علی کفاشیان از یک قرارداد پیچیده می گوید. قراردادی که حالا 6 ماهی می شود که قرار است بسته شود اما هر روز ، کش پیدا می کند و رئیس اما این وقفه را پوئنی بزرگ برای خود و فوتبال ملی ایران می داند. او در این باره می گوید:« راستش امکان اینکه قرارداد با سرمربی تیم ملی را قبل از جام جهانی تمدید کنیم ، وجود نداشت ، نه ما ، نه کروش و نه وزارت ورزش ، هیچ کدام نمی توانستیم نظری قطعی بدهیم . همه به این نتیجه رسیدیم تا بازی ها تمام شود و عملکردمان مشخص شود. بعد از جام جهانی هم با جوی که راه افتاده بود اگر می خواستیم سریع قرارداد ببندیم ، خواسته های کروش خیلی با نیازها و توان مان همخوانی نداشت پس سعی کردیم مذاکرات را ادامه بدهیم. » او این ها را می گوید سپس از روند مذاکرات سخن می گوید. رئیس نشان می دهد با تاکتیک خریدن زمان هم منتقدان کروش را راضی کرده و هم توانسته با به رخ کشیدن منتقدان ، خواسته های مرد پرتغالی را معقولانه تر کند. طوری که برای فدراسیون ایران هم صرفه اقتصادی داشته باشد:« شرایط او که اعلام شد ما بیش از ده جلسه با هیات رئیسه ، نمایندگان وزارت ورزش ، نخبگان و کارشناسان داشتیم. همه جوانب را بررسی کردیم ، دیدیم بهتر است با کروش مذاکره کنیم و او را به شرایط خودمان نزدیک کنیم.»


وقتی این خواسته ها به نقطه اشتراک دو طرف رسید ناگهان وزیر ورزش انتقاد کرد و اعلام کرد وزارت حمایتی از این قرارداد نمی کند. این گفته کمی کفاشیان را ترسانده اما او در پس ذهنش عاملی می بیند که برایش امیدوارکننده است پس مذاکرات به همان پشتوانه هنوز ادامه دارد. این عامل علاقه ای است که پسر رئیس جمهور به کارلوس کروش دارد. وقتی کفاشیان با این پرسش روبرو می شود می گوید:« البته هم پسر و هم برادر ایشان به کارلوس علاقه دارند ، با او حرف زدند ، عکس گرفتند و از این مربی حمایت می کنند. خب این یک فرصت برای ماست که در امضای قرارداد استفاده کنیم. فدراسیون به تنهایی نمی تواند همه هزینه های قرارداد را بدهد ما این پول را داریم اما اگر تمامش گردن خودمان باشد از باقی تیم های ملی مان می مانیم. همین الان ببینید که عادل فردوسی پور و روزنامه های پرتیراژ ورزشی اصرار دارند قرارداد کروش تمدید شود . البته ما الان توانستیم قرارداد را به شکلی در بیاوریم که دیگر شرایط یک طرفه نباشد ، همه چیز تحت کنترل باشد. خیلی از ایرادهای قبلی برطرف شده. ولی باز هم باید دقت کنیم.» او می گوید اگر حمایت دولت نباشد و قرارداد سرمربی فقط به دلیل فشار افکار عمومی لسته شود ، در بلند مدت به مشکل می خورند:« همین رسانه ها با اولین باخت پدرم را در می آورند که چرا کارلوس را نگه داشتی ، این قرارداد ترکانچای است و هزار تا بهانه دیگر پس ما باید با دقت زیادی کارمان را ادامه بدهیم که ضرر نکنیم. پس فردا رسانه ها ، مجلس ، کارشناسان و خود مردم از ما گله نکنند. ما نیاز به حمایت دولت داریم و تنهایی دست مان بسته است.»
او این ها را می گوید و امید دارد حامیان در سایه کروش کمکی باشند برای اینکه دولت یازدهم چتر حمایتی اش را بالای سر فدراسیون فوتبال افراشته نگه دارد.