سرمربی راهآهن از آینده فوتبال ایران گفت
درباره مذاکره با پرسپولیس بعداً حرف میزنم
منصور ابراهیم زاده را به عنوان مرد خوش اخلاق و خوش روی فوتبال ایران می شناسند. نشستن پای صحبتهای او برای هر علاقهمندی به فوتبال لذت بخش است. او که به تازگی سرمربی گری راه آهن را به عهده گرفته یکی از بهترین مربیان ایران به حساب میآید اما می گوید فوتبال سقف ندارد و برای همین تلاش میکند در بهترین جایگاه باشد.
به گزارش پارس ، به نقل ازایسنا، منصور ابراهیم زاده بدون شک یکی از موفق ترین مربیان یک دهه اخیر فوتبال است. مرد ۵۷ ساله ای که شروع سرمربیگری اش در لیگ برتر با ذوب آهن اصفهان بود، با این تیم قهرمانی جام حذفی و دو بار نایب قهرمانی لیگ برتر را تجربه کرد. اوج کار ابراهیم زاده در لیگ قهرمانان آسیا بود، جایی که او با ذوب آهن رویایی به نایب قهرمانی آسیا رسید اما طبق رسم دیرینه فوتبال ایران با وجود موفقیت های زیاد از ذوب آهن جدا شد.
سرمربی سابق تیم ملی سپس روی نیمکت نفت تهران نشست و یکی از شگفتی های لیگ دوازدهم را خلق کرد. نفت ابراهیم زاده تا مرز آسیایی شدن پیش رفت، اما تنها یک امتیاز کم آورد. مربی با اخلاق فوتبال در فصل نقل و انتقالات داستان جالبی داشت و همان طور که در مصاحبه اش خواهید خواند به طرز عجیبی راهی راه آهن شد. ابراهیم زاده که همیشه به عنوان مربی بازیکن ساز و جوان گرا شناخته شده در فصل جدید هم به دنبال خلق شگفتی با فوتبالیست های نه چندان نام آشناست. او حتی برای حریفان قدر خود هم خط و نشان کشیده که می خواهد به سهمیه آسیایی برسد.
۹۰ دقیقه با منصور ابراهیم زاده درباره شرایط جدیدش در راه آهن گفت و گو کردیم، اما حیف بود که از میهمان ایسنا درباره مسائل روز فوتبال نپرسیم. همچنین در سوال هایمان ماجراهای پر پیچ و خمش با ذوب آهن را هم جای دادیم و پاسخ های جالبی شنیدیم که تاکنون عنوان نشده بود. اولین گفت و گوی تفصیلی منصور ابراهیم زاده پس از حضور در راه آهن را در ادامه می خوانید:
* آقای ابراهیم زاده! چه شد که راه آهن را انتخاب کردید؟
- اول می خواهم راجع به نفت صحبت کنم. گروهی در این باشگاه فعالیت می کنند که به فوتبال و ورزش آگاهند. آنها از مجموعه مربیان، بازیکنان خیلی خوب حمایت می کنند و شرح وظایفشان را می دانند و تعهداتشان را عملی می کنند. من در پایان فصل جدید دوست داشتم با تیم هایی کار کنم که آسیایی باشند. اما نتوانستیم با نفت سهمیه آسیایی را بگیریم، چون ذخیره امتیازیمان از فولاد کمتر بود. با این حال ما با این تیم در جایگاه خوبی قرار گرفتیم. اما اگر بخواهم درباره جدا شدنم از این تیم صحبت کنم باید بگویم که به صورت همزمان با نفت از تراکتورسازی هم با من صحبت کردند. به هر حال این تیم به عنوان یک تیم آسیایی و داشتن تماشاگران زیاد می توانست انگیزه های کار کردن را برایم بالا ببرد. در همان موقع که در ایران نبودم، فقط یک تماس از جانب رویانیان داشتم که او گفت می خواهد اسم من را به عنوان گزینه سرمربیگری به هیات مدیره باشگاه معرفی کند. من در همین حد با رویانیان صحبت کردم و قرار شد بقیه اش را بعد از برگشتنم صحبت کنیم.
* اما در حالی که شما در کربلا به سر می بردید خبر توافق تان با پرسپولیس روی خروجی سایت ها قرار گرفت.
