تیم ملی فوتبال امید ایران قهرمان غرب آسیا شد و در بازگشت این تیم به ایران، محمد خاکپور سرمربی تیم ملی از سمت خود کناره گیری کرد. این استعفا به قدری برای حبیب کاشانی مدیر تیم امید گران تمام شد که او با ناراحتی، فرودگاه را ترک کرد و حاضر نشد در مراسم استقبال از تیم امید بماند.

ماجرا از این قرار بود که بعد از قهرمانی تیم ملی امید در غرب آسیا، محمد خاکپور با سایر مسئولان این تیم به مدت 50 دقیقه درمورد برنامه های آینده صحبت کرده بود و در این جلسه، خاکپور حتی یک کلمه هم از تصمیمی که در ذهنش داشت صحبت نکرد. به همین دلیل کاشانی به هیچ وجه فکر نمی‌کرد که خاکپور بخواهد به تیم ملی پشت کند.

البته کاشانی دغدغه‌هایی بابت مسائل فنی تیم ملی ایران داشت چراکه تنها حریف قدرتمند ایران در غرب آسیا عربستان بود که در آن مسابقه هم ایران در حالی که جلو بود، بازی را مساوی کرد. مباحث انتقادی مطرح شده از تیم امید هم در قطر خیلی باز نشد تا بعد از بازگشت تیم به تهران، با خیال راحت درمورد آن صحبت کنند. شاید این ترس وجود داشت که در راه صعود به المپیک، تیم های قدرتمند حریف ایران می شوند و ممکن است اتفاقی که در بازی با عربستان رخ داد، در بازی با این تیم‌های گردن کلفت تکرار شود. اما با این حال کاشانی اجازه نداد تمرکز خاکپور و تیمش به هم بریزد و اجازه داد آن‌ها کارشان را در غرب آسیا پیش ببرند.

بعد از بازگشت تیم ملی امید به تهران هم حبیب کاشانی به فرودگاه رفته بود تا برای آن‌ها مراسم استقبال بگیرد. اما وقتی می شنود که محمد خاکپور بازیکنان را جمع کرده و به آن‌ها گفته که دیگر سرمربی تیم ملی امید نیست، شوکه می‌شود. او این قدر شاکی می شود که فرودگاه را ترک می کند. کاشانی که برای در اختیار گذاشتن انواع امکانات در اختیار تیم امید همه کار کرده بود، توقع نداشت ناگهان خاکپور استعفا بدهد و برود.

البته خاکپور هم برای این مدل از استعفا دادن توجیه خودش را داشت. او که قصد داشت حتما از تیم ملی جدا شود، فکر می کرد که اگر بخواهد استعفایش را در جلسات مطرح کند، با مخالفت کاشانی مواجه خواهد شد و کاشانی تلاش می کند که او را حفظ کند. اما خاکپور تصمیمش را گرفته بود و می خواست طوری خداحافظی کند که دیگر برگشتی در کار نباشد.

اما چه چیزی باعث شد که خاکپور ناگهان از سرمربیگری تیم امید کناره گیری کند؟ دلیل عمده و اصلی این کناره گیری، قرارداد فدراسیون با کادر فنی تیم ملی امید بود. قراردادی که فدراسیون فوتبال به محمد خاکپور پیشنهاد داد، 250 میلیون تومان به علاوه پاداش 250 میلیونی در صورت صعود به المپیک بود. اما یک بند در آن وجود داشت که باعث شد خاکپور هیچ وقت پای این قرارداد را امضا نکند. در این بند نوشته شده بود که اگر خاکپور علیه فدراسیون مصاحبه کند، فدراسیون می تواند به صورت یک طرفه قرارداد را لغو کند و هیچ خسارتی هم ندهد.

خاکپور از طرفی ناراحت بود که چرا رقم قراردادش آن هم با وجود پاداش صعود به المپیک، تقریبا 10 درصد قرارداد کارلوس کروش است و از طرفی اصولی که او در زندگی کاری اش دارد، اجازه نمی‌داد که وجود آن بند در قرارداد را تحمل کند. البته مایلی کهن و دستیاران خاکپور پای این قرارداد را امضا کرده و پولشان را هم گرفته اند. اما خود خاکپور تا حالا هیچ پولی از فدراسیون نگرفته و دلیلش هم امضا نکردن همین قرارداد بوده است.

خاکپور سر اصولش هست و می گوید شان او در صورت امضا کردن این قرارداد حفظ نمی شود. از طرفی ممکن است او ترسیده باشد که نتواند تیم امید را به المپیک برساند و شاید این نکته منفی و سیاهی در کارنامه مربیگری اش باشد. به خصوص حالا که حبیب کاشانی همه امکانات لازم را برای تیم امید فراهم کرده است. از طرفی کارلوس کروش هم با جوانگرایی که در تیم ملی بزرگسالان انجام داده، تعدادی از بازیکنان مورد نظر خاکپور را به اردوی تیم بزرگسالان می برد و همین باعث می شود تیم خاکپور به مشکل فنی بخورد. اما با این حال هنوز هم باید دلیل اصلی استعفای خاکپور را این بند قرارداد دانست. او چهره ای اخلاق گراست و گرچه رقم قرارداد را پایین تر از شان خودش می داند، اما در صورتی که این بند از قراردادش حذف می شد، حاضر بود بماند. خاکپور از حضور در تیم ملی امید به دنبال پول نیست چراکه او نسبت به بسیاری از اهالی فوتبال از نظر مالی وضعیت بهتری دارد. خودش هم در مصاحبه ای گفته که سال 69 جلوی بازار ساعت می فروخت و ابایی از گفتن این کار ندارد. پس باید مطمئن شد که مشکل او پول نیست، بلکه مشکلش فقط حفظ نشدن شان سرمربی تیم ملی امید است.