برای طولانی شدن عمر چه دعاهایی بخوانیم؟

در روایت ها و کتاب هایی مانند مفاتیح الجنان دعاهای بسیاری برای امور مختلفی مانند طولانی شدن عمر، پدر و مادر، ثروتمند شدن و سایر امور زندگی انسان آمده است.

در این میان برخی از دعاهایی که در روایت ها و منابع مختلف به آن ها برخورد می کنیم، برای طولانی شدن عمر آمده اند که در متن زیر به آن ها می پردازیم.

قرآن کریم :

اَلَّذى خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیاةَ لِیَبْلُوَکُمْ اَیُّـکُمْ اَحْسَنُ عَمَلاً وَ هُوَ الْعَزیزُ الْغَفورُ؛[سوره ملک، آیه ۲]

آن کس که مرگ و زندگى را آفرید، تا شما را بیازماید که کدام یک از شما بهتر عمل مى کنید، و او شکست ناپذیر و آمرزنده است.

پیامبر صلی الله علیه و آله: یَابْنَ آدَمَ! اِبْرِرْ واِلدَیْکَ وَ صِلْ رَحِمَکَ، یُیَسَّر لَکَ یُسْرُکَ وَ یُمَدَّ لَکَ فىعُمْرِکَ و  اَطِع رَبَّکَ تُسَّمى عاقِلاً و لا تَعصَهُ تُسَمّى جاهِلاً ؛

اى فرزند آدم! به پدر و مادرت نیکى کن و صله رحم داشته باش تا خداوند، کارت راآسان و عمرت را طولانى بگرداند. پروردگارت را فرمان ببر تا خردمند به شمار آیى و از اونافرمانى نکن که نادان شمرده مى شوى.[الفردوس، ج ۵، ص ۲۸۲، ح ۸۱۹۰]

امام على علیه السلام: بَرَکَةُ الْعُمْرِ فى حُسْنِ العَمَلِ ؛

برکت عمر در خوب انجام دادنِ کارهاست.[غررالحکم ، ح ۴۴۳۴]

امام صادق علیه السلام: لا تَدَع زیارَةَ الحُسَیْنِ بْنِ عَلىّ علیه السلام و مُر اَصحابَکَ بِذالِکَ، یَمُدُّ اللّه ُ  فىعُمْرِکَ و یَزیدُ اللّه ُ فى رِزقِکَ و یُحییکَ اللّه ُ سَعیدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعیدا و یَکتُبکَ سَعیدا؛

زیارت امام حسین علیه السلام را رها نکن و دوستان خود را هم به آن سفارش کن، که در اینصورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زیاد مى کند و زندگى ات را همراه باسعادت مى کند و جز سعادتمند نمى میرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى کند.[کامل الزیارات، ص ۲۸۶]

پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ اُلْهِمَ الصِّدْقَ فى کَلامِهِ وَ الاِْنْصافَ مِنْ نَفْسِهِ وَ بِرَّ والِدَیْهِ وَ وَصلَرَحِمِهِ،  اُنْسِى ءَ لَهُ فى اَجَلُهُ وَ وُسِّعَ عَلَیْهِ فى رِزْقِهِ وَ مُتِّعَ بِعَقْلِهِ وَ لُـقِّنَ حُجَّتَهُوَقْتَ مُساءَلَتِهِ ؛

به هر کس، راستگویى در گفتار، انصاف در رفتار، نیکى به والدین و صله رحم الهامشود، اجلش به تأخیر مى افتد، روزیش زیاد مى گردد، از عقلش بهره مند مى شود وهنگام سئوال [مأموران الهى] پاسخ لازم به او تلقین مى گردد.[اعلام الدین ، ص ۲۶۵]

پیامبر صلی الله علیه و آله: اَرْبَعةٌ تَزیدُ فِى الْعُمْرِ: اَلتَّزویجُ بِالاَْبْکارِ، وَ الاِْغْتِسالُ بِالْماءِ الحارِّ وَالنَّوْمُ عَلَى  الْیَسارِ وَاَکْلُ التُّفاحِ بِالاَْسْحارِ ؛