- من اصلا با پرسپولیس توافقی نکردم. اما رسانه ها مرا امتیاز بندی کردند. من از نگاه رسانه ها در اولویت های اول، دوم و سوم قرار داشتم. نمی دانم شاید پرسپولیس می خواست اول من را انتخاب کند سپس به جلسه هیات مدیره دعوت شوم، اما به رویانیان گفتم که اگر قرار باشد حرفی بزنیم بعد از مسافرتم خواهد بود که اصلا هیچ حرفی هم زده نشد. البته یکسری اتفاقات افتاد که صحبت درباره آنها برای فرصت بعد می گذارم. این موضوع تمام شد و در همین شرایط نفت هم که شنیده بود که به پرسپولیس رفته ام اعلام کرد با ابراهیم زاده قطع همکاری کرده ایم. آنها فکر کردند که دیگر کار تمام شده و بلافاصله به دنبال مربی دیگری رفتند. خود به خود چیزی که برایم می ماند تراکتورسازی و پیشنهاد رحیمی از سپاهان بود. رحیمی از من برنامه خواست و من هم برنامه هایم را ارائه کردم. از طرفی هم جعفری در تراکتورسازی به دلیل حضور در شورای شهر استعفا داد و با آمدن زینی زاده هیچ مذاکره ای با این باشگاه انجام ندادم و فقط به صورت تلفنی با هم حال و احوال کردیم. روزی هم که قرار بود جلسه داشته باشیم، اعلام شد که هیات مدیره باشگاه همگی استعفا داده اند. وقتی این اتفاق افتاد خود به خود ارتباطم را قطع کردم، سپس با پیشنهاد راه آهن مواجه شدم و بعد از چند نشست به این نتیجه رسیدیم که می توانیم با هم کار کنیم.
راه آهن از نظر مدیریت جدید سابقه یک ساله دارد، اما مشخص است که برنامه دارند. اگر توافق خوبی برای کار کردن باشد من هم می خواهم برنامه بلند مدتم را در این باشگاه پیاده کنم
* طرح نام ابراهیم زاده برای پرسپولیس را برای چه می بینید، آیا این کار یک نوع خرید زمان بود تا یکسری اسم ها را مطرح کنند و در پایان به گزینه پایانی یعنی علی دایی برسند یا این که واقعا پیشنهادشان جدی بود؟
- راجع به پیشنهاد پرسپولیس باید رویانیان و مسئولانش صحبت کنند، اما آنها در هر جا که من را می دیدند می گفتند که می خواهند ۱۰۰ درصد مربی پرسپولیس باشی. اما علت مطرح کردن اسم من بر عهده آنهاست، ضمن این که طرفداران پرسپولیس انرژی مثبتی به من دادند. الان هم صحبت هایشان به من دلگرمی می دهد. من در کل همیشه اتفاقاتی که می افتد را از زاویه مثبت نگاه می کنم و آن را برای خودم نگه می دارم. حال این که می گویید پرسپولیس می خواست با مطرح کردن اسم من زمان بخرد تحلیلی است که شما خبرنگاران ایسنا به عنوان دانشجو مطرح می کنید، چون دانشجو تمام جوانب را می بیند. شاید من هم اگر جای شما بودم چنین فکری می کردم.
* چرا با سپاهان به توافق نرسیدید؟
- دلیلش این است که کرانچار در این تیم موفق بود و می خواستند نگهش دارند. شاید هم با برنامه گرفتن از من خواستند بگویند که گزینه دیگری هم داریم.
* باشگاه راه آهن بعد از آمدن کادر مدیریتی جدید تاکید زیادی روی ثبات دارد. برنامه شما در این تیم تنها به همین یک سال ختم می شود.
- قرارداد همه مربیان یک ساله است. حتی آنهایی که سه ساله می بندند شاید بعد از یک سال نخواهند بمانند. اعتقادم بر این است که اگر یک مربی و باشگاه می خواهند برای رسیدن به موفقیت پروسه ای را طی کنند نیاز به زمان و هزینه دارند. راه آهن از نظر مدیریت جدید سابقه یک ساله دارد، اما مشخص است که برنامه دارند. با این حال اگر توافق خوبی برای کار کردن باشد من هم می خواهم برنامه بلند مدتم را در این باشگاه پیاده کنم. اما این که بخواهم چند سال در این تیم بمانم الان گفتنی نیست، ولی در کل اگر با ثبات کار کنیم خیلی بهتر است تا این که هر سال جابجا شویم.
