استقلال - سپاهان؛ شام آخر گلنزنهای استقلال
آیا مهاجمان استقلال پس از ماهها تیره روزی موجبات انبساط خاطر هواداران را فراهم خواهند کرد؟ بازی با سپاهان آخرین ایستگاه آبیها در نیم فصل لیگ هفدهم است.
جایی که باید اندکی از ضعفهای بیکرانی که در خط آتش با آن مواجه بودیم با گلزنی مهاجمان التیام یابد. ورزشگاه آزادی و احتمالا تماشاگران چشمگیری که دوباره خواهند آمد و نگرانیهایی که دیگر بابت باز شدن هر باره دروازه از بین رفته، همه میتوانند دلیلی باشد بر این توقعی که از مهاجمان میرود. گرچه انگیزههای شخصی، میل به خواستن و اعتماد به نفس نیز نقش انکارناپذیری در تحریر گلهای تازه دارد. آیا فردا شب، ناکامی تکراری مهاجمان استقلال به پایان میرسد یا آنها کاری میکنند که شفر برای اخراجشان از فهرست نیم فصل دوم، درنگ نکند؟ منتظر میمانیم.
تقابل با سپاهان آخرین بازی استقلال در نیم فصل لیگ هفدهم محسوب میشود. ایامی که خط حمله آبیها عملکرد بسیارضعیفی را خلق کرده و در 14 بازی تنها 8 گل به ثمر رسانده است. تردید نکنید که این ضعیف ترین آمار گلزنی در تمام طول تاریخ است. عملکردی ملالآور و بسیار بحث برانگیز.
مهاجمان استقلال جای هیچ دفاعی را باقی نگذاشتهاند و وینفرید شفر حتی اگر بعد از پایان این بازی تمام مهاجمان را در لیست فروش قرار دهد هیچ کس از او خرده نخواهد گرفت. حتی جابر انصاری هم که میان انبوهی از گل نزنها شرایط بهتری دارد را هم میشود در فهرست اخراجیها قرار داد. شاید اگر مجالش بود و استقلال پول کافی را در اختیار داشت و قوانین نقل و انتقالاتی نیز اجازه میداد این اتفاق رخ میداد و همه قطاری از فهرست کنار میرفتند. بازی با سپاهان در حقیقت آخرین فرصت است برای مردانی که آمده بودند پی در پی برای استقلال گل بزنند و هیچ توفیقی به دست نیاوردند.
مگر میشود نیم فصل بگذرد و مهاجمی همچون سجاد شهباززاده که هزینههای بسیاری هم روی دوش استقلال گذاشته گلی نزده باشد؟ مگر میشود حسن بیت سعید را با پرداختی یک میلیارد و سیصد میلیون تومان بدون گل زده دید؟ تا وقوع این اتفاق شوم فقط 90 دقیقه باقی است. تا خلق بدترین کارنامه مهاجمانی که با ادعای بسیار سر از ویترین استقلال درآوردند. این 90 دقیقه هم اگر به مانند 90 دقیقههای دیگر بگذرد و گلی به وسیله مهاجمان استقلال به ثمر نرسد باید به شفر حق داد که هر تصمیمی میخواهد در قبال این بازیکنان بگیرد. باید مرد آلمانی را صاحب اختیار دانست که قلم قرمز بکشد روی نام علی قربانی.
مهاجمی که هیچ کار مثبتی برای استقلال نکرده است و تمام هنرش یک گل در جام حذفی بوده است. مهدی قائدی نیز جز هیاهو برای استقلال چیزی نداشته است. تا به امروز بیش از آنکه استقلال از مهدی قائدی سود و فایده ببرد این قائدی بوده که از شرکت استقلال بهره گرفته است. حال شاید اگر پای درد دل این بازیکنان بنشینید هافبکها را مقصر بدانند یا دلایل دیگر اما هیچ توجیهی قابل پذیرش نیست به این علت که استقلال در خط میانی خود بازیکنان خوبی در اختیار داشته و آنها در بازیهای لیگ غالبا کار خود را به شکل مطلوب انجام دادهاند.
نگاهی به فیلم بازیهای استقلال نیز اثبات میکند ریشه گل نزدن مهاجمان علتی ندارد جز خودشان. آنها گل نمیزنند به این دلیل که اعتماد به نفس کافی ندارند. سجاد شهباززاده از دو قدمی توپ را با کمترین ضرب ممکن به سمت دروازه میزند به این سبب که تمرینهای کافی را سپری نمیکند و احتمالا خودش هم دل به تمرینهای اضافه نمیدهد. حسن بیتسعید نیز از بی انگیزگی مفرط در عذاب است. چه باید کرد؟ از دست مربی چه برمیآید؟ او را در همه پستها هم به کار گرفتهاند؛ حتی در خط حمله اما گل نمیزند که نمیزند. علی قربانی هم یکی است شبیه امین منوچهری که استقلالیها را دق داد و عاصی کرد.
آخرین کار شاق و قابل وصف این بازیکن پاس گلی بود که در بازی با گسترش فولاد برای فرشید اسماعیلی ارسال کرد. دیگر چیزی از این بازیکن به یاد نداریم. مهاجمان استقلال همگی در سراشیبی سقوط قرار گرفتهاند و تنها امیدمان بازگشت در بازی امروز است. چیزی شبیه به رخداد یک معجزه تا شاید شفر را مجاب کند یکی، دو نفر از آنها را در ترکیب استقلال نیم فصل دوم حفظ کند و شاهد ریزشهای کمتری باشیم.
گرچه از همین حالا بهنام برزای و محسن کریمی برای نیم فصل دوم در اتاق انتظار قرار گرفتهاند و در خوشبینانهترین حالت ممکن اگر فقط حسن بیتسعید از جمع مهاجمان استقلال جدا شود و به یکی از دو تیم ذوب آهن یا فولاد برود، باز هم علی قربانی و سجاد شهباززاده مدتها از شانس کمتری برای بازی در ترکیب اصلی برخوردار خواهند بود و چه بسا مهدی قائدی نیز دیگر مجالی برای ورود به ترکیب استقلال بهعنوان بازیکن تعویضی نداشته باشد.
وضعیت امروز ناشی از چهارده بازی فرصت سوزی است و این بازی آخر که حکم بازی پایانی نیم فصل دوم را دارد تنها میتواند به مثابه تک مادهای برای گرفتن نمره قبولی باشد تا فقط تعداد اخراجیهای مهاجمان کمتر شود.
راهی جز این هم نیست. استقلال برای اینکه روزهای بهتری را تجربه کند یا شاید در جام حذفی مدعی کسب جام باشد مردانی میخواهد که تک موقعیتها را بدل به گل کنند. مردانی که قدر موقعیتها را بدانند و آینه دق نباشند.
حالا که خط دفاع استقلال ترمیم شده و سیر صعودی را در پیش گرفته و استقلال سازمان دفاعی مطلوبتری در قیاس با گذشتههای سیاه خود دارد، باید اصلاحات در خط آتش را نیز شروع کرد. تحولاتی که اجباری و باید مینماید. نه فقط یک وعده.
نیاز امروز استقلال برخورداری از خط حملهای گلزن است نه شبیه آنچه تا به امروز رقم خورده. استقلال بازیکنانی میخواهد که همواره در خط حملهاش دیده شدهاند. سری به تعداد گلهای زده استقلال در تمام ادوار لیگ برتر که بزنید، مهر تایید خواهید زد به این آمار که آبیها بهترین خط حمله لیگ در تمام تاریخ بودهاند. البته منهای فصل جاری...
حمیدرضا عرب
ارسال نظر