چهار چیز، بر عمر مى افزایند: ازدواج با دختران، شستشو با آب گرم، خوابیدن برشانه چپ و خوردن سیب در سحرگاهان.[مواعظ العددیه ، ص ۲۱۱]

پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ وَلىَ مِنْ اُمورِ الْمُسْلِمینَ شَیْئا فَحَسُنَتْ سیرَتُهُ رُزِقَ الْهَیْبَةَ فىقُلوبِهِمْ... وَ اِذا  عَدَلَ فیهِمْ مُدَّ فى عُمُرِهِ ؛

هر کس اداره بخشى از امور مسلمانان را بر عهده بگیرد و رفتارش خوب باشد،در دل هاى آنان هیبت مى یابد... و اگر در میان آنان به عدالت رفتار کند، عمرش افزونمى گردد.[ذیل تاریخ بغداد ، ج ۲، ص ۱۳۶، ح ۴۱۹]

امام صادق علیه السلام: اِنْ اَحْبَبْتَ اَنْ یَزیدَ اللّه ُ فى عُمُرِکَ فَسُرَّ اَبَـوَیْکَ ؛

اگر دوست دارى که خداوند عمرت را زیاد کند، پدر و مادرت را شاد کن.[بحارالأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۸۱ ، ح ۸۴]

امام صادق علیه السلام: تَجَنَّـبُوا الْبَوائِقَ یُمَدَّ لَکُمْ فِى الاَْعْمارِ؛

از فتنه ها و بدى ها کناره بگیرید، تا عمرتان طولانى شود .[عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج ۲، ص ۴۰، ح ۹۰]

امام صادق علیه السلام: اِغْسِلُوا اَیْدیَکُمْ قَبْلَ الطَّعامِ وَ بَعْدَهُ فَاِنَّهُ یَنْفِى الْفَقْرَ وَ یَزیدُفِى الْعُمُرِ؛

دست هایتان را قبل و بعد از غذا خوردن بشویید، که فقر را مى بَرَد و بر عمر مى افزاید.[محاسن ، ج ۲، ص ۲۰۲، ح ۱۵۹۴]

پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ اَرادَ الْـبَقاءَ و لا بَقاءَ: فَلْیُباکِرِ الْغَداءَ وَلْیُجَوِّدِ الْحِذاءَ وَلْیُخَفَّفِ الرِّداءَوَلْیُقِلَّ  مُجامَعَةَ النِّساءِ. قیلَ یا رَسولَ اللّه ِ وَ ما خِفَّةُ الرِّداءِ؟ قالَ: قِلَّةُ الدَّیْنَ ؛

هر کس ماندگارى مى خواهد ـ و البته ماندگارى [ابدى] وجود ندارد ـ باید صبحانهرا زودتر بخورد، کفش مناسب بپوشد، رداى (بالاپوش) خود را سبک کند و کمتربا زنان بیامیزد. پرسیدند: اى پیامبر خدا! سبک بودن رَدا به چیست؟ فرمودند: بهکم بودنِ بدهى.[من لایحضره الفقیه ، ج ۳، ص ۵۵۵،ح ۴۹۰۲]

پیامبر صلی الله علیه و آله: کانَ فى ما اَعْطَى اللّه ُ تَعالى مُوسى فِى الاَْلْواحِ... اُشْکُرْ لى وَ لِوالِدَیْکَاَقِکَ  الْمَتالِفَ وَ اُنـْسِى ءْ لَکَ فى عُمُرِکَ وَ اُحْیِیکَ حَیاةً طَیِّـبَةً وَ اَقْلَبَکَ اِلى خَیْرٍِ مِنْها؛

در آنچه خداى متعال در «الواح» به موسى علیه السلامداد، از جمله چنین بود:... مرا و پدر ومادرت را سپاسگزارى کن، تا از نابود شدن ها حفظت کنم و اجلت را به تأخیر بیندازم وبه تو زندگى اى پاک ببخشم و تو را از این زندگى به سوى بهتر از آن، ببرم.[تاریخ دمشق ، ج ۶۱، ص ۱۲۸]