* شما از کسب سهمیه آسیایی به عنوان یکی از اهدافتان در راه آهن نام برده بودید. آیا تیمتان این پتانسیل را دارد؟
- باشگاه از نظر سخت افزاری در تلاش است تا مکان مناسبی را داشته باشد. از نظر نرم افزاری نیز نیروهای زیادی وجود دارد، اما برای آسیایی شدن به موارد زیادی مثل تماشاگر، استادیوم اختصاصی و… نیاز است. اما می توانیم هدفگذاری کنیم. هدف هم آسیایی شدن است. امسال ۱۶ تیم در مسابقات خواهند بود. یعنی چهار بازی کمتر انجام خواهیم داد و ۱۲ امتیاز کسر می شود. این شرایط را سخت می کند. بازیکنانی که در ۱۸ تیم بودند حالا در ۱۶ تیم هستند. اما باشگاه ما یکسری اصول را رعایت کرد و پول میلیاردی نداد. ما با قاضی صحبت کردیم، اما او دوست داشت به استقلال برود و با حاتمی هم مذاکره داشتیم، ولی به فولاد رفت.
* ذوب آهن واقعا طرفدار داشت، اما شما در نفت و راه آهن از این پوئن برخوردار نبوده و نیستید. کارتان سخت نیست؟
خبرنگاران خیلی به من محبت دارند و کمک زیادی به من می کنند. همیشه ارتباطاتمان با خبرنگاران معقول بود، چون این ارتباط همیشه پایدار است
- یکی از بخش های سخت و توامان راحت کار همین است. سختی اش از این بابت بوده که کسی نیست حمایتت کند و راحتی اش این است که فشاری در اطرافت نخواهد بود. به هر حال در یک استادیوم، ۴۰ – ۵۰ هزار تماشاگر هر کدامشان یک دیدگاه دارند. حتما خودتان هم طرفدار یک تیم هستید. وقتی تیمتان اشتباه می کند شما هم چیزهایی می گویید. شمایی که خبرنگارید، اما این کار را انجام می دهید. در راه آهن حتی خبرنگاران هم ما را کمتر تحویل خواهند گرفت.
* اما شما هر تیمی که بوده اید مورد استقبال خبرنگاران قرار گرفتید.
- اگر چیزی گفتم به صورت کلی بود. اما خبرنگاران خیلی به من محبت دارند و کمک زیادی به من می کنند. همیشه ارتباطاتمان با خبرنگاران معقول بود، چون این ارتباط همیشه پایدار است. ارتباطات های غیر معمول یعنی خواسته و انتظار غیر عرف من از شما. اگر این نباشد می توانیم هر جایی از هم انتقاد کنیم. یعنی اگر خبرنگار مطلبی را می نویسد من به خودم اجازه می دهم به دلیل ارتباطی که دارم از او سوال کنم. حال شاید از دستم گله گی هم کنند.
* بازیکنان خوبی به تیمتان جذب کرده اید، اما علی دایی هم چند بازیکن خوبش را از تیم راه آهن به پرسپولیس برد. از عملکرد راه آهن در فصل نقل و انتقالات راضی هستید؟
- بازیکنانی که از راه آهن بردند کفشگری و عالیشاه بود. واقعیت این است که بازی های کفشگری را دیده بودم و دوست داشتم که امسال بماند، اما او به اتفاق عالیشاه به پرسپولیس رفت، اما بازیکنانی که جذب کرده ایم کمتر از آنها نیستند. بازیکن امیدی به نام بهرام برزایی آورده ایم، مجتبی شیری هم که سال قبل خوب بود مانده است. هر چند که بازیکنان شاخص جذب نکرده ایم، اما اعتقاد دارم آنهایی که آمده اند در کار تیمی به ما کمک خواهند کرد. من به دنبال تک ستاره ها نیستم و به تیم ستاره اعتقاد دارم. بنابراین از نفراتی که اضافه شده اند راضی هستم.
* به عنوان مربی می خواهید با بازیکن بزرگ کار کرده و حاشیه هایش را تحمل کنید یا این که به دنبال کار با بازیکنان نه چندان مطرح و بدون حاشیه هستید.
- دلم می خواهد با همه نوع بازیکن کار کنم. چه بزرگ و چه ناآشنا، اما همه باید تابع اصول کار و اهدافمان باشیم. فرقی هم نمی کند بازیکن بزرگ باشد یا کوچک. من بازیکنی را بزرگ می بینم که اصول کار فنی و حرفه ای را بداند. یعنی تابع برنامه ریزی باشگاه باشد. اگر این انتخاب رخ ندهد برای هر کسی که باشد مشکل به وجود می آید.
