حق توهین و تمسخر نداری؛ حتی شما دوست عزیز!

بدون هیچ مقدمه ای شما را به تیتر مطلب ارجاع می دهم؛ ایکر کاسیاس، دروازه بان اسطوره ای و خوش اخلاق اسپانیا شب تلخی را به همراه تمام اعضای تیم ملی کشورش پشت سر گذاشت. دریافت 5 گل در نخستین دیدار تیم در جام جهانی و در مقابل چشمان میلیون ها بیننده در سراسر جهان تلخی این شکست را بیشتر هم می کند.

روی گل چهارم هلند ایکر کاسیاس اشتباهی مهلک را مرتکب شد، اما اگر کمی درک و منطق در درون منتقدان باقی مانده باشد حتی اجازه صحبت کردن در مورد این بازیکن را به خود نمی دهند، انتقاد که جای خود دارد. حساب برخی افراد جداست، آنها که تحت هر شرایطی دنبال فرصت و بهانه اند تا این ضرب المثل را تداعی کنند: گنه کرد در بلخ آهنگری، به شوشتر زدند گردن مسگری! و به دنبال زنده کردن حقی هستند که کاسیاس از آنها خورده است.

اگر حافظه شما یاری نمی کند، ما کمکتان می کنیم: ایکر کاسیاس همان فردی است که در فینال جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی، توپی را از آرین روبن مهار کرد که 4 سال حسرت و داغ آن صحنه را به دل روبن و بسیاری از مردم گذاشت و علاوه بر آن تمام طرفداران تیم ملی اسپانیا را به وجد آورد و حتی بسیاری را طرفدار اسپانیا کرد! کاسیاس همان فردی است که در 19 سالگی قهرمانی چمپیونزلیگی را تجربه کرده است که بسیاری از بزرگان در حسرت یک بار لمس آن جام هستند. کسی که بیشترین بازی ملی را برای اسپانیا انجام داده است و 14 سال به طور ثابت از دروازه تیمی چون رئال مادرید [با مدیران و هوادارانی دمدمی مزاج] محافظت کرده است و فردی است که 5 سال متوالی عنوان بهترین دروازه بان دنیا را به خود اختصاص داده و و و...

حال چه شده است که کاسیاس شایستگی عبور از زیر تیغ را کسب کرده است؟ کسی که کارنامه اش دیگر جایی برای ثبت افتخارات فردی و تیمی ندارد، چگونه می تواند در یک شب از عرش به زیر زمین کشیده شود؟

چطور فکر انتقاد [می توانید عقده گشایی هم بخوانید] از او به ذهن خطور می کند؟ باید گفت که در چنین لحظاتی می توانید به اشتباهات سایر بازیکنان و اسطوره ها هم فکر کنید و آنچه متوجه خواهید شد این است که آنها همچنان اسطوره و قابل احترام باقی مانده اند، چون این اسطوره بودن را در یک شب به دست نیاورده اند که در یک شب هم آن را از دست بدهند و تا فوتبال، فوتبال است، کاسیاس هم مقدس خواهد ماند.

اگر بخواهیم عامل شکست امشب اسپانیا را آنالیز کنیم، نام ایکر کاسیاس به عنوان آخرین مقصر به میان خواهد آمد: 1- داوید سیلوا در آخرین دقایق نیمه نخست قدر پاس طلائی اینیستا را نمی داند و بلافاصله در سمت دیگر روی شکاف بزرگ خط دفاعی اسپانیا فن پرسی نبوغ خود را نشان می دهد.

2- باز هم خط دفاعی اسفبار اسپانیا و ناهماهنگی محض میان راموس و پیکه، و این بار نوبت روبن است که پیکه را از جریان بازی خارج کند.

3- جرارد پیکه مرتکب خطای هند می شود که کاملاً طبیعی است و می تواند برای هر بازیکنی رخ دهد؛ وسلی اسنایدر توپ را به روی دروازه می فرستد و باز هم کاری به اینکه آیا فن پرسی مرتکب خطا شد یا نه ندارم، اما در میان مدافعان بلند قامت اسپانیا، 3 بازیکن تیره پوش هلندی کاملاً آزادانه در تیر دوم فرصت ضربه زدن پیدا می کنند.

4- تعویض های هنرمندانه از ویسنته دل بوسکه: ابتدا بیرون آوردن دیگو کوستا که کار خاصی هم نکرده بود، و به میدان فرستادن فرناندو تورسی که در مقابل دروازه خالی و در حالیکه تیمش 5-1 عقب است، سر توپ می زند! و سپس بیرون آوردن ژابی آلونسو، هرچند سن و سال گذشته، هرچند خسته، و به میدان آوردن پدرو و متعاقباً تقدیم خط میانی به شاگردان فن خال...

5- و اکنون یک بار، دومین بار، سومین بار،...، دهمین بار ایکر کاسیاس روی چمن لغزنده اشتباه می کند و نه جامی از دست اسپانیا می رود و نه هلند به مقام قهرمانی جهان نائل می شود.

وقتی نامی در کالیبر ایکر کاسیاس با افتخاراتی بی شمار مطرح باشد بزرگ نمایی این اشتباهات و فاجعه بار خواند آن ها امری طبیعی است، چون او قله ها فتح کرده است و داغ ها بر دل گذاشته است. اگر چنین اشتباهی از دخه آ سر میزد یا رینا یکی از روز های پر فراز و نشیبش را به نمایش گذاشته بود، مطمئن باشید این شکست به مراتب عادی تر و سبک تر قلمداد می شد، چون اشتباهات را به جوانی دخه آ می بخشیدند یا در بدترین حالت ممکن تقصیر را به گردن سرمربی و انتخاب او می انداختند. این بزرگی کاسیاس و جایگاه والای او در تالار اساطیر و مشاهیر جهان فوتبال است که پایین نشینان را به توهین و بزرگ نمایی اشتباهات او وا می دارد و باعث بزرگ به نظر آمدن اشتباهاتش می شود.

بازیکنی چون کاسیاس، جرارد، دل پیه رو، رائول، بوفون و بسیاری بازیکن افسانه ای دیگر حتی شایسته تحمل غم و اندوه چنین شکستی هم نیستند؛ آنها به خاطر تمام کارهایی که برای فوتبال و دوست داران فوتبال کرده اند و به خاطر تمام لذت هایی که ارزانی داشته اند، حتی شایسته سرافکندگی در مقابل دیدگان میلیون ها بیننده هم نیستند، و انتقاد یا مسخره کردن آنها نه تنها حرکت شایسته ای نیست، بلکه خجالت آور است...

پی نوشت: پشت ما خالی است و چسباندن برچسب هیچ پیگرد قانونی ندارد؛ اما احترام گذاشتن و احترام پذیری را هرگز و تحت هیچ شرایطی فراموش نکنید.