پیامبر صلی الله علیه و آله: طوبى لِمَنْ طالَ عُمْرُهُ وَ حَسُنَ عَمَلُهُ فَحَسُنَ مُنْقَلَبُهُ اِذْ رَضىَ عَنْهُ رَبُّهُ وَوَیْلٌ لِمَنْ  طالَ عُمْرُهُ وَ ساءَ عَمَلُهُ وَ ساءَ مُنْقَلَبُهُ اِذْ سَخِطَ عَلَیْهِ رَبُّهُ؛

خوشا به سعادت کسى که عمرش طولانى و کردارش خوب باشد. چنین کسىعاقبتش خوب است؛ زیرا پروردگارش از او راضى است. و واى بر کسى که عمرش طولانىو کردارش بد باشد. چنین کسى عاقبتش بد است؛ چرا که پروردگارش از او ناراضى است.[بحارالأنوار، ج ۶۹، ص ۴۰۰، ح ۹۵]

پیامبر صلی الله علیه و آله: اِذا غَضِبَ اللّه ُ تَعالى عَلى اُمَّةٍ ثُمَّ لَمْ یُنزِل بِهَا العَذابَ غَلَت اَسْعارُها وقَصُرَتْ  أعْمارُها و لَم یَربَح تُجّارُها و لَم تَزکُ ثِمارُها و لَم تَغْزُر اَنـْهارُها و حُبِسَعَنها اَمطارُها و سُلِّطَ عَلَیْها اَشرارُها؛

هرگاه خداوند متعال بر مردمى خشم بگیرد و بر ایشان عذاب نفرستد، اجناس آنهاگران و عمرشان کوتاه مى شود، بازرگانان آنها سود نمى برند، میوه هایشان سالمنمى ماند، رودخانه هاى آنها پر آب نمى گردد، باران از آنها دریغ مى شود و بَدان آنانبر ایشان مسلّط مى گردند.[من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۵۲۴،ح ۱۴۸۹]

امام صادق علیه السلام: ثَلاثَةٌ اِنْ یَعْلَمُهنَّ الْمُؤمِنُ کانَتْ زیادَةً فى عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعْمَةِ عَلَیْهِ:تَطْویلُهُ فى رُکوعِهِ  وَ سجودِهِ فى صلاتِهِ وَ تَطْویلُهُ لِجلوسِهِ عَلى طَعامِهِ اِذا اَطْعَمَ عَلىمائِدَتِهِ وَ اصْطِناعُهُ الْمَعْروفَ اِلى اَهْلِهِ؛

سه چیز است که اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره مندى او ازنعمت ها مى شود: طول دادن رکوع و سجده، زیاد نشستن بر سر سفره اى که در آندیگران را اطعام مى کند و خوش رفتارى اش با خانواده.[کافى، ج ۴، ص ۴۹، ح ۱۵]

پیامبر صلی الله علیه و آله: مَوْتُ الاِْنْسانِ بِالذُّنوبِ اَکْثَرُ مِنْ مَوْتِهِ بِالاَْجَلِ وَ حَیاتُهُ بِالبِرِّ اَکْثَرُ مِنْحَیاتِهِ بِالْعُمُرِ؛

مرگ انسان ها در نتیجه گناهان، بیشتر از مرگ آنها در نتیجه فرا رسیدنِ اَجَل است وزنده ماندن انسان ها در نتیجه نیکى هایشان، بیشتر از زندگى کردنشان به خاطر باقىبودنِ عمر است.[مکارم الاخلاق، ص ۳۶۲]

پیامبر صلی الله علیه و آله: اِنَّ الْقَوْمَ لَیَکونونَ فَجَرَةً وَ لا یَکونونَ بَرَرَةً فَیَصِلونَ اَرْحامَهُمْ فَتَنْمىاَمْوالُهُمْ وَ  تَطولُ اَعْمارُهُمْ فَکَیْفَ اِذا کانوا اَبرارا بَرَرَةً!؟

مردمى که گناهکارند و نه نیکوکار، با صله رحم، اموالشان زیاد و عمرشان طولانىمى شود. حال اگر نیک و نیکوکار باشند، چه خواهد شد!؟[کافى ، ج ۲، ص ۱۵۵، ح ۲۱]