* علی کریمی و مجتبی جباری با جنجال زیاد از تیم های سرخابی جدا شده اند. حاضر بودید این بازیکنان را در راه آهن داشته باشید؟
- یکی از اولین پیشنهادهایی که به علی کریمی داده شد، از جانب من بود. من با او صحبت کردم و او را متعلق به پرسپولیس می دانستم. به علی کریمی گفتم که اگر به پرسپولیس نرفتی حاضریم با ما باشی. اما خوشحال شدم که به تراکتورسازی پیوست. او در سیاست کاری اش جایی رفت که طرفداران زیادی دارد. من با علی کریمی در تیم ملی کار کرده ام. او اگر در تیمی که نظم داشته باشد کار کند تابع خواهد بود، چون دو سال در باشگاهی حضور داشته است که نظم در اولویت بوده. او نزد فیلیکس مگات کار کرده که او را در آلمان به عنوان" دیکتاتور" می شناسند و این اتفاق کوچکی نیست. درباره جباری هم باید بگویم او هم می توانست به ما کمک کند، اما من به جایگاه بازیکنان هم توجه می کنم. چنین افرادی می توانند با بازی در تیم های دیگر تاثیر مثبت زیادی برای تیم ملی داشته باشند. چرا که در لیگ قهرمانان آسیا آب دیده تر می شوند. من یک دفعه فکر نمی کنم تا برای منافع خود کار کرده باشم. سال گذشته یعقوب کریمی و سوشا مکانی به تیم ملی رفتند و الان هم به همین شکل بازیکنانم را آماده می کنم. شما می توانید از فرشید طالبی سوال کنید. او دوست داشت به راه آهن بیاید. اما من زندگی و شرایط او را می دانستم و اجازه نمی دادم که امتیازهای حضور در آسیا را از او بگیرم و پیش خودم بیاورم. اعتقاد دارم که می توانستیم با بازیکنان بزرگ هم کار کنیم به شرطی که در کانال خود باشیم. هر اتفاقی که برای بازیکنان رخ داده به این دلیل است که قراردادشان با باشگاه بر هم خورده. اگر غیر از این است بگویید.
* باشگاه راه آهن که یکی از باشگاه های خصوصی ایران به حساب می آید، تاکنون سرمایه گذاری زیادی در فوتبال ایران انجام داده است، اما ما اتفاقاتی که برای باشگاهی مثل استیل آذین افتاد را به یاد داریم. فکر می کنید مالکان راه آهن بتوانند در فوتبال ایران که به گفته کارشناسان سرمایه گذاری در آن هیچ سودی ندارد، دوام بیاورند؟
- ماندگار شدن مالکان راه آهن به شرایطی که برایشان پیش می آید بستگی دارد. آنها اعتقاد دارند که می توانند کار کنند، اما این ما هستیم که با عملکرد درستمان بخش خصوصی را به سمت ورزش می کشانیم. اگر ما بی پروا هزینه کنیم و تنها به فکر پول باشیم، بخش خصوصی زده می شود، اما اگر تیمش موفق باشد، مایل به سرمایه گذاری خواهد بود. فولاد مبارکه سپاهان تیمی نیمه خصوصی محسوب می شود، پس چرا به این راحتی هزینه می کند؟ چون همیشه موفق بوده است. چه بسا آن سالی که با ذوب آهن قهرمان شدیم و همین باعث شد که سپاهان سهمیه آسیایی را بگیرد، ممکن بود این اتفاق نیفتد و دیگر هیچ کسی برایش هزینه ای نکند. اما سپاهان با رفتن به آسیا دوباره زنده شد و بعد از آن روی پای خودشان ایستادند. ذوب آهن هم می توانست بعد از نایب قهرمانی آسیا با یک برنامه اصولی همین راه را برود، اما نشد.
یکی از اولین پیشنهادهای که به علی کریمی داده شد، از جانب من بود. من با او صحبت کردم و او را متعلق به پرسپولیس می دانستم. به علی کریمی گفتم که اگر به پرسپولیس نرفتی حاضریم با ما باشی. اما خوشحال شدم که به تراکتورسازی پیوست
* شما جزو مربیان شاخص لیگ برتر هستید. به نظرتان لیگ ایران در این ۱۲ سال روند رو به رشدی داشت؟
- خیر! ما بعضی وقت ها یکنواخت حرکت کرده ایم و گاهی هم رو به پایین و گاهی هم رو به بالا بودیم. شما ملی پوشان را نگاه کنید. تغییر زیادی نکرده اند و نتوانسته ایم بازیکن جدیدی را به تیم ملی معرفی کنیم. دوباره همان نفرات قدیمی هستند و تنها انصاری فرد اضافه شده است. اگر ملی پوش جدیدی اضافه می شد می توانستیم بگویم کیفیت لیگ بالاست. ما حتی از اشکان دژاگه و رضا قوچان نژاد برای تیم ملی استفاده کردیم. همه هم در این موضوع مقصرند. حتی خبرنگاران هم مقصر هستند. نحوه برخورد شما با اتفاقات خیلی مهم است. بعضی وقت ها با خبرنگاران حرف هایی می زنم که آنها ناراحت می شوند. می گویم که شما از من سوال فنی بپرسید، اما می گویند فلان جا چه کسی آب خورده چه کسی نخورده؟ ایراد از خودمان است. چون ممکن است خبرگزاری ها و روزنامه ها برای مطرح شدنشان به دنبال مسائل حاشیه ای باشند، پس همه ما با هم مقصریم. من مربی ممکن است مطالعه ام کم باشد یا فلان بازیکن خودش را کامل در اختیار باشگاه قرار ندهد یا باشگاه برنامه درستی نداشته باشد. شما برنامه ریزی فدراسیون را نگاه کنید. چند روز پیش صحبتی از کارلوس کی روش شنیدم که می خواهد لیگ را برای جام جهانی تعطیل کند. زمانی که تیم ملی به جام جهانی ۹۸ فرانسه رفت، لیگ تعطیل شد. تنها سالی بود که ما آبرومند ظاهر شدیم. شما نمی دانید بازی ات چند روز در میان است یا این که لیگ دو هفته تعطیل است یا سه هفته، به هر حال این ها همه تاثیرگذارند.
