دانه‌های زنجیری که به هم وصل نیستند

به گزارش پارس به نقل از فارس، تیم ملی امید فوتبال کشورمان بیش از ۳۶ سال است که راهی بازی های المپیک نشده و مشخص نیست با شرایطی که این تیم در حال حاضر دارد بتواند به بازی های المپیک ۲۰۱۶ برزیل راه یابد. پیشینه حضورتیم ملی فوتبال ایران در بازی های فوتبال المپیک تابستانی به سه دوره قبل از انقلاب باز می گردد؛ فوتبال بازی های المپیک تابستانی ۱۹۶۴ توکیو، فوتبال بازی های المپیک تابستانی ۱۹۷۲ مونیخ و فوتبال بازی های المپیک تابستانی ۱۹۷۶ مونترال.

تیم ملی علی رغم صعود به بازی های المپیک تابستانی ۱۹۸۰ مسکو با مصادف شدن تحولات انقلاب اسلامی، مسابقات را به خاطر اشغال فلسطین توسط شوروی تحریم کرد، و تیم ملی فوتبال سوریه جایگزین ایران شد. مهم ترین عنوان کسب شده تیم ملی به فوتبال بازی های المپیک تابستانی ۱۹۷۶ مونترال برمی گردد که با صعود از گروه خود به عنوان تیم دوم، وارد یک چهارم نهایی و ۸ تیم برتر شد که در نهایت با شکست مقابل تیم ملی فوتبال شوروی حذف شد.

در این گزارش ضمن گفت وگو با چند مربی تیم ملی امید که سکان دار این تیم در رقابت های انتخابی المپیک بودند به علل ناکامی های متوالی تیم المپیک در راه آماده سازی المپیک خواهیم پرداخت.

وینگو بگوویچ سرمربی تیم ملی امید کشورمان در رقابت های مقدماتی المپیک ۲۰۰۸ پکن در گفت وگو با خبرگزاری فارس در خصوص ناکامی آن تیم پر مهره گفت: آن زمان مشکلات زیادی در تیم ملی امید وجود داشت که من همان موقع گزارشی از این مشکلات را به کمیته ملی المپیک دادم. زمانی که من سرمربی تیم ملی امید بودم تقویم لیگ برتر طوری برنامه ریزی شده بود که با بازی های ما کاملا تداخل داشت. برای نمونه باید بگویم که در دیداری که ما با تیم استرالیا در تهران داشتیم همان روز استقلال با ملوان بازی داشت!

وی افزود: مورد دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که آن زمان اکثر تیم های لیگ برتری بازیکنان امیدشان را در اختیار ما قرار نمی دادند به طور مثال زمانی که با تیم عربستان در تهران مسابقه داشتیم فقط ۴ بازیکن به تمرینات تیم ما آمدند! شاید باور نکنید که سایر بازیکنان روز قبل از بازی نه بلکه شب قبل از بازی به اردوی تیم آمدند و اینها جزئی از مشکلات ما در آن زمان بود.

بگوویچ ادامه داد: من برنامه ۷۰ روزه برای تیم امید داشتم و در آن ۷ مسابقه هم در نظر گرفته بودم اما ۷۰ روز تمرین ما ۳۰ روز شد و ۷ مسابقه تدارکاتی ما هم تبدیل به ۲ بازی به بلاروس و امارات گردید. همین مشکلات باعث شد تا تیم ناهماهنگ و ناآماده را در اختیار داشته باشند اما به این موضوع افتخار می کنم که بازیکنانی نظیر عادل کلاه کج، علی حمودی، میلاد میداوودی، محسن خلیلی، سوشا مکانی و… را در این تیم در اختیار داشتم که همگی جز بازیکنان بزرگی شدند اما متأسفانه با تیم ما همکاری های لازم انجام نمی شد و در برنامه ریزی مشکل داشتیم. تیم امید با حمایت های همه جانبه و تلاش می تواند راهی المپیک شود.

