چرا رئال قرارداد رونالدو را تمدید کرد؟

برای سالهای متمادی، کریستیانو رونالدو یکی از بهترین بازیکنان دنیای فوتبال بوده است و این حقیقت، چه مورد علاقه کسی باشد و چه نه، غیرقابل انکار است. طی این سالها، تنها بازیکنی که از لحاظ مهارت و اثربخشی در زمین با او قابل مقایسه بوده است، لیونل مسی می باشد و بحث انتخاب بهترین بازیکن بین این دو فوق ستاره، همیشه کانون توجهات اخبار دنیای فوتبال بوده است.

با رونالدو، آمار و ارقام همیشه مضحک به نظر می رسند. کریستیانو در قرارداد جدید 5 ساله خود هفته ای 350 هزار دلار دریافت خواهد کرد که این رقم تنها حقوق پایه است و در صورت کسب افتخارات و پیروزی های رئال مادرید، پاداش نیز به این رقم اضافه خواهد شد.

کریس رونالدو در این خصوص گفت: "با این قرارداد، 5 سال دیگر نیز در رئال مادرید باقی خواهم ماند اما بهتر است بدانید این آخرین قرارداد دوران حرفه ای من نخواهد بود و من بالاخره روزی به باشگاهی که تکه ای از قبل من است باز خواهم گشت؛ اما در حال حاضر قصد دارم سالهای سال در مادرید بمانم و تاریخ این باشگاه را بازنویسی کنم".

فلورنتینو پرز، رئیس باشگاه رئال مادرید نیز در پیامی گفت: "جاه طلبی های ما و رونالدو مشترک است و ما می خواهیم سالها در کنار هم بمانیم".

اما در فصل جدید، متاسفانه به نظر می رسد کریستیانو همانند گذشته برای رئال مادرید مثمر ثمر نیست و باید اعتراف کرد که در بعضی از بازی ها اثری از او دیده نمی شود. اگر رونالدو در سراشیبی دوران حرفه ای خود قرار گرفته باشد و توانایی های او رو به افول باشد، مطمئنا اتفاق خوبی برای رئال مادرید در حال رخ دادن نیست؛ زیرا آنها هنوز به شدت به رونالدو متکی هستند و این تمدید قرارداد بلندمدت نیز می تواند موید این تفکر باشد.

با این تفاسیر، بعید به نظر می رسد او تا پایان قرارداد جدید خود در رئال مادرید باقی بماند و احتمال درخشش او تا سن 36 سالگی با همین روند و آمار خیره کننده کمی  دور از انتظار است.

دلایل تمدید قرارداد طولانی مدت با کریس رونالدو

در حال حاضر رونالدو 31 ساله است و بیشتر بازیکنان در این سن اواخر دوران درخشش خود را پشت سر می گذراند. کریستیانو از سن 17 سالگی در لیسبون درخشش خود را آغاز کرد و 1 سال بعد به عضویت شیاطین سرخ درآمد. از آن زمان، 14 سال است که این فوق ستاره پرتغالی در اکثر دقایق مسابقات باشگاهی و ملی به میدان رفته است. تا به حال، رونالدو تقریبا 700 بار به میدان رفته است که 135 بازی آن در عرصه ملی بوده است.

با توجه به شرایط او و انجام حداقل 40 بازی در سال تا 5 سال آینده، رسیدن به آمار ستاره ای مانند لوییس فیگو دور از دسترس نیست و اگر طبق گفته خود کریستیانو، او تا 10 سال دیگر بازی کند، احتمالا در تاریخ فوتبال بی رقیب خواهد شد. علیرغم آمادگی جسمانی غیرقابل توصیف رونالدو، در ماه های اخیر و بعد از مصدومیت وی در مسابقات یورو 2016، شاهد دوری چند ماهه او از میادین بودیم.