امام سجّاد علیه السلام: اللهُمَّ... وَاجْعَلْنى مِمَّنْ اَطَلْتَ عُمْرَهُ وَ حَسَّنْتَ عَمَلَهُ وَ اَتْمَمْتَعَلَیْهِ نِعْمَتَکَ وَ رَضَیْتَ  عَنْهُ وَ اَحْیَیْتَهُ حَیاةً طَیِّـبَةً فى اَدْوَمِ السُّرورِ وَ اسْبَغِ الْکَرامَةِ وَاَتـَمِّ الْعَیْشِ ؛

خداوند! مرا از کسانى قرار ده که عمرشان را دراز و کردارشان را نیکو گردانیده اى ونعمتت را بر آنان تمام کرده اى و از آنان خُرسندى و به آنان زندگى اى پاک، همراه باپایدارترین شادمانى و سرشارترین کرامت و کامل ترین رفاه، عطا نموده اى.[بحارالأنوار ، ج ۹۸، ص ۹۱، ح ۲]

پیامبر صلی الله علیه و آله: یا عَلىُّ، مِنْ کَرامَةِ الْمُؤمِنِ عَلَى اللّه ِ اَنـَّهُ لَمْ یَجْعَلْ لاَِجلِهِ وَقتا حَتّى یَهُمَّبِبائقَةٍ  فَاِذا هَمَّ بِبائقَةٍ قَبَضَهُ اِلَیْهِ ؛

اى على! از ارجمندى مؤمن در نزد خدا این است که برایش وقت مرگ، معیّننفرموده است، تا زمانى که قصد شرّى کند. آن گاه خداوند جانش را بستاند.[عیون أخبار الرضا علیه السلام ، ج ۲، ص ۴۰، ح ۹۰]

پیامبر صلی الله علیه و آله: بَشِّروا الْمَحْرورینَ بِطولِ الْعُمْرِ ؛

گرم مِزاجان را به طول عمر، مژده دهید.[بحارالأنوار، ج ۶۲، ص ۲۹۰]

امام باقر علیه السلام: اَ لْبِرُّ وَ الصَّدَقَةُ یَنْفیانِ الْفَقْرَ وَ یَزیدانِ فِى الْعُمْرِ وَ یَدْفَعانِ عَنْصاحِبِهِما سَبعینَ میتَةَ  سوءٍ ؛

کار خیر و صدقه، فقر را مى بَرند، بر عمر مى افزایند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خوددور مى کنند.[ثواب الاعمال ، ص ۱۴۱]

پیامبر صلی الله علیه و آله: فِى الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنْها فِى الدُّنْیا وَ ثلاثٌ فِى الاْخِرَةِ، فَاَمّاالَّتى فِى  الدُّنْیا فَیَذْهَبُ بِالْبَهاءِ وَ یُعَجِّلُ الْفَناءَ وَ یَقْطَعُ الرِّزْقَ وَ اَمّا الَّتى فِى الاْخِرَةِفَسوءُ الْحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الْخُلودُ فِى النّارِ ؛

زِنا، شش پیامد دارد: سه در دنیا و سه در آخرت. سه پیامد دنیایى اش این است که:آبرو را مى بَرد، مرگ را شتاب مى بخشد و روزى را مى بُرد و سه پیامد آخرتى اش: سختى حسابرسى، خشم خداى رحمان و ماندگارى در آتش است.[خصال ، ص ۳۲۱، ح ۳]

پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ سَرَّهُ اَنْ یُنْسَاَ لـَهُ فى عُمُرِهِ وَ یُوَسَّعَ لَهُ فى رِزْقِهِ فَلْیَتَّقِ اللّه َوَ لْیَصِلْ رَحِمَهُ؛

هر کس دوست دارد که عمرش طولانى و روزى اش زیاد شود، تقواى الهى پیشه کندو صله رحم نماید.[بحارالأنوار ، ج ۷۴، ص ۱۰۲، ح ۵۶]

پیامبر صلی الله علیه و آله: اَکْثِرْ مِنْ الطَّهورِ یَزِدِ اللّه ُ فى عُمُرِکَ؛

وضو زیاد بگیر تا خداوند، عمرت را زیاد کند.[امالى مفید ، ص ۶۰، ح ۵]