* فوتبال ایران جدا از معرفی نکردن بازیکن، مربی جدیدی هم در سطح بالا معرفی نکرده است و تنها چند نفر در تیم ها به صورت چرخشی مربیگری می کنند.
- علت این اتفاق عدم اعتماد مدیریت به مربیان جدید است. چرا مدیران اعتماد نمی کنند، چون نتیجه گرا هستند. آلومینیوم هرمزگان و گهر مربی شان را عوض کردند، اما آیا در لیگ ماندند؟ پیکان و نفت آبادان هم همین طور. اصلا شرایط تیمی شان طوری بود که باید سقوط می کردند. نفت تهران در سال اولی که حسین فرکی، سرمربی اش بود تا روز آخر کاندیدای سقوط بود، اما او را تا ثانیه های آخر نگه داشتند چون وقتی مربی عوض می شود کل تفکرات تغییر پیدا می کند.
* کی روش می دانست این بی ثباتی در فوتبال ایران وجود دارد، اما آمد و نتیجه گرفت. اما ریسک نکرد و با همان ترکیب قبل پیش رفت.
- به نظرم کی روش به این دلیل نبود که ریسک نکرد. فکر کنم موجودی فوتبال ما همین بود. البته در اواخر کارش دست به ریسک زد و عقیلی و رحمتی را کنار گذاشت. این کار را در بدترین شرایط هم انجام داد. اما کیفیت داشته های ما همین بود. ممکن است یک بازیکن در باشگاهش خیلی خوب باشد، اما در تیم ملی نتواند خودش را نشان دهد. ما یک دروازه بان به اسم حامد فلاح زاده در راه آهن داریم که پارسال در نفت یکی از بهترین دروازه بان های ایران بود، اما ممکن است هنوز شخصیت ملی پوش شدن را نداشته باشد. یکی از مشکلاتی که باعث شد کارلوس کی روش ریسک نکند این است که تیم امیدی نداشتیم تا از آن استفاده کند. آیا ما تیم دومی داریم؟ ایران قرار است در دی ماه در بازی های مقدماتی المپیک شرکت کند، اما نباید از الان آماده شود؟ ما قبل از این که در مقدماتی جام جهانی با قطر بازی کنیم دیدار تدارکاتی با عمان انجام دادیم و سه بر یک باختیم. در این بازی بازیکنان جوان تر حضور داشتند. پس به این نتیجه می رسیم که آن بازیکنان در حد تیم ملی آماده نشده اند. بازیکنان فرانسه، قبل از این که قهرمان جام جهانی ۹۸ شود با هم در جام جهانی جوانان قهرمان شده بودند. اما همین تیم در جام جهانی ۲۰۰۲ در مرحله مقدماتی حذف شد، چون نسلش رفته بود و جایگزینی نداشت. این در حالی است که آلمان همیشه نسل دارد. عربستان را ببینید که به چه روزی افتاده است. ما نیز بعد از جام جهانی های ۹۸ و ۲۰۰۶ نتوانستیم نسلی را جایگزین کنیم، چون این ها زمان بر است و صبر می خواهد. به اعتقادم فوتبال ایران صبر ندارد. شما ببینید تعداد روزنامه های ورزشی در آلمان چند تاست. خیلی کم است. اما آن را با ایران مقایسه کنید. هر کدام از روزنامه ها کار خودشان را می کنند و اگر به حرفشان هم گوش ندهید ناراحت می شوند. من که دیگر روزنامه نمی خوانم و فقط خبرگزاری ها را چک می کنم، چون می دانم روزنامه هم از خبرگزاری کپی می کنند.
