پاسخ سوالات در موضوع احکام متفرقه به شرح ذیل است:
 
س: اگر کسى در زندگى اشتباه کند، آیا خدا او را مى‌بخشد یا باید ناامید شد؟
ج) توبه حقیقى و جدى به پیشگاه خداوند غفار، موجب بخشیده شدن گناه (اگرچه کبیره باشد) مى‌شود و ناامید شدن از حضرت حق، خود گناه است ولى باید توجه داشت که اگر حق الناس در میان است، باید پرداخت شود و نیز چنانچه حق الله از قبیل قضاى نماز یا روزه بر عهده شخص است باید جبران شود.
 
س: حسادت و خراب کردن زندگى دیگران چه حکمى دارد و عقوبتش چیست؟
ج) خراب کردن زندگى دیگران حرام است و عقوبت آن در اختیار خداوند است.
 
س: متأسفانه همسایه‌اى داریم که از روى ترحم گربه را غذا مى‌‌دهد همین امر موجب شده که تعداد گربه‌ها در کوچه زیاد شود و موجب اذیت و آزار و احتمال بیمارى شده است لذا خواهشمندم بفرمایید آیا از نظر شرعى از بین بردن آنها چه حکمى دارد؟
ج) دفع حیوان موذى اگر مملوک شخص دیگرى نباشد، جایز است و ظلم به حیوانى که اذیت نمى‌کند، جایز نیست.
 
س: در بین دوستان شنیده‌ام که پسر مى‌تواند براى یکبار ریش‌هایش را با تیغ بزند (براى درست رشد کردن ریش). آیا این درست است؟
ج) تا وقتى که مویى به صورت نروئیده است، کشیدن تیغ مانعى ندارد ولى اگر مو بر صورت روییده باشد ـ ولو به شکل پراکنده و کم ـ کشیدن تیغ، بنابر احتیاط جایز نیست.
 
س: آیا مى‌شود در مقابل کسانى که نفاق و دورویى و دروغ در رفتار و گفتار آنها مشهود است و به این صفات مشهورند از حربه‌هاى خودشان یعنى نفاق و دروغ و دورویى استفاده کرد؟
ج) جایز نیست.
 
س: اگر فردى در یک شرکت خصوصى شاغل باشد و به مرور زمان پى ببرد که قسمتى از درآمد شرکت از طریق نیرنگ و دروغ و مستندسازى مدارک جعلى حاصل مى‌شود، جهت ادامه درآمد و امرار معاش چه وظیفه شرعى دارد؟
ج) اگر مى‌دانید کارى که انجام مى‌دهید حرام است، باید ترک کنید ولى اگر نمى‌دانید، به صِرف احتمال ترتیب اثر ندهید.
 
س: در جایى مى‌دیدم که توبه از گناه، واجب فورى است. آیا این جمله درست است؟ معناى دقیق آن چیست؟
ج) کسى که معصیتى کرده واجب است فوراً توبه کند و معناى توبه این است که با پشیمانى از گناهى که کرده تصمیم بگیرد تکرار نکند و اگر حق‌الناس است از عهده برآید و اگر حق‌الله است و قضا دارد، قضا نماید.
 
س: آیا خوردن مشروبات الکلى حتى به میزان ناچیز نماز را تا 40 روز باطل مى‌کند؟
ج) منظور این است که شرب خمر مانع از قبول نماز و روزه است، نه اینکه با شرب خمر وجوب اداى نماز و روزه ساقط شود و قضاء واجب گردد یا جمع بین اداء و قضاء لازم شود.