صبح امروز خبری با عنوان خداحافظی طاهری منتشر شد که نشان می‌داد مدیرعامل باشگاه پرسپولیس که قصد دارد امروز راهی کربلا شود، با کارمندان باشگاه خداحافظی کرده و از آن‌ها حلالیت خواسته است. مدیرعامل باشگاه پرسپولیس خواسته با این عمل نشان دهد که قصد کناره‌گیری از مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس را دارد اما به راستی مدیرعاملی که قصد کناره‌گیری دارد آیا نباید با نوشتن یک نامه رسمی استعفا آن را به مقامات بالادستی خود ارائه کند؟

البته این برای اولین بار نیست که خبر جدایی مدیرعامل باشگاه پرسپولیس در رسانه‌ها منتشر می‌شود، چرا که پیش از این هم چند بار درست در زمان‌هایی که باشگاه بزرگ تهرانی با مشکلات مالی مواجه می‌شد، علی‌اکبر طاهری دست به استعفا می‌زد تا به نوعی به پشتوانه پیروزی‌هایی که برانکو برای تیمش به دست می‌آورد با یک تاکتیک از پیش تعیین شده وزارت ورزش و جوانان را تحت فشار قرار دهد تا به نوعی منابع مالی باشگاه را تامین کند اما به راستی آیا این تاکتیک مناسبی برای تامین منابع مالی محسوب می‌شود؟

اگر علی‌اکبر طاهری واقعا از توان تامین منابع مالی باشگاه عاجز است، چرا واقعا استعفا نداده و اجازه نمی‌دهد کسی که توانایی مدیریت بیشتری دارد، وارد گود شود؟

اگر قرار باشد مدیریت با حسابی پر از پول انجام شود که دیگر نمی‌شود به آن هنر مدیریت نامید. در فوتبال ایران که باشگاه‌ها بعضا دولتی هستند علی‌الخصوص باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس که در اختیار وزارت ورزش و جوانان هستند باید با هنر مدیریت خود کسب درآمد کنند و امور جاری را رتق و فتق کنند نه اینکه هر زمان باشگاه با مشکل مالی مواجه شد دست به استعفا زد.

البته در این میان شاید سوالی که در ذهن خیلی‌ها ایجاد شود این است اگر به براستی برانکو با پرسپولیس نتایج اینچنین درخشان کسب نمی‌کرد آیا باز هم طاهری از تاکتیک استعفا استفاده می‌کرد؟

حال باید دید آیا این بار سلطانی‌فر و وزارت ورزش و جوانان باز هم تحت تاثیر جو هواداران قرار گرفته و با استعفای صوری سرپرست پرسولیس و بلوای رسانه‌ای پشت آن مخالفت خواهد کرد یا اینکه این بهانه را آغازی برای ترمیم هیات مدیره و مدیریت پرسپولیس قرار داده و یک بار برای همیشه به این ماجراهای کشدار و منفعت‌طلبانه پایان خواهد داد.