آیا مو قشنگ ها واقعا خوشبخت ترند؟ !

به گزارش پارس به نقل از مجله دانستنیها:

۱- می گویند کسانی که موهایشان از وسط سرشان شروع به ریختن می کند زیاد فکر می کنند؛ آنها که مویشان از جلو می ریزد خوش تیپ ترند؛ آنها که هم از جلو و هم از وسط فکر می کنند که خوش تیپ ترند. حالا معلوم شده اینها باید به یک چیز دیگر هم بیشتر فکر کنند؛ سلامت قلبشان!

نتایج تحقیقات دانشمندان ژاپنی روی ۳۷ هزار نفر نشان می دهد احتمال بیماری عروق کرونری در مخردان طاس ۳۲ درصد بیشتر است. این خطر البته هنوز به اندازه خطر چاقی، سیگار و کلسترول بالا نیست. یعنی هنوز دوست شما که موهای خیلی قشنگی هم دارد ولی سیگار می کشد باید بیشتر شما نگران قلبش باشد.

۲- دانشمندان دانشگاه توکیو در یک مرور مطالعاتی به این نتیجه رسیده اند که ریزش موی آندروژنیک را می شود یک عامل خطر بیماری های کرونری محسوب کرد. جالب این است که معلوم شده ریزش موی جلوی سر یا به اصطلاح عقب نشستن خط رویش موی جلوی سر یا به اصطلاح عقب نشستن خط رویش مو تاثیری در افزایش خطر بیماری عروقی ندارد و خطر فقط در کسانی که از فرق سر گرفتار می شوند، بیشتر است!

با این حال این موضوع نباید باعث افسردگی من و شما شود. کار خاصی هم لازم نیست بکنیم. یعنی مثلا هنوز توصیه نمی شود طاس ها هر سال بروند تست ورزش یا هر آزمایش غربالگری دیگرجی برای قلبشان انجام دهند. فقط کافی است یادمان باشد که قلب ما « حساس» تر است!

۳- نیمی از مردان تا ۵۰ سالگی تا حدی دچار ریزش موی سر می شوند و تا ۷۰ سالگی کمتر مردی را می شود یافت که به موهایش بتواند سشوار بکشد. ریزش مو در مردان اگرچه می تواند علت های مختلف داشته باشد؛ اما شایع ترین آن (۹۵ درصد) کادویی است که شما از پدر یا مادرتان دریافت کرده اید. یک کادوی ژنتیکی که مصداق واقعی اش کشک خاله است.

طاسی با الگوی آ« دروژنیک (آندروژن یعنی هورمون مردانه) دائمی است، هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد و همانطور که از اسمش معلوم است به هورمون های مردانه مرتبط است. مکانیسم این ارتباط اما دقیقا روشن نیست. اینکه چرا فولیکول های مو در پوست سر (و نه مثلا در پوست صورت یا هر جای دیگر) به میزان خاصی از این هورمون حساسند و وقتی تستوسترون کمی بالا می رود، آنها گرفتار می شوند هنوز معلوم نیست. همین هم باعث شده با وجود شیوع فوق العاده این مشکل و پول زیادی که مردم حاضرند برای درمان این مساله خرج کنند (همه اینها یعنی یک فرصت تجاری بزرگ! ) اما تحقیقات شرکت های بزرگ دارویی در این زمینه هنوز به نتیجه نرسیده باشد.

۴- اما شما که مثل نویسنده این یادداشت از ابتدای وارد شدن به دهه سوم زندگی صبح ها از خواب که بیدار می شدید، جرات نمی کردید به بالشتان نگاه کنید؛ هر بار که حمام می رفتید، از شستن سرتان وحشت می کردید و هر بار که جلوی آینه می ایستادید، افسرده می شدید، چه باید بکنید؟

برای موهایتان که کاری نمی شود کرد (مینوکسیدیل؟ فینستراید؟ خیلی به آنها امیدوار نباشید) ، اما لااقل می توانید با اصلاح طبک زندگی، قلبتان را از خطر حفظ کنید. می توانید فکر کنید خیلی هم خوشبخت بوده اید که طبیعت زنگ خطر را خیلی زود برای شما به صدا درآورده و به شما این شانس را داده که خطر را از خودتان دور کنیدا. تازه این تنها خوش شانسی شما نیست!

۵- تحقیقات نشان داده مردانی که در کمتر از ۳۰ سالگی سرشان طاس می شود، کمتر در معرض خطر ابتلا به بعضی سرطان ها هستند. مثلا یک تحقیق نشان داده مردان طاس ۲۹ تا ۴۹ درصد کمتر از سایر مردان در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند.

یک بار سر کلاس روانپزشکی از یکی از استادانم شنیدم که طاس ها خیلی کمتر به اعتیاد مبتلا می شوند و البته هر چه گشتم، مطالعه ای که این مساله را تایید کرده باشد پیدا نکردم. اما اگر شما هم دور و برتان را نگاه کنید می بینید که اکثر معتادان، موهای درست و درمانی دارند و شایدواقعا ژن های مرتبط با طاسی به تمایل به مواد مخدر هم ربط داشته باشند. این هم یک خوش شانسی دیگر!

۶- با همه این اوصاف برای خیلی ها طاس شدن ارتباط مستقیمی با اعتماد به نفس دارد. یک مطالعه در اروپا نشان داده از بین هر ۱۰ نفر مرد اروپایی گرفتار این مشکل ۷ نفر معتقدند موها نقش مهمی در جذابیت دارد. یک تحقیق در ایران هم نشان داده افرادی که موهای کمتری دارند بیشتر با خودشان شانه سر حمل می کنند و بیشتر به آینه نگاه می کنند!

۷- مردان طاس گاهی برای خوش تیپ شدن به راه های جالبی متوسل می شوند: ترفند کلاسیک اما هنوز پرطرفدار، تراشیدن همه موهاست. بعضی ها هم به کلاه یا موی مصنوعی متوسل می شوند که دیگر از مد افتاده. اما اتفاق جالب تر این است که بسیاری از آقایان بعد از شروع ریزش مو به ورزش رو می آورند! انگار که می خواهند جذابیت از دست رفته را جور دیگری جبران کنند.

اما شاید بهترین کار این باشد که قبول کنیم طاسی هم یک جورهایی نتیجه قانونی است که طبیعت، آن را وضع کرده. مثل همه ویگی های دیگر که داریم و خودمان نخواسته ایم که داشته باشیم؛ اما به هر حال با آنها زندگی می کنیم و برای عوض کردنشان هم تلاش بیهوده نمی کنیم. اصلا مثل خود نعمت زندگی که به ما داده شده، بی اینکه خودمان خواسته باشیم… و داریم زندگی می کنیم… و دوستش داریم… این نه فقط بهترین، که تنها راه است!