* به نظر شما دلیل ریسک نکردن مربیان ایرانی و این که به جوانگرایی دست نمی زنند چیست؟
- امسال حاج صفی ۲۳ سالش است، آن سالی که من در تیم ملی بودم دعوتش کردم، ولی همان زمان دو روزنامه علیه مان نوشتند و بر سر سرمربی زدند. در حالی که قرار نبود آن سال سرمربی باشم. ما اسامی که داده بودیم الان در تیم ملی بازی می کنند. خسرو حیدری آن موقع چند سالش بود؟ من بازی اش دادم.
فوتبال ایران مربی کاربلد جدیدی معرفی نمی کند چون مدیران به مربیان جدید اعتماد نمی کنند. چرا مدیران اعتماد نمی کنند؟ چون نتیجه گرا هستند
* اما در گذشته به عنوان مثال مرحوم دهداری یک نسل را تغییر می داد
- یاد دهداری بخیر! من با او در امجدیه در این باره خیلی حرف زدم. آن موقع مربی سازمان گوشت در اصفهان بودم. دهداری گفت" دلیل تغییر نسل بیشتر فرهنگی بود" همین امسال وقتی یعقوب کریمی یا انصاری فرد را بازی می دهند، یعنی جوانگرایی می کنند، اما باید از آنها حمایت کرد. طوری که بگوییم در جام ملت های آسیا مقام نمی خواهیم تا در جام جهانی بعدی آماده شویم. من به عنوان مربی نمی توانم این کار را انجام دهم و این فدراسیون است که باید استراتژی اش را تغییر دهد. نوشته هایی که قبل از رفتن تیم ملی به جام جهانی درباره کفاشیان و کی روش بود را نگاه کنید. مطالبی که بعد از صعود به جام جهانی از این دو نوشته شد را هم ببینید. همان طور که گفتم فوتبال به صبر نیاز دارد، اما فوتبال ایران صبر، حوصله و اعتماد را ندارد. یادم است وقتی در ذوب آهن به من گفتند چرا سرمربی نمی شوی؟ گفتم بعد از بازنشستگی ام از آموزش و پرورش این کار را انجام می دهم تا تمام وقتم را روی فوتبال بگذارم. بعد از آن آقای آذری در ذوب آهن به من اعتماد کرد. خدا هم خواست و نتیجه خوبی گرفتیم. این اعتماد را تشکیل می دهد. شما باید پشت سرت حمایت قوی را ببینی. آن موقع است که می توانی ریسک کنی. پیام صادقیان، بازیکن زیر ۲۳ سال بوده و متولد ۷۱ است. پنج سال از قهرمانی ذوب آهن در جام حذفی گذشته است. پیام در آن زمان ۱۶ سالش بود. او توپ لو می داد، اما من بازی اش می دادم. خیلی از بازیکنان دیگر هم به همین شکل بوده اند. اما استقلال فصل قبل که قهرمان شد چند بازیکن جوان داشت؟ ولی با این حال قهرمان شد. پس کیفیت همین ها هستند. هنوز هم جنگندگی که سیاوش اکبرپور دارد در بازیکنان جوان دیده نمی شود. امیرحسین صادقی برای تیم ملی بازی کرد. بیگ زاده هم همین طور. پژمان منتظری بالای ۳۰ سال دارد. این ها یعنی چه؟
* آخرین سالی که در ذوب آهن بودید با مدیریت باشگاه به مشکل خوردید. ماجرا از چه قرار بود؟
سال آخری که در ذوب آهن بودم مدیریت خیلی ما را اذیت کرد. من اختلافی با ابراهیمی نداشتم بلکه تفکراتمان به هم نزدیک نبود. می دانید که او از قهرمانان والیبال نشسته است. تنها اختلافمان این بود که ایشان فوتبال را هم والیبال نشسته می دید. شما نمی توانی فوتبال را والیبال نشسته ببینی. با این حال او الان فهمیده که بودن فوتبال می تواند به اداره بقیه تیم ها هم کمک کند. بسکتبال ذوب آهن دیگر چرا نیست؟ ممکن است دلیلش را بگویید؟ هندبالش سوم آسیا شد اما منحلش کردند.
* شاید مشکل بودجه ای باعث انحلال این تیم ها شد.
