به گزارش پارس ، به نقل از گل - « برای سید نخود بفرستید، خرچنگ ها دورش می زنند» ؛این یکی از دیالوگ های رد و بدل شده بین بی سیم چی فیلم« لیلی با من است» با مقر فرماندهی در حین عملیات نیست، این درخواستی است مشابه برای توپ رسانی به مهاجم نوک پرسپولیس که در هر بازی بیشتر از آنکه توپ (یا همان نخود به معنای خوراک) به او رسانده شود، این مدافعان تنومند و آماده حریفان (یا همان خرچنگ ها - تانک های دشمن) هستند که احاطه اش می کنند و اجازه کار به او نمی دهند.

قبلا و در بیشتر مباحث مربوط به ممشکلات فنی پرسپولیس در فاز حمله بارها به تنها بودن سید مهدی سید صالحی در محیطی وسیع و خالی از بازیکنان هم دسته اش اشاره کرده ایم و این موضوع را به سیستم پرسپولیس، شرح وظایف بازیکنان و چیدمان نفرات در خط سه نفره مرتبط دانسته ایم اما حالا این سوال جدید را مطرح می کنیم که چرا برای مهاجم سرزنی مثل سیدصالحی سانترهای خوبی ارسال نمی شود و او اصلا در موقعیت سرزنی قرار نمی گیرد؟

اگر ۸ بازی قبلی پرسپولیس را مرور کنیم می بینیم سیدصالحی یک بار در بازی با ذوب آهن با سانتنر میثم حسینی دروازه حرف را با سر تهدید کرد و یکی دو سر معمولی هم در بازی با نفت و تراکتورسازی زد که جدی نبود وگرنه در سایر بازی ها نه ماهینی (و در دو بازی اخیر خانزاده) و نه میثم حسینی برای او توپ نریخته اند و دیگر هافبک ها یا بال های کناری هم در این زمینه کاری برای مهاجم راس شان انجام نداده اند.

نکته جالب اینجاست که در ۸ بازی گذشته پرسپولیس هر موقعیتی هم که نصیب سیدصالحی شده – که البته تعدادش به انگشتان یک دست هم نمی رسد – روی زمین و در عمق بوده و به نظر می رسد همه هافبک ها، مدافعان کناری پرسپولیس و حتی علی دایی یادشان رفته که سیدصالحی مهاجم سرزنی است و از این قابلیت او می توان برای فتح دروازه حریفان استفاده کرد.

این اتفاق حتی در زمانی که بازی روی زمین و کارهای تاکتیکی پرسپولیس به بن بست می خورد و تیم به بازی مستقیم و توپ های بلند روی می آورد هم نادیده انگاشته می شود و سید صالحی هدف ارسال توپ ها نیست یا حداقل اینکه این کار درست انجام نمی شود.

ظاهرا در این خصوص یا تشخیص درستی از سوی کادر فنی صورت نگرفته یا تمرین های ویژه و به خصوصی صورت نمی گیرد. شاید هم اجرا آنقدر ضعیف است که اصلا تشخیص و تمرین به چشم نمی آید. در هر حال هر کدام از این حالات که صحت داشته باشد پرسپولیس یکی از راه های ساده تر به گل رسیدن را نادیده انگاشته یا فراموش کرده است. راهی که برای آقای گل شدن سیدصالحی هم می تواند میانبر خوبی باشد.