به گزارش پارس ، به نقل ازایسنا، نقش فدراسیون فوتبال که معلوم است. با تمام نگرانی هایی که کی روش درباره فراهم شدن شرایط تیم ملی تا سه بازی پیش رو در گفت وگوی اخیرش مطرح کرده، او امروز در نشست خبری اش گفت که هماهنگی ها انجام شده. اینکه واقعا این شرایط از سوی فدراسیون برای تیم ملی فراهم شده یا خیر به کنار، همین که کی روش اکنون پس از گفت وگوی اخیرش به" هماهنگی ها" اذعان داشته، نشان می دهد فدراسیون هم وظیفه اش را از نگاه سرمربی تیم ملی انجام داده.

 

 

 

کادر فنی هم که طبیعتا راهی به غیر از آماده سازی تیم ملی ندارد. هم آبروی کادر فنی وسط است و هم اینکه حضور در جام جهانی و نشستن روی نیمکت یکی از ۳۲ تیم حاضر در جام جهانی تمام هم و غم کادر فنی. با این وضع شاید نیازی نباشد که تاکید کنیم، " حتما" کی روش و دستیارانش به تنها چیزی که این روزها فکر می کنند سفر به برزیل است و بس.

 

اما در این شرایط یک تلکیف بزرگ بر عهده رسانه هاست؛ رسانه هایی که در تمامی بالا و پایین های فوتبال ایران نقش داشته اند. دیگر اکنون بعد از سال ها دیگر همه اعضای تیم ملی در جام جهانی ابایی ندارند که بگویند اگر صعود" آسان" به جام جهانی زود در دسترس تیم برانکو در سال ۲۰۰۶ قرار گرفت، نقش بزرگ را رسانه ها ایفا کرده اند.

 

 

 

از امروز تا بازی با قطر، تنها ۲۰ روز باقی مانده؛ بیست روز سرنوشت ساز. بیست روزی که معلوم خواهد کرد فوتبال ایران پس از ۴ سال بالا و پایین، جایی در میان بهرین های دنیا پیدا می کند یا نه اما متاسفانه پس از پایان هیاهوهای لیگ و کشمکش ها، تنها و تنها یک چیز ذهن بیشتر رسانه ها را به خود درگیر کرده است. رحمتی و عقیلی قابل احترام، اما این دو بازیکن تنها به خواسته خود پیراهن تیم ملی را از تن شان خارج کردند و کسی این دو بازیکن را از تیم ملی اخراج نکرده. این نکته ای است که گویا فراموش شده.

 

رحمتی بدون شک جزو بهترین دروازه بان های فوتبال آسیاست اما این خودش بود که تصمیم گرفت از تیم ملی خداحافظی کند. با این حال انگار چند ماه بعد متوجه شده که آن تصمیمش عجولانه بوده و حرفهایش علیه کی روش اشتباه. او از" ملت" در یک برنامه زنده تلویزیونی عذرخواهی کرد اما این برای بازگشت به تیم ملی کافی نبود و فدراسیون پیش شرط" عذرخواهی کتبی" را پیش پایش گذاشت. داستان هادی عقیلی هم همین است و راه برگشتش به تیم ملی هم همین. اگر این دو بازیکن که تردیدی در توانایی های فنی شان نیست، می خواهند به پیراهن ایران ادای دین کنند، راه دیگری ندارند و چاره کارشان تنها و تنها یک چیز است؛" عذرخواهی کتبی" . و بعید است ملت عذرخواهی کتبی بازیکنی را که به خاطر تیم ملی کشورش حاضر به انجام این کار شده را به پای چیز دیگری بنویسد. اگر رحمتی و عقیلی کتباً عذرخواهی کنند، به قول رسانه ها" آشتی ملی" شکل می گیرد و تیم ملی دستش برای سه بازی آینده پرتر خواهد بود اما اگر غرور این اجازه را به این دو بازیکن نمی دهد، اصرار هم برای بازگشت شان به تیم ملی بی فایده است.

 

کی روش که تا امروز پیش روی رسانه ها چهره ی خندانی از خود نشان می داد، در نشست خبری در مواجهه با سه سوال مسلسل وار سه خبرنگار ناراحت شد و سالن نشست را ترک کرد اما حتما او برای تصمیمش دلیلی داشته و حتما یکی از دلایل بزرگش، حفظ احترام به بازیکنانی بوده که اکنون بدون هیچ شرطی و تنها به خاطر ادای دین به تیم ملی و پرچم ایران در اردوی تیم ملی هستند. کی روش امروز ناراحت شد و با عصبانیت کنفرانس خبری را ترک کرد چون در میان سوال های مطرح شده در چند دقیقه آغازین نشست، حرفی از" اصل" به میان نیامد و مدام خبرنگاران درباره" فرع" از او می پرسیدند. تیم ملی انگار در برخی رسانه ها فراموش شده و همه ی دار و ندار فوتبال ایران شده دو بازیکن. این دو بازیکن از تیم ملی رفتند، چون خودشان خواستند و حالا هم اگر می خواهند برگردند خودشان باید به این تصمیم برسند. درست یا غلط، پیش شرط فدراسیون فوتبال همین است که عنوان شده و این خود این دو بازیکن هستند که باید انتخاب کنند که می خواهند باشند یا نه. این رحمتی و عقیلی هستند که باید به تعارف تیم ملی و اصرار رسانه ها پاسخ بدهند و اگر غیر از این باشد، تیم ملی راهش را می رود و آنها هم راهشان را.

 

تا بازی با کره جنوبی و به پایان رسیدن سفر به برزیل، باید یک چیز ذهن ها را به خودش مشغول کند و آن هم اصل فوتبال ایران، تیم ملی است.