به طور معمول، شرایط هر بازیکنی با توجه به افزایش سن و سال تغییر خواهد کرد و در اواخر دوران فوتبال، توان بدنی و سرعت دوندگی کاهش پیدا کرده و بازیکنان جوان تر آنها را کنترل می کنند. در چنین شرایطی، رایان گیگز پذیرفت که دیگر هر هفته نمی تواند در ترکیب اصلی قرار بگیرد، لییس فیگو نیز با جدایی از کهکشانی ها و پیوستن به اینتر، در ترکیب اصلی نراتزوری ها جایی نداشت و روبرتو کارلوس زمانی که در سال 2009 برنابئو را ترک کرد، در تیم هایی کم نام و نشان تر به بازی کردن ادامه داد.

تغییر سبک بازی رونالدو به علت افزایش سن کاملا در روند فصل جاری او مشهود است. در ابتدا، او بازی در جناحین را تجربه کرد و از همان منطقه گلزنی را آغاز کرد و بعدها که به یک مهاجم نوک تبدیل شد، باز هم بیشتر از جناح چپ حرکات خود را آغاز می کرد. اما اخیرا، او کمتر از گذشته به دریبل زدن پرداخته و پا به توپ می شود و بیشتر به عنوان یک تمام کننده قابل شناخته می شود.

البته کرستیانو هنوز هم یک ماشین گلزنی بالفطره است و با به ثمر رساندن 61 گل در سال قبل و 51 گل در سال جاری، آماری غیرقابل بحث را از خود به جای گذاشته است. فراموش نکنیم که علیرغم مصدومیت سختی که در تابستان برای رونالدو پیش آمد، او در فصل جاری نیز در 12 بازی 7 بار گلزنی کرده است. اگر رونالدو امسال نیز همانند فصول اخیر آمار بی نظیر گلزنی خود را حفظ کند، کهکشانی ها از بخت زیادی برای تکرار قهرمانی در لیگ قهرمانان و فتح لالیگا برخوردار هستند.

تاریخ و قوانین فیزیکی، نشان می دهند که فصل افول برای هر بازیکنی دیر یا زود فرا می رسد و بررسی آمار دیگر ستارگان فوتبال نیز این اتفاق را تایید می کند. اما کریستیانو با آمار گلزنی و سوابق منحصر به فرد خود، انگار قصد در سنت شکنی داشته و می خواهد طی 5 تا 10 سال آینده نیز روند فوق العاده خود را حفظ کند.

در واقع قرارداد او با حرکت هوشمندانه و منطقی سران رئال مادرید تمدید شده است. اگر رونالدو قادر به حفظ آمادگی و ادامه روند گلزنی های اعجاب بر انگیز خود باشد، کهکشانی ها همانند سالهای اخیر افتخارات زیادی را کسب خواهند کرد و اگر این اتفاق رخ ندهد، آنها از فروش رونالدو درآمد کلانی را کسب خواهند کرد.

نیاز کهکشانی ها به ستارگان دیگر

اما حتی با تمدید قرارداد رونالدو نیز مادریدی ها می دانند که باید برنامه ریزی مدونی برای آینده داشته باشند. علیرغم ارزش فراوان CR7 در ترکیب این تیم، آنها نمی توانند همانند گذشته روی توانایی های او حساب کنند. هت تریک کریستیانو در برابر دیپورتیوو در ماه اکتبر اگرچه تاثیر بسیار زیادی در پیروزی کهشانی ها داشت، اما با بررسی گلهای شماره 7 که یکی از روی نقطه پنالتی، دیگری با برخورد به مدافعان و سومین گل در زمانی که حریف برای جبران نتیجه، بی مهابا حمله می کرد به دست آمد، متوجه تغییر روند رونالدو خواهیم شد.

