کنتراست جام‌جهانی با خشم مردم/ برزیل در آرزوی حذف برزیل
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که برزیل قهرمان جام‌جهانی خواهد شد، از طرفی کدام کارشناس یا حتی فوتبال‌دوست بی‌طرفی باور می‌کند که آلمان به راحتی میدان را خالی کند یا در حدی باشد که اسیر ناداوری شود و شکست بخورد؟
پايگاه خبري تحليلي «پارس»- بابک سرانی‌آذر- جام‌جهانی بیستم به نیمه راه رسیده و تکلیف ۴ تیم برتر جهان روشن شده است، شاید تا این نقطه از مسیر دو یا ۳ فینال زودرس را متصور باشیم اما این دو بازی بی‌تردید هر یک در حکم فینالی بزرگ محسوب می‌شوند؛ آلمان و برزیل در یک میدان و آرژانتین و هلند در میدانی دیگر.
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که برزیل قهرمان جام‌جهانی خواهد شد، از طرفی کدام کارشناس یا حتی فوتبال‌دوست بی‌طرفی باور می‌کند که آلمان به راحتی میدان را خالی کند یا در حدی باشد که اسیر ناداوری شود و شکست بخورد؟
در هیاهوی جام‌جهانی اما سر و صدای دیگری هم گاه به گاه حواس خبرنگاران و عکاسان کنجکاو را به سمت خود جلب می‌کند، صداهایی که خیلی واضح نیستند، صداهایی که برای شنیده شدن خلق نشده و طبق قوانین فیزیکی با برخورد به اولین مانع بر می‌گردند و مسیر عوض می‌کنند، صدای مردم.
مردم معترض برزیل از چندین و چند ماه قبل از آغاز جام‌جهانی دست به اعتراضات خیابانی زده‌اند و هنوز هم می‌شود آثاری از اعتراضات آنها را به‌خصوص در مناطقی چون مانائوس، ریو، آمازونیا و فورتالزا مشاهده کرد. کاهش میزان اعتراضات دلایل مهم‌تری از گذر زمان دارد. بازداشت بیش از ۴۰۰ معترض که البته مسلما به تأیید دولت برزیل نرسیده و البته تب فوتبال که برای مردم خشمگین برزیل اجتناب‌ناپذیر است و گاهی گرسنگی و نداری را برای دقایقی یا ساعتی به دست فراموشی می‌سپارد.
مردم روی پلاکاردهای دست‌نوشته خود به این موضوعات اشاره کرده‌اند: «جام برای که؟ . بهداشت نداریم، توپ فوتبال هدیه می‌دهید؟ . به دنیا دروغ نگویید، برزیل فقط سواحل زیبا نیست. فیفا برگرد به خانه‌ات» پرچم آمریکا در حاشیه بازی تیم‌ملی فوتبال این کشور برابر غنا توسط جمعی از جوانان دانشجو و مردم محلی به آتش کشیده شده و بسیاری از شهروندان اروپایی با توجه به پروژه «برزیل‌هراسی» رسانه‌های قاره سبز و البته رویت تشنج حاکم بر خیابان‌ها از هتل خود خارج نمی‌شوند. این وقایع البته در مناطق تحت کنترل فیفا و ارتش ملی برزیل کمتر رویت می‌شود و خبرنگاران حاضر در محل یا نمی‌توانند برای گزارش واقعیت برزیل فعالیت کنند یا متاسفانه ترجیح می‌دهند از ناتوانی خود بنویسند، در هر حال آنچه در رسانه‌های میهمان برزیل منتشر می‌شود، صلح و صمیمیت و فوتبال و نتایج بازی‌ها است.
جالب این‌جا است مردم برزیل از پرچم کشور خود نیز نگذشته و در این دو هفته گذشته در اعتراضات متعدد خود آن را هم به آتش کشیده‌اند، مردم بومی برزیل این پرچم را از آن خود نمی‌دانند و از سایه شوم پرتغال بر کشور خود متنفرند.
دولت برزیل به بهانه جام‌جهانی امیدوار بود اشتغال‌زایی تاریخی داشته باشد اما وقتی نزدیک به ۸۵درصد از کارگران تأسیسات ورزشی، استادیوم‌ها، جاده‌ها، برج‌ها و حمل‌ونقل مهاجران هندی، بنگلادشی، پاکستانی و سنگالی هستند چه سهمی از اشتغال‌زایی به جوانان برزیلی خواهد رسید؟
مردم برزیل از خود می‌پرسند این همه هزینه برای جام‌جهانی ۲۰۱۴ برزیل آیا سودی هم دارد و اگر پاسخ این سوال مثبت باشد، سوال بعدی این‌که مردم برزیل آیا کوچکترین سهمی از این سود در نظر گرفته شده خواهند داشت؟ در حدود ۴۰هزار‌میلیون دلار برای این میزبانی به صورت رسمی هزینه شده است، این مبلغ را باید به هزینه‌های غیرقابل محاسبه‌ای چون افزایش اجباری حقوق کارکنان غیربومی، پرداخت اجباری حق بیمه کارکنان فیفا، خرید بیش از ۹۰ کانتینر بزرگ آب معدنی از اروپا اضافه کنید. در چنین شرایطی است که مردم برزیل از خود می‌پرسند: بهداشت، آموزش، حمل و نقل، خدمات شهری و ده‌ها مورد از این دست در فهرست اولویت‌های دولت چه جایگاهی دارند؟
خبرنگاران اروپایی علاقه زیادی به پوشش اخبار مربوط به حقوق بشر در برزیل دارند و این درگیری‌های خیابانی را گاهی با بزرگنمایی در متن‌های خود منتشر می‌کنند که مسلما با تکذیب قاطع دولت برزیل همراه می‌شود اما حقیقت این است که اعتراض مردم برزیل با توجه به آغاز جام‌جهانی ۲۰۱۴ در این کشور کاهش نیافته و حتی در برخی نقاط برزیل ازجمله مناطق مانائوس، ریو، آلگره و آمازونیا افزایش هم یافته است حتی معترضان در تظاهرات خود بارها عنوان کردند که آرزوی حذف برزیل را دارند و در صورتی که آلمان در نیمه‌نهایی پیروز شود در خیابان‌ها به جشن و پایکوبی می‌پردازند.
خبری از سرنوشت معترضان بازداشت شده برزیلی در دست نیست و پلیس برزیل، هراسی از تأیید اخبار مربوط به بازداشت معترضان و درگیری‌های خیابانی ندارد، به همین دلیل همزمان با تکذیب دولت، به صورت آگاهانه و معنی‌دار این اخبار را به صورت رسمی تأیید می‌کند. اعتراض مردم بومی برزیل پایان ندارد و دولت برزیل تلاش می‌کند خیابان‌های خود را در جریان جام‌جهانی آرام و منظم جلوه دهد.
ارسال نظر