مگر مدیران قبلی مشکل مالی نداشتند؟ چرا آنها صورتشان را با سیلی سرخ نگه داشتند اما ابراهیمی نتوانست؟ اتفاقا پارسال بیشترین پول را به باشگاه دادند. ابراهیمی الان به این نتیجه رسید که ثبات ذوب آهن به فوتبالش است. ذوب آهن بسکتبال، هندبال، والیبال بانوان، شمشیربازی، تنیس روی میز، دوومیدانی داشته است. اما اگر فوتبالش در رده آخر هم باشد باز هم بیشتر در دید است تا اینکه بسکتبالش قهرمان شود. ولی می خواهم بگویم همه این ها را هم از بین بردند اما آمدن آقای صدر محمدی که رئیس کارخانه است در باشگاه تاثیر گذاشت. ابراهمیمی در مصاحبه ای از بسته بودن دستش گفته اما هنر مدیریت این است که در این شرایط سخت کاری کند. به یاد دارم به اتفاق ابراهیمی به برنامه نود رفتیم. فیلمش هم موجود است. یکی از صحبت هایی که در آن برنامه مطرح شد این بود که چه چیزهایی در تاریخ می ماند؟ جواب ابراهیمی این بود: " کسی که ۳۳ پل را می سازد و کسی که آن را ویران می کند. " این جمله ای است که از ابراهیمی در آن برنامه در تاریخ ماند. البته او آدم بسیار خوب و متدینی است و برنامه دارد اما ممکن است دو نفر نتوانند با هم کار کنند.
* بعد از نایب قهرمانی در آسیا پیشنهادی از باشگاه های خارجی دریافت کردید؟
صحبت هایی انجام شد اما مذاکره مستقیم نبود. الان مهم این است که مربی در چه کشوری کار می کند. البته کشورهای عربی هم ایرانی ها را نمی برند و دلیلش هم بیشتر سیاسی است. بحث فارس و عرب در این زمینه تاثیر منفی دارد. کشورهای آسیای شرقی هم دنبالم بودند اما پیشنهادشان جالب نبود.
* چرا مربیان ایرانی به دنبال افزایش دانش خود نبوده و به همان کلاسی که ۲۰ سال پیش شرکت کرده اند بسنده می کنند؟
آیا شنیده اید که الکس فرگوسن یا مورینیو در ۱۰ سال اخیر کلاس مربی گری رفته باشند. اولا کلاس، بر عهده مربی نیست و فدراسیون باید آن را تشکیل دهد. فرگوسن هم کلاس نمی رود اما از هر بازی چیزی یاد می گیرد. امروز بیشترین بحثی که در مربی گری وجود دارد روانی است.
* قانون سقف قراردادها به اعتقاد بسیاری باعث افزایش مبلغ قراردادها شد. اما با برداشتن این قانون، قانون دیگری به نام سقف بودجه را جایگزین کردند. به اعتقاد شما این قانون می تواند جلوی رقم های نجومی فوتبالیست ها را بگیرد؟
حقوق فوتبالیست ها زیاد نیست چون هیچ کدام شان بیمه نیستند و اگر بخواهند به پزشک بروند باید آزاد حساب کنند. پول بازنشستگی هم ندارند. در این میان بیشترین دورانی که یک فوتبالیست می تواند کار کند ۱۰ سال است. در این ۱۰ سال باید برای یک زندگی متوسط ۵۰ – ۶۰ ساله تلاش کند
یک سوال دارم. آیا شما در ایسنا بیمه اید؟
* تعدادی از خبرنگاران بیمه اند و تعدادی هم حق التحریر.
پس ممکن است حقوق کسی که بیمه است از حق التحریر بیشتر باشد اما هیچ کدام از فوتبالیست ها بیمه نیستند و اگر بخواهند به پزشک بروند باید آزاد حساب کنند. پول بازنشستگی هم ندارند. در این میان بیشترین دورانی که یک فوتبالیست می تواند کار کند ۱۰ سال است. در این ۱۰ سال باید برای یک زندگی متوسط ۵۰ – ۶۰ ساله تلاش کند اما منی که معلم هستم می دانم که ماه به ماه حقوق بازنشستگی دارم. حال مگر چند بازیکن بالای ۵۰۰ میلیون می گیرند؟ این ها هم بین چند باشگاه تقسیم شده اند و تعدادشان محدود است. بازیکنی مثل سید مهدی رحمتی تمام بازی های لیگ را حضور داشته و برای تیم ملی هم بازی کرده است. خیلی از بازیکنان هم میلیاردی مذاکره می کنند اما آخرش به ۵۰۰ – ۶۰۰ میلیون راضی می شوند. بنابراین این ها حرف های اولیه است.
