خوبی از مواد معدنی مثل مس، پتاسیم، آهن، منگنز و فسفر است.

گشنیز

گیاه گشنیز حاوی مقادیر زیادی آنتی اکسیدان، ویتامین ها، روغن های ضروری و فیبر بوده که در کاهش سطح کلسترول خون موثر است. برگ ها و دانه این گیاه حاوی روغن های ضروری از جمله بورنئول، لیلانول است.

گفتنی است؛ این گیاه سرشار از مواد معدنی چون پتاسیم، کلسیم، منگنز، آهن و منیزیم است.

جعفری

این سبزی، ادرارآور (دیورتیک)، تنظیم کننده قاعدگی، دفع کننده سنگ کلیه و مثانه و تصفیه کننده خون و صفرابر است. از این گیاه خوشمزه به عنوان مسکن برای پایین آوردن تب نیز استفاده می شود و برای رفع ناراحتی های ریوی نیز مؤثر است. از طرفی، جعفری به واسطه ویتامین C و آهن سرشار، برای درمان کم خونی توصیه می شود

کنجد منبع غنی آهن بشمار می رود

دانه های کنجد یک اسنک خوشمزه به شمار می روند که می توانید به صورت های گوناگون آن را مصرف کنید. هر یک پیاله کنجد دارای ۲۰ میلی‌گرم آهن و دیگر مواد مغذی همانند مس،، فسفر، ویتامین E و زینک است. کنجد را می توانید روی سالاد، نان، پیراشکی و … بریزید. یا به همراه عسل آن را آماده و میل کنید.

نخود منبع غنی آهن برای گیاهخوارها بشمار می رود

هر یک پیاله نخود، ۵ میلی‌گرم آهن وارد بدن می کند. نخود را به روش های مختلف می توانید مصرف کنید. آن را پخته و درون سالاد، پاستا یا برنج بریزید. یا به صورت کتلت، فلافل، حُمُص، آش، آبگوشت و … تهیه و میل کنید.

منابع غذایی آهن دار عبارتند از:

جگر، قلوه ، گوشت قرمز، ماهی، زرده تخم‌مرغ ، سبزی‌های دارای برگ سبز تیره مانند جعفری ، اسفناج و حبوبات ؛ مثل عدس و لوبیا، هم چنین میوه های خشک ( برگه ها) به خصوص برگه زرد آلو و دانه‌های روغنی.

جو دو سر در مقایسه با دیگر غلات، از ارزش غذایی بالایی برای انسان برخوردار است و از نظر چربی و پروتئین، بسیار غنی می باشد. قسمت اعظم جو ذخیره شده، به مصرف خوراک دام می رسد؛ ولی توجهات اخیر به فیبر موجود در جو دو سر، کاربرد انسانی آن را نیز افزایش داده است. عصاره ی جو دو سر برای بیش از یک قرن، به عنوان تسکین دهنده جلدی به کار می رود. از یک صد سال قبل از میلاد جو دو سر بیش تر در نواحی شمالی کشت می شده است.جو دو سر طبعی سرد و طبیعت خشکی دارد. سرشار از مواد قندی و ازوته همچنین پروتئین ، چربی ، فسفر ، آهن ، کلسیم ، ویتامین A , و گروه ویتامین های B است. کسانی که از بیماری های پوستی رنج می برند هیچگاه خوردن جو دو سر را فراموش نکنند.