به گزارش پارس نیوز، شکست استقلال در بوشهر قدری نگران کننده است. بخصوص وقتی می بینیم که این تیم در خط دفاع عملکرد چندان مطلوبی نداشته است.  استقلال برای رسیدن به صدر جدول بیش از همه باید سازماندهی تیمش در خط دفاع را هماهنگ کند. در خط میانی و خط حمله به نظر نمی‌رسد که استقلال با داشتن بازیکنانی همچون اسماعیلی،  فرشید و روح‌ا... باقری، مرتضی تبریزی، وریا غفوری و حتی نیومایر و همام با کمبودی مواجه باشد. در خط دفاع اما استقلال کارهای زیادی دارد و وینفرد شفر باید زمان بیشتری برای هماهنگی مهم‌ترین خط تاکتیکی  تیمش بگذارد.

 

یافتن چرایی شکست استقلال در جم کار دشواری نیست. استقلال در این بازی اسیر اشتباه فردی بزرگ آرمین سهرابیان شد. مدافعی که برای بدل شدن به یک بازیکن بزرگ راه درازی پیش رو دارد و شاید در این مسیر استقلال تاوان بیشتری هم پرداخت کند و تا آن زمان که آرمین به مدافعی کم اشتباه بدل شود، باز هم اتفاقاتی نظیر آنچه در جم رخ داد تکرارشود. گرچه این وضعیت برای سیدمجید حسینی هرگز تکرار نشد و این مدافع جوان در شرایط مشابه آنچه امروز پیش روی سهرابیان قرار گرفته، توانست در اندک زمانی خود را به یکی از ارکان اصلی و کم اشتباه خط دفاع استقلال بدل کند و در نهایت به واسطه همین نمایش‌های کم‌نقص در قاب چشمان کارلوس کی‌روش هم قرار بگیرد و در جام جهانی 2018 به یکی از شگفتی‌های بزرگ فوتبال ایران بدل شود. حسینی اما یک استثنا بود. مدافعی شبیه امیرحسین صادقی و پیروز قربانی؛ مردانی که خیلی زود توانستند خود را با شرایط بازی در استقلال هماهنگ کنند... در توانایی‌های سهرابیان اما تردید‌های زیادی وجود دارد و این بازیکن هنوز نتوانسته خود را به یک نقطه اطمینان‌بخش بدل کند. در عین حال به دلیل کمبود‌های نفری که استقلال در خط دفاع خود دارد سهرابیان در هر شرایط فنی و روحی باید در ترکیب قرار بگیرد که این وضعیت فشار بیشتری را به این مدافع وارد می‌آورد. در واقع سهرابیان به واسطه کمبود بازیکن حتی فرصت استراحت یک هفته‌ای نخواهد داشت و یقینا باید از همین امروز خودش را آماده بازی با فولاد خوزستان هم بکند.

 

مشکل استقلال اما سهرابیان نیست و بی‌انصافی است که او را مسبب شکست در جم بدانیم. قطعا خط حمله استقلال که در قیاس با بازی مقابل تراکتورسازی بسیار ضعیف و مستاصل عمل کرد نیز در این شکست سهم بزرگی ایفا می‌کند اما نباید انتظار آنچنانی هم از خط دفاع کنونی استقلال داشت و دور از ذهن نیست که در بازی‌های آتی نیز چنین صحنه‌هایی تکرار شود. استقلال اکنون از بازیکنانی در خط دفاعش بهره می‌گیرد که جز پژمان منتظری عناصر باتجربه‌ای نیستند. در حال حاضر شفر از بازیکنانی همچون همین سهرابیان که زمان زیادی از حضورش در استقلال نمی‌گذرد، محمد دانشگر و فرشاد محمدی‌مهر استفاده می‌کند. در کنار اینها میلاد زکی‌پور هم حضور دارد. مدافع چپی که اگر استقلال گزینه بهتری را برای این پست می‌یافت قطعا از فهرست فصل هجدهم کنار گذاشته می‌شد. شاید بازگشت چشمی در هفته‌های آتی قدری بتواند خط دفاع استقلال را سروسامان دهد اما تا زمانی که چشمی به آمادگی کامل برسد، این مجموعه از بازیکنان که نام‌شان برده شد به تناوب در کنار هم قرار خواهند گرفت. بازیکنانی که تجربیات آنچنانی ندارند و به لحاظ کیفی نیز عناصر آنچنان کم‌نقص و شاخصی محسوب نمی‌شوند. البته بازی در استقلال این حسن بزرگ را دارد که بازیکنان متوسط را به مردانی بزرگ بدل کند اما تا رسیدن به چنین شرایطی زمانی نسبتا طولانی نیاز است تا استقلال به تیمی دلخواه در خط دفاع بدل شود.

 

در بازی با پارس جم مجالی بود تا میزان توانایی مدافعان جدید استقلال را در یک بازی نسبتا پر فشار با دقت بیشتری به نظاره بنشینیم. فرشاد محمدی‌مهر که در سمت راست خط دفاع استقلال مقابل تیم سابقش قرار گرفته بود بارها در مقابل روح‌ا... سیف‌اللهی مغلوب شد و هیچ گاه نتوانست عنصر تاثیرگذاری در خط دفاع استقلال باشد. از محمدی‌مهر اما انتظار بیشتری لااقل مقابل تیم سابقش بود.

 

محمد دانشگر نیز که بازی قبل را به دلیل محرومیت از دست داده بود در این بازی چندان مطمئن عمل نکرد. دانشگر در این میدان یک کارت زرد هم دریافت کرد و غالبا دست به عصا بود تا احیانا کارت زرد دوم را از داور نگیرد و دوباره اخراج نشود. این وضعیت او را در شرایط روحی و روانی نامناسبی تا پایان بازی قرار داد.

 

منتظری نیز یکی از ارکان خط دفاع بود. بازیکنی که به نظر می‌رسد در حال رسیدن به پایان خط است. از منتظری که دیگر انگیزه‌ای برای حضور در جام جهانی ندارد، نمی‌شود انتظار آنچنانی داشت و شاید لازم باشد در آینده‌ای نه چندان دور نیز جای پژمان با یک مدافع جوان‌تر عوض شود، البته اگر گزینه‌ای باشد یا ساخته شود.

 

میلاد زکی‌پور دیگر ضلع خط دفاع استقلال است. او در سمت چپ بازی می‌کند. زکی‌پور چندان ستاره نیست و بیش از اندازه محتاط بازی می‌کند. این بازیکن نه آنچنان در کارهای هجومی موفق است و نه آنچنان در بخش دفاعی تیمش اثرگذاری محسوسی دارد. شاید یکی از دلایلی که موجب این وضعیت شده، فقدان یک آلترناتیو جدی در این پست باشد.

 

تکمله: وینفرد شفر با این بازیکنان چالش‌های بیشتری در آینده پیش روی خود خواهد دید مگر آنکه بازگشت چشمی خط دفاع استقلال را متحول کند و یا بازیکنانی همچون دانشگر و سهرابیان با تمرینات بیشتر و روحیه مطلوب‌تر در بازی‌های آتی معادلات ناامیدکننده‌ای که اکنون شکل گرفته را به کلی از ذهن پاک کنند. شفر کار دشواری تا ساختن یک خط دفاع مطمئن دارد. به نظر می‌رسد او با بزرگترین چالش دوران مربیگری‌اش در استقلال مواجه است.