فوق‌ستاره‌ای که دیگر تکرار نخواهد شد

به گزارش پارس به نقل از مشرق، جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل در تابستان برگزار خواهد شد و ۳۲ تیم حاضر در این رقابت ها در قالب ۸ گروه چهار تیمی با هم پیکار خواهند کرد. در فاصله ۴ ماه مانده به شروع جام جهانی ایسنا در سلسله گزارش هایی به معرفی بزرگان فوتبال دنیا پرداخته است. بخش ششم از این سلسله گزارش ها به معرفی" زین الدین زیدان" یکی از برترین بازیکنان تاریخ فوتبال اختصاص دارد: زین الدین زیدان متولد ۲۳ ژوئن ۱۹۷۲ در شهر بندری مارسی فرانسه ملقب به زیزو، فرزند یک خانواده مهاجر الجزایری است که برای شغل پدرشان به بندر مارسی مهاجرت کردند. از او به عنوان یکی از برترین بازیکنان جهان یاد می شود. او تا بحال برای تیم های باشگاهی همچون یوونتوس و رئال مادرید و تیم ملی فرانسه به میدان آمده است.

او در تاریخ فوتبال خود، سه بار جایزه ی بهترین بازیکن سال جهان، یک بار جایزه ی بهترین بازیکن سال اروپا، یک بار جایزه ی پرارزش ترین بازیکن جام باشگاه های اروپا و یک بار جایزه ی بهترین بازیکن جام جهانی را دریافت کرده است و به قهرمانی جام جهانی، جام ملت های اروپا، جام باشگاه های اروپا، لیگ ایتالیا و لیگ اسپانیا رسیده است و از این رو می توان او را از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ دانست. او در ضمن در فینال جام جهانی (دو بار) و در فینال جام باشگاه های اروپا گل زده است.

زین الدین از ۱۲ سالگی فوتبال را در زمین های شهر کوچک کاستلان آغاز کرد و در ۱۶ سالگی اولین قرارداد حرفه ای اش را با تیم کان فرانسه منعقد کرد. دو سال بعد او اولین گل لیگ خود در لیگ باشگاهی فرانسه را به ثمر رساند و سپس برای تمرین با تیم ملی امید الجزایر به کشور مادری خود دعوت شد، زیدان به الجزایر رفت به این امید که در تیم ملی بزرگسالان الجزایر بازی کند، اما عبدالحمید کرمالس، مربی وقت الجزایر او را به دلیل « کند بودن» دعوت نکرد. از خیابان های مارسی او خیلی زود جذب باشگاه « یواس سن هنری» شد و بعد از گذراندن دوره ای کوتاه برای باشگاه کن انتخاب شد. به علت استعداد فوق العاده، زیدان در کن ماندنی شد و ۶۱ بازی در لیگ فرانسه برای این تیم انجام داد.

در سال ۱۹۹۲ به بوردو رفت و دوران موفقیت او در این تیم آغاز شد و هواداران بوردو به او لقب « زیزو» دادند. پس از دو سال او به تیم ملی فرانسه دعوت شد و در ۱۷ آگوست ۱۹۹۴ در برابر جمهوری چک اولین بازی ملی خود را انجام داد. او در دقیقه ۶۳ هنگامی که فرانسه دو بر صفر عقب بود وارد زمین شد و با به ثمررساندن دو گل بازی را به تساوی کشاند. زیدان چون ملیت فرانسوی - الجزایری داشت می توانست برای الجزایر هم بازی کند، اما عبدالحمید کرمالی مربی الجزایر او را به تیم ملی دعوت نکرد زیرا که معتقد بود زیدان بازیکن سریعی نیست و زیزو فرانسه را برگزید. امه ژاکه به او اعتماد کرد و در جام ملت های اروپا در سال ۱۹۹۶ پیراهن شماره ۱۰ تیم ملی را به او داد و با وجود او و یورکایف بر نام کانتونا و ژینولا خط قرمز کشید. در جام ملت ها فرانسه در نیمه نهایی و در ضربات پنالتی مغلوب جمهوری چک شد و حذف شد.

در ۱۹۹۶ زیدان با ۳ میلیون پوند راهی تیم قهرمان لیگ قهرمانان، یوونتوس شد. زیدان در تیم" مارچلو لیپی" با بازیسازی فوق العاده اش در فصل ۹۷-۱۹۹۶ قهرمان اسکودتو شد و مسابقه ی جام بین قاره ای برابر ریور پلات را ۱-۰ برد. او همچنین به فینال چمپیون لیگ ۱۹۹۷ راه یافت که در این سال یووه ۳-۱ مغلوب بوروسیا دورتموند شد. او با ۷ گل در ۳۲ بازی یوونتوس را بازی کرد تا در فصل بعد از قهرمانی اش در ایتالیا دفاع کند و همچنین برای دومین سال پیاپی راهی فینال چمپیونزلیگ شود که در این سال ۱-۰ مغلوب رئال مادرید به مربیگری" یوپ هنکس" شود. در ۲۰۰۱-۲۰۰۰ یوونتوس با دو امتیاز کمتر از رم در ایتالیا دوم شد. در مجموع او ۲۴ گل در ۵ فصل حضورش در یوونتوس به ثمر رساند و با این تیم یک جام بین قاره ای، جام اینترتوتو ۱۹۹۹ و دو اسکودتو را برد.

