خاطرهنگاری از فینال جام بیستم/ اینبار بدون مارادونا
مارادونا در گرمترین دقیقه گرمترین بازی گرمترین جامجهانی تاریخ، گرمترین ستاره بود؛ ستارهای که بعد از همه آن گلهای فرازمینی در فینال فقط با یک پاس گل، کارهزار گل را انجام داد؛ بردن جامجهانی.
پايگاه خبري تحليلي «پارس»-ستاره ابدی دنیای فوتبال علاوه بر همه گلهایش بهخاطر ۲ پاس زیبا هم تحسین میشود؛ پاس زیبایش به کانیگیا در محاصره برزیلیها در بازی یکهشتم نهایی جامجهانی ۱۹۹۰ و پاس استثنایی به بوروچاگا در فینال جامجهانی ۱۹۸۶ مقابل آلمان.
پرتکرارترین فینال
حتی در رقابت هرساله لیگ قهرمانان هم سابقه نداشته ۲ تیم، ۳بار یک فینال را مقابل هم برگزار کنند اما فینال فردا، این اتفاق را رقم میزند و جدال آرژانتین و آلمان به پرتکرارترین فینال تاریخ تورنمنتهای ملی و باشگاهی جهان تبدیل میشود. در بازی نهایی جامجهانی ۱۹۸۶ در شرایطی که همه از مارادونا گل میخواستند، براون و والدانو ۲گل آرژانتین را زدند و وقتی رومنیگه و فولر در فاصله ۱۰دقیقه مانده به پایان فینال ورزشگاه آزتک، بازی را به تساوی کشاندند، تصور یک بازگشت دیگر از سوی آلمانیها شکل گرفت؛ آنهایی که شکست ۳ بر یک از فرانسه در نیمهنهایی جامجهانی ۱۹۸۲ را به تساوی ۳ -۳ و در نهایت پیروزی در ضربات پنالتی تبدیل کرده بودند. اینبار بوروچاگا به لطف پاس مارادونا، سرنوشتی مشابه فینال ۷سال قبل جامحذفی انگلیس را رقم زد. منچستریونایتد درست مانند آلمان ۸۶، ۲ گل عقبماندگیاش از آرسنال را در ۳دقیقه پایانی جبران کرد اما آلن ساندرلند آرسنالی در ثانیههای پایانی گلی زد که بعدها در تاریخ آن بازی را با نام «گل ساندرلند» و زیباترین فینال جامحذفی تاریخ انگلیس یاد کردند. مارادونا، ساندرلند آن جام بود. او با یک پاس، سبزپوش سختکوش میدان را به زانو درآورد و تیمش را برای دومینبار بر قله جهان نشاند.
تلخی ۹۰
آرژانتین در جامجهانی ۱۹۹۰ ستارهای غیر از مارادونا نداشت. وقتی نام اولین اخراجیهای تاریخ فینال جامجهانی را دیدیم به فقر مهره در آرژانتین ۹۰ پیبردیم؛ پدرو مونزون و گوستاو دنزوتی. آنها برخلاف بازی افتتاحیه که حریف ۹ نفره شد، اینبار خودشان با ۲ بازیکن کمتر فینال را ترک کردند. ستاره بازی، بیشک ادواردو کودسال، داور مطرح مکزیکی نام داشت؛ مردی که قبل از اعلام پنالتی به سود آلمان از گرفتن یک خطای محرز روی بازیکن آرژانتین خودداری کرد. «ال دیهگو» پس از این شکست به پهنای صورت اشک ریخت و طبق معمول تئوری توطئه را مطرح کرد. او گفت هاولانژ، رئیس برزیلی وقت فیفا با انتخاب کودسال رسما نمیخواست آرژانتین سومین قهرمانیاش را بهدست بیاورد و با برزیلی که تا آن زمان ۳بار قهرمان شده بود، برابری کند. به هر حال تیم سفیدپوش با ستارههای بزرگ و کاپیتانی لوتار ماتیوس در آخرین روز مربیگری ملی بکن باوئر کبیر، جلوتر از آرژانتین برای سومینبار جامجهانی را به خانه برد.
روزهای برتری آلمان
آرژانتین در یکچهارم نهایی جامجهانی ۲۰۰۶ فرصت داشت در خانه آلمان از رقیب قدیمی انتقام بگیرد اما گل آیالا در ۱۰ دقیقه پایانی توسط کلوزه جواب داده شد تا بازی ۲ تیم به ضربات پنالتی کشیده شود. تا آن زمان سابقه نداشت آلمان و آرژانتین در ضربات پنالتی جامجهانی شکست بخورند و در جدال این ۲ تیم همیشه پیروز، دستخطی که میگویند لمن از یک سطل آشغال پیدا کرده بود، کمک کرد او مسیر ضربه بازیکنان آرژانتین را بیابد و تیمش را به نیمهنهایی جام خانگی برساند. اشکهای کامبیاسو - یکی از ۲ ناکام ضربات پنالتی - شباهت زیادی به گریههای مارادونا در فینال جامجهانی ۱۹۹۰ داشت و آلمان درست همان تیمی بود که گری لینکر ادعا میکرد: «فوتبال ورزشی که ۲۲ نفر را ۹۰ دقیقه دنبال توپ میکشاند و در پایان همیشه آلمان پیروز میدان میشود.» ۴سال بعد مارادونا روی نیمکت مربیگری مقابل آلمان پیروزی میخواست؛ آن هم در یکچهارم نهایی جامجهانی ۲۰۱۰. تیم لوو پس از خرد کردن انگلیس، دومین پیروزی ۴ گله خود را تکرار کرد و با له کردن آرژانتین برای سومینبار متوالی به نیمهنهایی رسید. خیلیها میگویند مارادونای روی نیمکت، بدترین مارادونایی بود که همراه آلبیسلسته به مصاف آلمان رفت.
... و حالا یک فینال دیگر
کمتر سابقه داشته ۲ تیم مطرح در جامجهانی، ۴ بار به مصاف هم بروند اما این اتفاق درباره آلمان و آرژانتین رخ داده و آنها، فردا برای پنجمینبار در ۲۸سال گذشته به مصاف هم میروند. جالب اینکه نیمی از رویاروییهای قبلی فینالیستهای جامجهانی در بازی نهایی بزرگترین فستیوال فوتبال دنیا رقم خورده. در این مدت ۳ بار آلمان برده و یکبار آرژانتین. اینبار حق با کدامیک از ۲ غول شایسته دنیای فوتبال است؟
ارسال نظر