تیم ملی امید کشورمان بعد از سال ۲۰۰۰ و عدم موفقیت برای راه یابی به المپیک سیدنی به مهدی مناجاتی سپرده شد. مناجاتی هم درباره مشکلات کار در این تیم گفت: یکی از مشکلاتی که در تیم امید وجود دارد این است که مربیان سایر تیم ها هیچگونه همکاری و همفکری با تیم ملی امید ندارند و انگار هر کس خودش را بزرگترین شخص فوتبالی می داند اما اگر همانند دانه های زنجیر به یکدیگر متصل باشیم می توان طوری زمینه سازی کرد که تیم امید به خوبی تغذیه شود نه اینکه مربی تیم امید تازه بازیکن برای تیمش انتخاب کند. از این ایده حتی تیم بزرگسالان هم می تواند استفاده کند و این می تواند نوید خوبی برای آینده فوتبال ما باشد. وقتی تیم های پایه ما موفق هستند چرا تیم امید نباید موفق باشد؟ !

پیشکسوت فوتبال ایران که زمانی سرمربی تیم ملی امید بود درباره عدم موفقیت تیم خودش در سال ۲۰۰۰ الی ۲۰۰۲ گفت: کوردس مربی آلمانی آن تیم امید را که بازیکنانی مثل علی کریمی، مهدی مهدوی کیا و جواد نکونام را در اختیار داشت نابود کرده بود و لطمات زیادی به این تیم وارد کرده بود. وقتی هم که من آمدم لبنان را بردیم اما چون در بازی های قبل نتیجه نگرفته بودیم نتوانستیم موفق باشیم. فکر می کنم اگر به جای کوردس که یک مربی ایرانی بالای سر تیم امید بود می توانستیم موفق باشیم.

دوره حضور غلامحسین پیروانی را شاید بتوان یکی از پر چالش ترین دوران تیم ملی امید دانست. کشمکش های میان فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک باعث شد تا این مربی شیرازی هیچ گاه روی خوش را در این تیم به خود نبیند. پیروانی در خصوص مشکلات آن تیم امید به خبرگزاری فارس گفت: شاید اگر در تیم ملی امید مربیان بزرگ خارجی می آمدند می توانستیم موفق تر باشیم اما اگر بخواهم درباره زمانی که خودم سرمربی تیم امید بودم صحبت کنم باید بگویم آن زمان من برای هر ۱۵ روز ۲ روز تمرین در نظر می گرفتم. ما در این دو روز نمی توانستیم کار بدنی انجام دهیم و فقط باید ریکاوری می کردیم. بازیکنانی هم که می آمدند چون از بازی های لیگ خسته بودند نمی توانستند تمرین کنند و حق هم داشتند چرا که بازی های سنگینی را پشت سر گذاشته بودند.

وی افزود: چند باشگاه با ما همکاری می کردند و بعضی از باشگاه ها هم این کار را نمی کردند به طوری که وقتی ۲۴ نفر را برای تیم انتخاب می کردند فقط ۸ نفر بر سر تمرینات حاضر می شدند. زمانی که می خواستیم به گوانگژو چین برویم من گفتم که ما کاری نکردیم که بخواهیم نتیجه بگیریم و آقای کفاشیان هم صحبت های من را تأیید کرد. فکر می کنم اگر تعامل خوبی بین نهادهای فوتبالی برقرار می شد می توانستیم نتیجه بگیریم.

پیروانی ادامه داد: آن زمان کمیته ملی المپیک کار خودش را می کرد و با اینکه ما در تیم تلاش می کردیم و زحمت می کشیدم آقای افشارزاده می گفت که تیم امید مربی خارجی می خواهد و این در حالی است که من با تیم فجر قهرمان ایران شده بودم و کسی نمی توانست من را به بی دانشی متهم کند.

سرمربی اسبق تیم ملی امید گفت: فکر می کنم اگر تعامل باشد و همه اعم از باشگاه ها و فدراسیون فوتبال دست به دست هم بدهند می توان موفق شد. با همکاری نهادهای ذیربط موفقیت دور از دسترس نیست.

تیم ملی امید با محمد مایلی کهن که تبحر خاصی در کار کردن با بازیکنان جوان هم دارد نتوانست موفق باشد. این تیم ملی امید از راه یابی به المپیک ۲۰۰۴ آتن ناموفق بود. نادر فریادشیران مربی و دستیار مایلی کهن درباره ناکامی های آن تیم تصریح کرد: تیم ملی امید در هر دوره مشکلات خاص خودش را دارد اما فکر می کنم بدترین دوره از نظر برنامه ریزی و حمایت زمانی بود که ما در تیم ملی امید حضور داشتیم به طوری که حتی باشگاه ها بازیکنانشان را در اختیار تیم ملی امید قرار نمی دادند و این دقیقا چیزی است که الان درباره اش چیزی نمی شنویم. بازیکنان زمان ما خسته از بازی های لیگ به تمرین ما می آمدند و فقط می توانستیم برایشان ریکاوری در نظر بگیریم بعد از آن هم تمرین نیم بندی می توانستیم با آنها بکنیم و بعد باید آنها را تحویل باشگاه هایشان می دادیم.