* همین رحمتی که مثال زدید می تواند با پول کمتر لژیونر شود اما به پیشرفت خودش کمک زیادی خواهد کرد.
اگر رحمتی لژیونر هم شود پول خوبی به او می دهند و حداقل یک میلیون دلار خواهد گرفت. اما ممکن است او ایران را دوست داشته باشد. بازیکنان تاپ شاید در ایران کمتر پول می گیرند اما به ریال است.
* تیم ملی هم با کلی حیله و مکر و نیرنگ به جام جهانی رفت!
حیله و مکر را نمی دانم. این برایم سوال است.
* علیرضا منصوریان به گفته خودش بدون اجازه از تمرین کره جنوبی فیلم گرفت .
ویزای منصوریان را کره صادر کرده و مطمئن باشید برای رفتن به تمرین هم از دیوار بالا نرفته است.
* اتفاقا او از روی دیوار فیلم گرفت!
این ها را نمی دانم چون خودم به کره رفته ام و می دانم که ورود و خروج به ورزشگاه ها به دوربین مجهز است و این طور نیست که از بالای دیوار بتوانید فیلم بگیرید. اما همه این ها هم یک راه حل است. اما آیا با قطر هم همین کار را کردند. چه فرقی بین شیوه بازی ما با قطر و کره بود. به اعتقادم هیچ فرقی نداشت. ایران در کره جنوبی بسته بازی کرد تا گل نخورد. عین همین را در قطر را انجام داد. اما یونان نیز با ضربه ایستگاهی قهرمان اروپا شد. به هر حال شد. الان نحوه برخورد با بارسلونا را همه فهمیده اند. یک سری از تیم ها شیوه خودشان را دارند و مقابل حریف هم شیوه دیگری ارائه می کنند. رئال مادرید و بایرن مونیخ وقتی با بارسلونا بازی می کنند هم با رفتار خودشان به مقابله با این تیم می پردازند و هم برنامه خودشان را پیاده می کنند.
* طرفدار بارسلونا هستید یا رئال مادرید؟
منصور ابراهیم زاده در ایسنا
من طرفدار همه شیوه ها هستم. می گفتند ذوب آهن بارسلونای کوچک آسیاست. با این حال نمی توانم فوتبال بایرن و رئال را نبینم.
* اگر به جام جهانی نمی رفتیم، فوتبال ایران می مرد؟
نمی مرد؛ عقب می افتاد. الان هم اگر برنامه ریزی درستی نکنیم ممکن است عقب بیفتیم. ولی الان رو به جلو هستیم. می دانید که وارد شدن به جام جهانی چقدر برای ایران درآمدزایی دارد. شنیده ام می گویند هر باشگاهی که در جام جهانی بازیکن داشته باشد، مبلغی را به آن باشگاه می دهند. اگر این طور باشد، باشگاه ها هم بهره مند خواهند شد.
* سهم خودتان را به عنوان مربی باشگاهی از صعود ایران به جام جهانی چقدر می دانید؟
نمی توانم اندازه بگذارم اما مربیان باشگاه ها سعی کردند بازیکنان را آماده نگه دارند. فاصله بین سه بازی آخر تیم ملی کم بود اما بازیکنان با توجه به کارشان در باشگاه ها آماده بودند.
* با کی روش ارتباط دارید؟
ارتباطم با او زیاد است.
* او به مربیان ایرانی اعتقاد دارد یا می گوید حرف، حرف من است.
کی روش با همه مربیان مشورت می کند. ساده بگویم وقتی او تعدادی از بازیکنان من را دعوت می کند یعنی به من اعتقاد دارد.
* بزرگ ترین شاخصه ای که در او دیدید چه بود؟
صبور بودنش.
* بزرگ ترین شاخصه خودتان؟
اینکه مربی و معلم هستم (با خنده) . اما من که نباید شاخصه خودم را بگویم، شما نظر دهید.
* بزرگ ترین آرزویتان در دنیای فوتبال چیست؟
اینکه به بهترین جایگاه در این عرصه برسم. اگر به پایین فکر کنم بالا نمی رسم. فوتبال سقف ندارد و من نمی توانم برای آرزوهایم سقف بگذارم.
* پدیده فصل قبل لیگ برتر از نظر شما چه کسی بود؟
علیرضا جهانبخش از داماش.
* منصور ابراهیم زاده به عنوان مربی سابق تیم ملی چه پیشنهادی را برای آماده شدن ایران جهت حضور در جام جهانی می دهد؟
اگر می خواهیم در جام جهانی نتیجه بگیریم باید بازی های تدارکاتی خوبی داشته باشیم و از فیفا دی نهایت استفاده را ببریم.
ارسال نظر