امام على علیه السلام: کَثْرَةُ اصطِناعِ الْمَعْروفِ تَزیدُ فِى الْعُمُرِ وَ تَنْشُرُ الذِّکْرَ ؛

زیاد کار نیک انجام دادن، عمر را مى افزاید و نام را پرآوازه مى سازد.[غررالحکم، ح ۷۱۱۳]

امام صادق علیه السلام: ما نَعْلَمُ شَیْئا یَزیدُ فِى الْعُمْرِ اِلاّ صِلَةَ الرَّحِمِ، حَتّى اِنَّ الرَّجُلَ یَکونُاَجَلُهُ ثَلاثَ سِنینَ  فَیکونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ فَیَزیدُ اللّه ُ فى عُمْرِهِ ثَلاثیْنَ سَنَةً فَیَجْعَلُها ثَلاثاوَ ثَلاثیْنَ سَنَةً، وَ یَکونُ اَجَلُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثیْنَ سَنَةً فَیَکونَ قاطِعا لِلرَّحِمِ، فَیَنْقُصُهُ اللّه ُثَلاثیْنَ سَنَةً وَ یَجْعَلُ اَجَلَهُ اِلى ثَلاثِ سِنینَ؛

ما، غیر از صله رحم، چیزى نمى شناسیم که بر عمر بیفزاید، تا آن جا که گاهى عمر کسىسه سال است، و وقتى که اهل صله رحم مى شود، خداوند هم سى سال بر عمرش مى افزایدو آن را سى و سه سال مى کند و گاهى عمر کسى سى و سه سال است و قطع رحم مى کندو خداوند هم سى سال از عمر او مى کاهد و عمرش را به سه سال، کاهش مى دهد.[کافى ، ج ۲، ص ۱۵۲ ، ح ۱۷]

امام صادق علیه السلام: مَنْ رَجَعَ مِنْ مَکَّةَ وَ هُوَ یَنْوِى الْحَجَّ مِنْ قابِلٍ زیدَ فى عُمْرِهِ ؛

هر کس از مکّه بر گردد و تصمیم داشته باشد که سال بعد هم به حجّ برود، بر عمرشافزوده مى شود.[کافى، ج ۴، ص ۲۸۱، ح ۳]

پیامبر علیه السلام: اَلصَّدَقَةُ عَلى وَجْهِها وَ بِرُّ الْوالِدَیْنِ وَ اصْطِناعُ الْمَعْروفِ یُحَوِّلُ الشَّقاءَسَعادَةً وَ یَزیدُ فِى  الْعُمْرِ؛

صدقه دادن با مراعات شرایطش و خوبى کردن به پدر و مادر و انجام دادن کارهاىنیک، بدبختى را به خوشبختى تبدیل مى کند و بر عمر مى افزاید.[کنزالعمال ، ح ۴۴۴۴]

امام صادق علیه السلام: اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَیِّرُ النِّعَمَ الْبَغْىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ الْقَتْلُوَ الَّتى تُنْزِلُ النِّقَمَ  الظُّلْمُ وَالَّتى تَهْتِکُ السُّتورَ شُرْبُ الْخَمْرِ وَ الَّتى تَحْبِسُالرِّزْقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الْفَناءَ قَطیعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظْلِمُ الْهَواءَعُقوقُ الْوالِدَیْنِ؛

گناهى که نعمت ها را تغییر مى دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهى کهپشیمانى مى آورد، قتل است. گناهى که گرفتارى ایجاد مى کند، ظلم است. گناهى کهآبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى که جلوى روزى را مى گیرد، زناست. گناهى کهمرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهى که مانع استجابت دعامى شود و زندگى را تیره و تار مى کند، نافرمانى از پدر مادر است.[علل الشرایع ، ج ۲، ص ۵۸۴]