سال ۱۹۹۸ فرا رسید، سالی که با فتح اسکودتو آغاز شد و فرانسه که میزبان جام جهانی بود انتظار قهرمانی را می کشید. جام جهانی به خوبی آغاز شد و با رهبری زیدان تیم فرانسه دو بازی اول را به راحتی پشت سر نهاد البته زیزو در بازی مقابل عربستان در دقیقه ۷۰ اخراج شد تا دیدار مرحله یک هشتم را هم از دست بدهد. به دیدار نهایی رسید و زین الدین زیدان در رویایی ترین شب زندگیش با دو گلی که با ضربه سر وارد دروازه برزیل کرد تبدیل به اسطوره جدید فوتبال این کشور شود.

سال ۱۹۹۸ با کسب عنوان های مرد سال اروپا و جهان برای زیدان به پایان رسید. در حد فاصل ۲۰۰۱-۱۹۹۹ هر چند در یوونتوس عنوانی نصیب زیدان نشد ولی زیدان همراه با فرانسه به مقام قهرمانی جام ملت های اروپا رسید جامی که تحت تأثیر هنرنمایی های او بود و عنوان مرد سال جهان را برایش به ارمغان آورد. در سال ۲۰۰۱ زیدان یوونتوس را ترک کرد و با قراردادی که همچنان رکورد نقل و انتقالات فوتبال جهان محسوب می شود (۶۵ میلیون دلار) راهی رئال مادرید شد. در رئال، زیدان پس از چندی رهبری میانه میدان را به دست گرفت و تمامی ستارگان این تیم ازجمله فیگو، رائول، کارلوس را تحت تأثیر قرار داد و موجب قهرمانی این تیم در لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱ را فراهم کرد. در دیدار پایانی در گلاسکو زیدان یک گل استثنایی به بایرلورکوزن زد تا رئال برای نهمین بار قهرمان اروپا شود.

مصدومیت ران پا مانع از بازی زیزو در دو بازی اول جام جهانی ۲۰۰۲ شد او برای بازی سوم به طور ناقص آماده شد و نتوانست کار خاصی برابر دانمارک انجام دهد و این تیم بدون زدن حتی یک گل از این جام کنار رفت.

آنها راهی یورو ۲۰۰۴ شدند تا از موفقیت های قبلی شان دفاع کنند. زیدان و تیمش بسیار استوار بودند و زیدان یک پنالتی و یک کاشته به ثمر رساند تا این تیم در مرحله گروهی ۲-۱ انگلیس را ببرد. در ۱۲ ژوئن ۲۰۰۴ بعد از شکست حیرت انگیز فرانسه برابر یونان این تیم حذف شد و زیدان تصمیم گرفت که از فوتبال ملی کناره گیری کند هر چند که تلاش های" ریموند دومنک" و به مشکل خوردن فرانسه برای راهیابی به جام جهانی ۲۰۰۶ موجب شد که زیدان در ۳ آگوست ۲۰۰۲ زیدان اعلام کرد که بازنشستگی را کنار گذاشته و بلافاصله کاپیتان تیم شد. او با برد ۳-۰ برابر جزایر فارو در ۳ سپتامبر ۲۰۰۵ حضور پر قدرتی داشت و فرانسه صدرنشین گروه خود شد. در ۲۵ آوریل ۲۰۰۶ بعد از یک فصل مصدومیت در رئال مادرید زیدان اعلام کرد که پس از جام جهانی ۲۰۰۶ رسما از فوتبال حرفه ای کناره گیری می کند.

در ۲۷ می ۲۰۰۶ زیدان صدمین بازی ملی خود را برابر مکزیک در سنت دنیز انجام داد.