فریادشیران افزود: همین موضوع باعث می شد تا تیممان را کامل در اختیار نداشته باشیم و در حالی که شانس المپیکی شدن را داشتیم نتوانیم نتیجه بگیریم. به طور مثال شب قبل از بازی با کره جنوبی برادر جواد کاظمیان که آن زمان در تیم ملی امید بود فوت شد و همین موضوع روحیه تیم را پایین آورد.

مربی اسبق تیم ملی امید کشورمان ادامه داد: تیم ملی امید انگار بچه ناتنی فوتبال است و هیچکس به آن اهمیت نمی دهد. الان همه نگاه ها به تیم ملی بزرگسالان است و کسی به تیم امید توجهی ندارد شاید اگر به جای منصوریان کی روش سرمربی تیم امید بود همه چیز را سریع برایش مهیا می کردند. فکر می کنم عدم نتیجه گیری تیم امید هم به دلیل همین بی توجهی ها باشد.

بیژن ذوالفقارنسب مربی اسبق تیم ملی و کارشناس فوتبال کشورمان هم در گفت و گو با خبرگزاری فارس در خصوص مشکلات تیم ملی امید در ۳۶ سال گذشته افزود: متأسفانه ما هیچگاه برنامه ای مدون و جامعی برای حضور در المپیک نداشته ایم و همیشه یک سال قبل از شروع این بازی ها یادمان می افتد که چنین بازی هایی در پیش داریم و تصمیمات سطحی درباره آن می گیریم. متأسفانه فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک به عنوان دو نهاد تصمیم گیرنده درباره تیم المپیک با هم اتفاق نظر ندارند و تا زمانی که این دو نهاد تأثیرگذار با یکدیگر به توافق کامل نرسند مشکلات این تیم حل نمی شود.

این کارشناس فوتبال افزود: به دلیل نداشتن برنامه و نداشتن قدرتی مرجع و بالاتر از فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک برنامه دقیقی برای این تیم طراحی و اعمال نمی شود. همانطور که منصوریان صحبت کرده و از شرایطش در زیر ۲۲ سال گله کرده است می توان به صحبت های من رسید که این مربی هنوز نمی داند متولی تیمش چه نهادی است.

ذوالفقارنسب در خصوص اینکه چرا در گذشته تیم المپیک راحت تر می توانست راهی بازی های المپیک شود، افزود: فوتبال آن زمان به این صورت گسترده نبود و کشورهایی مثل کره جنوبی، ژاپن و عربستان چنین سرمایه گذاری در فوتبال نکرده بودند. البته من فکر می کنم نسل فوتبالیست های کنونی از نسل فوتبالیست هایی که آن زمان راهی المپیک می شدند بهتر و کاملتر است.

* * *

این روزها صحبت از حضور نلو وینگادا سرمربی اسبق و پرتغالی پرسپولیس در تیم ملی امید شنیده می شود که شاید بتوان آن را اتفاق خوبی برای این تیم دانست. با توجه به رابطه خوبی که وینگادا و کی روش با هم دارند شاید نزدیکی این دو مربی به موفقیت تیم ملی امید بیانجامد.

به هر روی باید به علل ناکامی بیش از ۳۶ ساله فوتبال در رده امید توجه کرد. شاید بررسی علل ناکامی تیم ملی امید در ۳۶ سال گذشته بسیار علمی و پیچیده باشد. این که چرا تیم های ملی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان کشورمان می توانند راهی جام های جهانی بشوند اما تیم امید از رسیدن به بالاترین مسابقاتی که در سطح امیدها برگزار می شود سال هاست که ناکام است حتما نیاز به بررسی های بیشتری دارد. شاید نیاز باشد که برای روشن شدن علت گل آلودگی رودخانه فوتبال به منبع و سرچشمه آن رجوع کرد…