به گزارش پارس به نقل از ایسنا، یافته ها نشان داده که اهدای خون، خطر حملات قلبی و حتی سرطان را کاهش می دهد.

این امر حتی باعث سوزاندن ۶۵۰ کالری برای هر پاینت خون اهدایی می شود. تصور می شود که این مزایا از کاهش سطح آهن خون ناشی می شود.

آهن بر میزان غلظت و چسبندگی بافت خون تاثیر می گذارد و سطوح بالای آهن می تواند باعث غلیظ تر شدن خون شود. سطوح افزایش یافته آهن همچنین فرآیند اکسایش کلسترول را تسریع می کند. امر می تواند بر قوام خون اثر گذاشته و در زمان حرکت در میان رگ های خونی اصطکاک افزایشی ایجاد کند.

همانطور که این اصطکاک می تواند ساییدگی و پارگی مخاط رگها را افزایش دهد، همچنین می تواند به بیماری های قلبی عروقی منجر شود. از آنجایی که اهدای خون برخی از این محتوای آهن را از بین می برد، ممکن است در صورت انجام بر یک پایه منسجم از یک مزیت محافظتی با کمک به رقیق کردن خون برخوردار باشد.

بر اساس پژوهشی که در مجله American Medical Association منتشر شده، محققان دریافتند که افراد سنین ۴۳ تا ۶۱ سال که هر شش ماه یکبار خون اهدا می کردند از سابقه سکته قلبی و مغزی کمتری برخوردار بودند.

پژوهش انجام شده بر روی ۲۶۸۲ مرد فنلاندی نشان داد که آنها از ۸۸ درصد خطر کمتر ابتلا به حملات قلبی نسبت به افرادی که خون نمی دهند، برخوردارند.

همچنین پژوهشی که در مجله موسسه ملی سرطان منتشر شده، آهن را به خطر بیشتر ابتلا به سرطان مرتبط دانسته چراکه تصور می شود آسیب رادیکال های آزاد را در بدن افزایش می دهد.

در کنار این نظریه، یک پژوهش ۴.۵ ساله شامل ۱۲۰۰ فرد نشان داد افرادی که دو بار در سال خون اهدا می کنند از خطر ابتلای کمتر به سرطان برخوردار بودند. اگرچه این مزایا بستگی به اهدای خون بر یک پایه منسجم دارد.

از دیگر عوارض جانبی اهدای خون این است که می تواند میزان زیادی کالری بسوزاند. پس از اهدای خون، بدن تمام حجم خون را طی ۴۸ ساعت و تمام سلولهای قرمز خون را طی چهار تا هشت هفته جایگزین می کند.

دانشگاه کالیفرنیا در سان دیگو برآورد کرده که با هر یک پاینت خون اهدایی، ۶۵۰ کالری در بدن در زمان بازسازی سوزانده می شود.