پايگاه خبري تحليلي «پارس»-  از جام‌جهانی ۱۹۷۸ که به دلیل قدیمی بودن و حرفه‌ای نشدن فوتبال در آن دوره بگذریم، به بررسی ۲ جام بعدی پرداختیم، البته نه خود جام‌جهانی و نتایجی که ایران در آن گرفته زیرا دیگر همه ایرانیان این مسأله را می‌دانند، بلکه تعداد بازیکنان ایرانی که توانستند از این طریق به فوتبال اروپا راه یابند. البته نفراتی را هم در تیم فعلی داریم که توانایی رسیدن به لیگ‌های معتبر اروپا را دارند.

 

میانبر برای رسیدن به اوج

بی‌شک جام‌جهانی به‌عنوان بزرگترین میعادگاه فوتبالی جهان بهترین راه برای شناسایی استعدادهای جوان مخصوصا در کشورهای کمتر شناخته شده در فوتبال است. بازیکنان ایرانی که در لیگ داخلی کشورمان یا یکی از لیگ‌های غیرمعتبر اروپایی مشغول فعالیت هستند، می‌توانند از طریق جام‌جهانی ۲۰۱۴ خودشان را به باشگاه‌های اروپایی برسانند، اتفاقی که شاید برای هر کدام از این نفرات شبیه یک رویا باشد. 

 

۱۹۹۸، نقطه پرش برای ایرانی‌ها

راهیابی به جام‌جهانی ۱۹۹۸ با بازی تاریخی که مقابل استرالیا انجام شد و کسب نخستین برد تاریخ فوتبال ایران در جام‌جهانی که هنوز هم تنها پیروزی کشورمان در این مسابقات محسوب می‌شود، باعث شد تا بازیکنان ایرانی مورد توجه شدید باشگاه‌های اروپایی ازجمله باشگاه‌های آلمانی - که در دیدار آخر دور گروهی به مصاف این کشور رفتیم - قرار بگیرند. نمایش شایسته تیم‌ملی فوتبال ایران با وجود حذف از این رقابت‌ها باعث شد تا آوازه بازیکنان ایرانی در باشگاه‌های اروپایی بیشتر از قبل مورد توجه قرار بگیرد و در سیلی از لژیونرهای ایرانی که حتی برخی از آنها در جام‌جهانی نیز با تیم‌ملی فوتبال حضور نداشتند، راهی اروپا شوند. خداداد عزیزی اولین بازیکنی بود که با عضویت در باشگاه کلن آلمان طعم بازی در این کشور را چشید. علی دایی و کریم باقری پس از عزیزی به باشگاه آرمینیا بیله فلد آلمان پیوستند که البته باقری نتوانست زیاد در آلمان ماندگار شود اما علی دایی تا سال‌ها در بوندس‌لیگا پیشرفت کرد و به بایرن‌مونیخ نیز پیوست. مهدی مهدوی‌کیا، رسول خطیبی و وحید ‌هاشمیان سه بازیکن ایرانی بودند که به باشگاه ‌هامبورگ پیوستند و البته تنها مهدوی‌کیا که برخلاف ۲ بازیکن دیگر در جام‌جهانی بازی کرده بود، توانست جای خود را در این تیم تثبیت کند. به جز بازیکنانی که نام بردیم سیروس دین‌محمدی، داریوش یزدانی، علی موسوی، مهدی پاشازاده و سرژیک تیموریان نیز مدتی را در آلمان سپری کردند. همچنین بازیکنانی مثل مهرداد میناوند، علی لطیفی و علیرضا منصوریان نیز از دیگر بازیکنانی بودند که مدت کوتاهی را در فوتبال اروپا سپری کردند.

 

۲۰۰۶، فقط آندو

درحالی‌که پیش‌بینی می‌شد مثل جام‌جهانی ۱۹۹۸ در‌ سال ۲۰۰۶ نیز بازیکنان زیادی از ایران مورد توجه باشگاه‌های اروپایی قرار بگیرند اما نمایش نه چندان جالب تیم برانکو ایوانکوویچ در آلمان باعث شد تا فقط آندرانیک تیموریان که بازیکنی جوان و جنگنده در ترکیب ایران به شمار می‌رفت، به لیگ برتر انگلیس برود و به باشگاه بولتون بپیوندد، اگرچه این بازیکن نیز توفیق چندانی در انگلیس پیدا نکرد و بعد از مدتی راهی ایران شد. البته مسعود شجاعی نیز که در باشگاه‌های اماراتی فعالیت می‌کرد، در‌سال ۲۰۰۸ راهی اوساسونا بود که مطمئنا این موضوع هیچ ربطی به جام‌جهانی ۲۰۰۶ نداشت.

 

۲۰۱۴، چه کسانی لژیونر می‌شوند؟

درحالی در تیم فعلی ایران تعداد بازیکنان زیادی در خارج از کشور فوتبال خود را دنبال می‌کنند، بازیکنانی هم در این تیم حضور دارند که می‌توانند مورد توجه باشگاه‌های اروپایی قرار بگیرند. البته کی‌روش به برخی از بازیکنان جوانش هنوز این شانس را نداده که در ترکیب تیم‌ملی به میدان بروند. بازیکنانی مثل کریم انصاری‌فرد، رضا حقیقی که فقط چند دقیقه بازی کردند، بختیار رحمانی و... که می‌توانند در صورت حضور در جام‌جهانی یکی از پدیده‌های ترکیب ایران باشند و سرنوشتشان بعد از این میدان بزرگ تغییر کند. در همین ترکیب فعلی نیز طبق اعلام سایت‌های خارجی، بازیکنانی نظیر حاج‌صفی و پولادی درخشش فوق‌العاده‌ای داشتند و شاید بعد از خروج از برزیل به پیشنهادهای اروپایی‌شان فکر کنند. همچنین این جام می‌تواند برای بازیکنانی مثل دژاگه، قوچان‌نژاد، شجاعی، جهانبخش و... که در باشگاه‌های اروپایی بازی می‌کنند، فرصتی باشد که به رویای حضورشان در باشگاه‌های بزرگتر برسند. همچنین علیرضا حقیقی که شاید کسی فکر نمی‌کرد با بازی در لیگ دسته دوم پرتغال دروازه‌بان یک تیم‌ملی باشد، با توجه به سنش می‌تواند به باشگاه‌های بهتری راه یابد، مخصوصا که توسط رسانه‌های داخلی و خارجی مورد تمجید قرار گرفته است.