امام باقر علیه السلام: اِنّ الحُسَیْنَ صاحِبَ کَربَلا قُتِلَ مَظْلوما، مَکروبا عَطْشانا، لَهفانا فآلَىاللّه ُ عَزَّوَجلّ عَلى  نَفْسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَکروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لاعَطشانٌ و لا مَنْ بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَیْنِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّه ِ عَزَّوَجَلَّإلاّ نَفَّسَ اللّه ُ کُرْبَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنـْبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِفَاعتَبِروا یا اُولـِى الاَبْصار؛

حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب زده بهشهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت زدهو رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه اى و هیچ بَلا دیده اى به خدا روىنمى آورد و نزد قبر حسین علیه السلامدعا نمى کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمى سازد،مگر این که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى کند و گناهشرا مى بخشد و عمرش را طولانى و روزى اش را گسترده مى سازد. پس اى اهل بینش،درس بگیرید![بحارالأنوار ، ج ۱۰۱، ص ۴۶، ح ۵]

پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ قَلَّمَ اَظفارَهُ یَوْمَ الجُمُعَةِ یَزیدُ فى عُمُرِهِ و مالِهِ؛

هر کس در روز جمعه ناخن هایش را کوتاه کند، عمر و مالش زیاد مى شود.[جامع الأخبار ، ص ۳۳۳]

امام سجّاد علیه السلام: مَنْ صَلّى فى مَسْجِدِ السَّهْلَةِ رَکْعَتَیْنِ زادَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ فى عُمُرِهِسَنَتَیْنِ ؛

هر کس در مسجد سهله دو رکعت نماز بخواند، خداوند، دو سال بر عمر او مى افزاید.[المزار للمفید ، ص ۱۴]

امام سجاد علیه السلام: اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ... و عَمِّرنى ما کانَ عُمُرى بَذلةًفى طاعَتِکَ،  فَإِذا کانَ عُمُرى مَرتعا للشَّیطانِ فَاقبِضنى إلیکَ قَبْلَ اَنْ یَسْبِقَ مَقْتُکَ اِلَىَّ،اَوْ یَسْتَحْکِمَ غَضَبُکَ عَلَىَّ ؛

خدایا بر محمد و آل او درود فرست... و عمرم را تا زمانى که صرف طاعت تو مى شود،دراز گردان و هرگاه عمرم چراگاه شیطان گردید، قبل از آن که نفرتت به من رو کند و یاخشمت بر من قطعى شود، جانم را بستان و به سوى خود ببر.[صحیفه سجّادیه ، از دعاى ۲۰]

پیامبر صلی الله علیه و آله: لا تَدَعُوا الْعَشاءَ وَ لَوْ عَلى حَشَفَةٍ اِنّى اَخْشى عَلى اُمَّتى مِنْ تَرْکِالعَشاءِ الْهَرَمَ فَاِنَّ  العَشاءَ قُوَّةُ الشَیْخِ وَ الشّابِّ ؛

شام را ترک نکنید، هر چند به خوردن دانه خرماى خشکیده اى باشد. من بر امّتم ازاین بیم دارم که با ترکِ خوردن شام، پیرى و شکستگى به سراغشان آید؛ چرا که خوردنِشام، مایه نیرومندى پیر و جوان است.[محاسن ، ج ۲، ص ۴۲۱، ح ۲۰۲]

امام صادق علیه السلام: اَرْبَعَةٌ تُهْرِمُ قَبْلَ اَوانِ الْهَرَمِ: اَکْلُ الْقَدیدِ وَ الْقُعُودُ عَلَى النَّداوَةِ وَالصُّعودُ فِى الدَّرَجِ وَ  مُجامَعَةُ الْعَجوزِ ؛

چهار چیز، انسان را پیش از فرا رسیدن هنگام پیرى، پیر مى کند: خوردن گوشت خشکیده، نشستن بر جاى مرطوب، بالا رفتن از پلّه و آمیزش با پیر زنان.[تحف العقول ، ص ۳۱۷]

امام صادق علیه السلام: اَلْبِرُّ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ یَعْمُرانِ الدّیارَ وَ یَزیدانِ فِى الاَْعْمارِ ؛

نیکوکارى و خوش اخلاقى، خانه ها را آباد و عمرها را طولانى مى کنند.[کافى ، ج ۲، ص ۱۰۰، ح ۸]

