پايگاه خبري تحليلي «پارس»-( ترجمه: ‌رومينا تيموري)

1- نخستين برد در اين جام فشارها را از روي بوسني اندكي كم كرد

در آغاز رقابت‌ها بوسني هرزگوين در اين رويا بود كه با يك مساوي مقابل نيجريه و شكست ايران در بازي آخر، بليت صعودش را به مرحله بعد به راحتي به دست خواهد آورد ولي با سوت پاياني بازي در سالوادو اثري از جشن و شادي ديده نمي‌شد. هر دو تيم حاضر در زمين ناراحت و گريان بودند و فكر نمي‌كردند همه‌چيز اين‌گونه به پايان برسد. اين برد بوسني، لحظه‌يي تاريخي براي يك ملت بود، نخستين برد در هر جام‌جهاني اما با تمام اين احوال خوشحالي براي چنين بردي بسيار مشكل بود. حقيقتا نيمي از استاديوم خالي بود و اندك هواداران بوسنيايي براي تشويق تيم‌شان نايي نداشتند. هواداران، بازيكنان و بقيه تمام ذهن‌شان درگير بازي اول و همچنين گل سالم ادين ژكو در بازي مقابل نيجريه بود؛ دو بازي‌اي كه كار بوسني هرزگوين را در اين جام به پايان رسانده بود. يك بار ديگر بازيكن منچستر سيتي مورد هدف بود ولي اين‌بار ژكو به خوبي توانست تمركزش را حفظ كند و با گلي كه زد سعي كرد اندكي از اندوه مردمش را كم كند. همين صحبت‌ها را مي‌توان در مورد ميرالم پيانيچ هم زد. هافبك رم بازي‌هاي خوبي را در اين رقابت‌ها از خود به نمايش گذاشت و هسته اصلي بسياري از حمله‌هاي تيمش بود. در يك حركتي ديدني گل دوم بوسني را در حالي به ثمر رساند كه ايران بيش از پيش به صعود به مرحله بعد اميد داشت. بوسني هرزگوين در مقابل تيم آسيايي بسيار خوب بود و حمله‌هاي خوبي مي‌كرد، آن قدر خوب كه رقيب‌شان تاب مقابله با آن را نداشت. در مجموع، بوسني در اين جام خوب بازي كرد ولي در آخر مثل ايران اين تيم هم به خانه باز مي‌گردد.

 

2- ايران به اندازه كافي هجومي نبود

اگر پيش از آغاز رقابت‌ها چيزي از تيم ايران نمي‌دانستيم در عوض الان به خوبي مي‌دانيم كه اين تيم مي‌تواند دفاع كند و كارلوس كي‌روش، سرمربي ايران كارش را در اين زمينه به خوبي انجام داده است. شكست دادن تيم ملي سخت است و اگر آرژانتين بهترين بازيكن دنيا را در تركيبش نداشت به هيچ‌وجه نمي‌توانست از اين تيم امتياز بگيرد. اگر ايران مي‌خواست پيروز قلب‌ها باشد و در بازي روز يكشنبه به جاي نيجريه به مصاف فرانسه برود بايد هجومي‌تر بازي مي‌كرد ولي با آن بازي‌اي كه ارائه داد اصلا به نظر نمي‌آمد كه بتواند موفق شود. يك بار ديگر، رضا قوچان‌نژاد، يكي از سختكوش‌ترين مهاجمان، كار سختي در اين بازي پيش رويش داشت چرا كه تا وقتي بوسني گل اول بازي را زد، ايراني‌ها در خط حمله به او اضافه نمي‌شدند. پس از گل اول بود كه مسعود شجاعي، تند و تيزترين هافبك ايران از ميانه زمين به دروازه بوسني نزديك شد و موقعيت خلق كرد. ايران در دفاع بسيار خوب بازي مي‌كرد ولي در ضربه‌هاي آزاد خوب كار نكرد و در ادامه اين ضربات در ضدحمله گل خورد. بيشتر هواداران انتظار داشتند با آمدن كريم انصاري فرد و عليرضا جهانبخش موقعيت‌هاي گلزني بيشتري خلق شود ولي به جاي آن خسرو حيدري جايگزين شجاعي شد. دو تعويضي كه همه منتظرشان بودند هم انجام شد ولي خيلي دير شده بود و باز هيچ اتفاقي نيفتاد چرا كه با وجود اين تعويض‌ها ايران باز هم در خط حمله توانايي و جسارتي كه لازم بود را از خودش نشان نداد. درگيري‌ها در زمين ادامه داشت و وقتي ايران دو گل عقب بود و در حالي كه تنها هشت دقيقه به پايان بازي مانده بود، قوچان نژاد گل اول ايران را به ثمر رساند. روحيه‌يي كه به تيم بازگشت خيلي ادامه پيدا نكرد و بوسني سومين گلش را به ثمر رساند تا كار ايران را يكسره كند. در آخر، همان‌طور كه خيلي‌ها انتظارش را داشتند، كار ايران به پايان رسيد چرا كه تيم ملي توانايي لازم براي گلزني را نداشت. ايران پس از گذراندن چهار ساعت بازي بدون گل، بسيار دور از ذهن بود كه بتواند در نيم ساعت سه گل بزند.

 

3- هر دو تيم به اين فكر مي‌كردند كه اگر آن اتفاق‌ها نمي‌افتاد

اگر تصميمات داوري در بازي‌هاي قبلي به گونه ديگري بود، شايد اين بازي تعيين مي‌كرد كه كدام‌شان صعود خواهند كرد. اشكان دژآگه در بازي مقابل آرژانتين در محوطه جريمه بر رويش خطا شد ولي بازي ادامه پيدا كرد. ايراني‌ها يكي از باستاني‌ترين و قديمي‌ترين فرهنگ‌هاي دنيا را دارند و اين اتفاق را سال‌هاي زيادي در خاطره‌شان نگه خواهند داشت. اگر ضربه پنالتي گرفته مي‌شد ايران مي‌توانست به نتيجه‌يي كه در اين بازي شايسته‌اش بود برسد و ثابت كند كه در دفاع عالي و در ضدحمله‌ها خطرناك است. افسوس كه براي تيم ملي اين سناريوي بالا هيچ‌وقت اتفاق نيفتاد.

داور در حذف بوسني نقش پررنگ‌تري داشت

ژكو در نيمه اول گل بسيار زيبايي را وارد دروازه نيجريه كرد ولي اين گل توسط پيتر اولاري، داور نيوزيلندي قبول نشد. عكس‌هايي كه از اين داور پس از سوت پايان بازي گرفته شد در حالي كه نشان مي‌داد دروازه‌بان نيجريه را بغل كرده است حال هواداران بوسني را بدتر هم كرد. بوسني مثل ايران به دنبال نخستين صعودش به دور دوم در تاريخ كشورش بود. پس از سال‌هاي زياد هر وقت در تهران و سارايوو صحبت از جام‌جهاني 2014 شود، هميشه همه صحبت‌ها برمي‌گردد به داوري اين رقابت‌ها. جام‌جهاني مي‌تواند اتفاقي زيبا باشد ولي هر دو تيم اين جام را با تلخي ترك كردند و هميشه هم با تلخي از آن ياد خواهند كرد.