پس از جام جهانی زیدان بار دیگر باعث موفقیت رئال شد و با این تیم به مقام قهرمانی جام بین قاره ای و لیگ اسپانیا دست یافت. همچنین به تیم فرانسه کمک کرد تا با هشت پیروزی پیاپی به دور نهایی یورو ۲۰۰۴ صعود نماید. در دسامبر ۲۰۰۳ او برای سومین بار عنوان مرد سال فوتبال جهان را مال خود کرد. هر چند یورو ۲۰۰۴ با درخشش زیزو برای فرانسوی ها خیلی خوب آغاز شد ولی آنها در دیدار یک چهارم نهایی برابر یونان شکست خوردند و حذف شدند. پس از این ناکامی زیدان از تیم ملی کناره گیری کرد ولی به علت کسب نتایج ضعیف تیم فرانسه در مسابقه های مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ و فشار مطبوعات، مردم و حتی درخواست ژاک شیراک، رئیس جمهور فرانسه به تیم ملی بازگشت و باعث صعود فرانسه به جام جهانی شد. اوضاع رئال مادرید پر ستاره خیلی خوب نبود و زیدان اعلام نمود پس از جام جهانی برای همیشه با فوتبال وداع خواهد کرد.

جام جهانی ۲۰۰۶

فرانسه این تورنمنت را به یک نمایش ناموفق شبیه به جام جهانی کره-ژاپن شروع کرد. آنها در ابتدا با سوئیس ۰-۰ کردند و در آخرین دقایق بازی برابر کره گل خوردند. زیدان در این بازی به خاطر هل دادن یک مدافع کره کارت زرد گرفت که دومین کارتش در این تورنمنت بود و او را از بازی فینال گروه محروم کرد. فرانسه در بازی پایانی ۲-۰ توگو را شکست داد تا زیدان باز هم برای فرانسه بازی کند. در بازی با اسپانیا ضربه ی کاشته ی او با ضربه ی سر پاتریک ویرا همراه شد و در دقیقه ۹۱ هم پنالتی او به هم تیمی اش در رئال ایکر کاسیاس موجب صعود فرانسه شد. این پیروزی فرانسه را راهی یک چهارم نهایی کرد تا فینال جام جهانی ۱۹۹۸ برابر برزیل در این مرحله تکرار شود. ضربه ی کاشته ی زیدان در این بازی و ارسال توپ برای تیری هانری موجب شد تا یک بار دیگر برزیل مغلوب فرانسه شود و راهی نیمه نهایی شود که زیدان در این بازی برترین بازیکن میدان شد.

در نیمه نهایی برابر پرتغال در چهار روز بعد زیدان با یک پنالتی تک گل بازی را به ثمر رساند تا یک تنه تیم را به فینال برده باشد. در ۹ جولای فرانسه و ایتالیا در فینال جام جهانی ۲۰۰۶ بازی فینال یورو ۲۰۰۰ را تکرار کردند. بعد از گلزنی زیدان در دقیقه هفت از روی نقطه ی پنالتی با یک ضربه ی چیپ زیدان چهارمین بازیکن جهان شد که در دو فینال گلزنی کرده است پیشتر فقط" پل برایتنر" ، " پله" و" واوا" چنین کرده بودند. هر چند که زیدان در این بازی در دقیقه ۱۱۰ از زمین اخراج شد و شانسی برای حضور در ضربات پنالتی نیافت. ایتالیا در ضربات پنالتی ۵-۳ برنده شد. علیرغم این کارت قرمز زیزو موفق به دریافت توپ طلای این جام شد.

زیدان تنها بازیکن فرانسوی در دو دهه اخیر است که موفق به کسب نشان « شوالیه» از دولت کشورش شده است و اخیرا گروه هایی از شهروندان پاریس هم خواسته اند تا خیابان تاریخی « شانزه لیزه» این کشور به نام زین الدین زیدان نامگذاری شود. زیدان یک فوق ستاره در فوتبال جهان محسوب می شد، بازیکنی که گران قیمت ترین بازیکن جهان بود.

افتخارات

جام جهانی: ۳ بار حضور (۱۹۹۸,۲۰۰۲,۲۰۰۶) – یک بار قهرمانی (۱۹۹۸) – یک بار نایب قهرمانی (۲۰۰۶)

جام ملت های اروپا: سه بار حضور (۱۹۹۶,۲۰۰۰,۲۰۰۴) , یک بار قهرمانی (۲۰۰۰)

جام باشگاه های اروپا: یک بار قهرمانی (در ۲۰۰۱-۲۰۰۲ با رئال مادرید)

لیگ ایتالیا: دو بار قهرمانی (در ۱۹۹۶-۱۹۹۷ و ۱۹۹۷-۱۹۹۸ با یوونتوس)

لیگ اسپانیا: یک بار قهرمانی (در ۲۰۰۲-۲۰۰۳ با رئال مادرید)

جام بین قاره ای: دو بار قهرمانی (در ۱۹۹۶ با یوونتوس و در ۲۰۰۲ با رئال مادرید)

سوپرکاپ اروپا: دو بار قهرمانی (در ۱۹۹۶ با یوونتوس و در ۲۰۰۲ با رئال مادرید)

سوپرکاپ ایتالیا: یک بار قهرمانی (در ۱۹۹۷ با یوونتوس)

سوپرکاپ اسپانیا: دو بار قهرمانی (در ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ با رئال مادرید)