امام على علیه السلام: زیادَةُ الشُّکْرِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ تَزیدُ فِى الْعُمْرِ وَ تَفْسَحُ فِى الاَْجَلِ ؛

شکرگزارى فراوان و صله رحم، عمر را زیاد مى کنند و بر مُهلت زندگىمى افزایند.[عیون الحکم والمواعظ، ص ۲۷۵، ح ۴۹۹۹]

امام على علیه السلام: وَیْحُ النّائِمِ ما اَخْسَرَهُ! قَصُرَ عُمْرُهُ وَ قَلَّ اَجْرُهُ؛

واى بر آن که در خواب (غفلت) است! چه زیانکار است! عمر او کوتاه شده است وپاداش او کم.[عیون الحکم والمواعظ ، ص ۵۰۴،ح ۹۲۳۹]

امام على علیه السلام: مَنْ جارَ قَصُرَ عُمْرُهُ ؛

هر کس ظلم کند، عمرش کوتاه مى شود.[عیون الحکم والمواعظ ، ص ۴۲۹،ح ۷۳۳۴]

امام على علیه السلام: ایّاکَ وَ طولَ الاَْمَلِ فَکَمُ مِنْ مَغْرورٍ اِفْتَتَنَ بِطولِ اَمَلِهِ فَاَفْسَدَ عَمَلَهُ وَقَطَعَ اَجَلَهُ فَلا اَمَلَهُ  اَدْرَکَ وَ لا مافاتَهُ اسْتَدْرَکَ ؛

از آرزوى دور و دراز بپرهیز، چه بسا فریب خورده اى که به آرزوى دراز خویش، فریبخورد و کارش را تباه و مرگش را قطعى کرد و در نتیجه، نه به آرزویش رسید و نه آنچه راکه از دست داده بود، جبران کرد.[عیون الحکم والمواعظ ، ص ۹۹، ح ۲۲۷۸]

سیّد ابن طاووس به سند معتبر، از جمیل بن درّاج روایت کرده: مردى خدمت امام صادق علیه السّلام آمد و گفت: اى مولاى من سنّ و سالم بالا رفته، و خویشانم مرده اند، و مونسى ندارم، مى ترسم مرا هم مرگ دریابد، حضرت فرمود: برادران مؤمن صالح، براى انس گرفتن از نزدیکان بهترند، و اگر طولانى شدن عمر خود و خویشان و دوستان را خواهى، این دعا را پس از هر نماز بخوان.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اَللّهُمَّ اِنَّ رَسُولَکَ الصّادِقَ الْمُصَدَّقَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ قالَ اِنَّکَ قُلْتَ ما تَرَدَّدْتُ فى شَىْءٍ أَنَا فاعِلُهُ کَتَرَدُّدى فى قَبْضِ رُوحِ عَبْدِىَ الْمُؤْمِنِ یَکْرَهُ الْمَوْتَ وَاَکْرَهُ مَسآئَتَهُ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجَّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَالْعافِیَةَ وَالنَّصْرَ وَلا تَسُؤْنى فى نَفْسى وَلا فى اَحَدٍ مِنْ اَحِبَّتى

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، خدایا رسول راستگوى تصدیق شده ات (درود تو بر او و خاندانش) گفت: که تو فرمودى: در هیچ کارى از کارهایم تردید نکرده ام همچون تردید در گرفتن روح بنده مؤمنم درحالى که او مرگ را خوش ندارد و من هم رنجاندن او را خوش ندارم، خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و براى ولیّت گشایش و عافیت و یارى را نزدیک گردان، و درباره خودم، و احدى از دوستانم بدى قرار مده.

و اگر خواهى یک یک از دوستان خود را نام ببر و بگو: «و لا فى فلان و لا فى فلان» راوى گفت: چون بر این دعا مداومت کردم، چندان عمر یافته ام که از زندگانى ملول و خسته شده ام، و این دعا بسیار معتبر است.

ذکری مجرب برای طول عمر و کارگشایی

برای طول عمر و عزت یافتن و گشایش کارها ، ذکر شریف ( یا حی) را پس از هر نماز هجده مرتبه تکرار کند. مجرب است.