به نظر نمی رسد قرار گرفتن محور نتیجه گیری رئال بر روی درخشش رونالدو تصمیمی منطقی باشد و آنها باید به دنبال ستارگانی بیشتر برای ادامه روند خود باشند. شاید بهترین راه حل برای شرایط فعلی، اعطای نقشی همانند ستاره پرتغالی به گرت بیل در رئال مادرید است. در زمان غیبت کریستیانو در ابتدای فصل، گرت بیل نمایش بسیار خوبی داشت که البته این روند با بازگشت شماره 7 نیز ادامه داشته است. تونی کروس، علیرغم گذراندن فصلی فوق العاده و نمایش های بسیار خوب، به علت پستی که در آن مشغول به بازی کردن است، قادر به ارائه این نقش نیست و لوکا مودریچ نیز در سال جاری همانند همیشه نبوده است.

کریم بنزما نیز در این سالها نتوانسته شخصیتی در حد رهبری کهکشانی ها را از خود نشان دهد و خامس رودریگز نیز علیرغم استعدادی شگفت انگیز، در قواره این مسئولیت نمی باشد. شاید کهکشانی ها باید در فصل نقل و انتقالات به دنبال گزینه هایی مانند گریزمان یا اوبامیانگ باشند و یا شاید از آکادمی این باشگاه، ستاره ای طلوع کند. زمانی که شما بخواهید جانشینی برای فوق ستاره‌ای مانند کریستیانو پیدا کنید، با شرایط بسیار دشواری مواجه خواهید شد.

فقط یک رونالدو

احتمالا، در پاسخ به این پرسش که آیا اصلا جانشینی برای کریستیانو وجود دارد، باید گفت که احتمال کمی برای مثبت بودن پاسخ این سوال است و اگر نیز چنین اتفاقی رخ دهد، شاید تنها 1 بازیکن نتواند بار این مسئولیت را به دوش بکشد. به نظر می رسد کهکشانی ها باید با به خدمت گرفتن چند ستاره و تغییر تاکتیک، با موضوع افت نسبی رونالدو در آینده کنار بیایند و این پروژه زمانی دشوارتر می شود که همزمان، سران رئال مادرید باید علاوه بر حفظ توازن تیم، فکری نیز برای تامین منابع مالی قرارداد گران قیمت رونالدو بکنند.

در حال حاضر رئال مادرید شرایط سختی برای پرداخت حقوق بازیکنی دارد که طبیعتا به اواخر دوران حرفه ای خود نزدیک شده است. نباید فراموش کنیم که همین باشگاه در ابتدای هزاره جدید، خرید دیوید بکهام را به علت چهره خوش سیما و برند تجاری، به رونالدینیو که کیفیت فنی فوق العاده ای داشت ترجیح داد.

طبق آمار رسمی، در حال حاضر کریستیانو سردمدار چهره های مشهور در شبکه های اجتماعی می باشد و گردش مالی 176 میلیون دلاری را در فصل قبل رقم زده است. این رقم شگفت انگیز، 7 برابر بیشتر از تمام ورزشکاران کره زمین است و به همین دلیل برند معتبر نایک به تازگی قراردادی مادام العمر با این فوق ستاره پرتغالی به ثبت رسانده است.

با این شرایط، پرداخت حقوقی نجومی به رونالدو خیلی از منطق دور نیست. راضی نگه داشتن رونالدو، به منزله رضایت همه اعضای باشگاه است و حتی اگر او همچنان مانند گذشته در اوج قرار نداشته باشد و نتواند نمایش های فصول قبل را تکرار کند، حفط کردن یک رونالدوی گران قیمت نیز دلایلی بسیار محکم و قابل درک دارد.

اما از منظر فوتبال، شاید شنیدن این خبر که کریستیانو دیگر قادر به تکرار درخشش فصول قبل خود نیست، کمی غم انگیز باشد. با هر سبک و سلیقه ای، نمی توان تاثیر شگرف او در فوتبال عصر حاضر و توانایی های بی حد و مرز او در سالهای اخیر را کتمان کرد.

بالاخره روزی کریستیانو کفش های خود را آویخته و از فوتبال خداحافظی خواهد کرد که ای کاش این اتفاق، هر چه دیرتر و دیرتر رخ بدهد.