کنایه مهران مدیری به تهیه‌کننده‌ها

برنامه تلویزیونی «دورهمی» با هدف به تصویر کشیدن فضایی متفاوت و بیان دغدغه‌های مردم، شب گذشته گذری به عرصه سینما زد و میزبان بازیگران تئاتر، سینما و تلویزیون شد.

 

  

  

این بازیگر با اشاره به نگرفتن سیمرغ برای بازی در فیلم «دوئل» و دخالت سلیقه داوران برای انتخاب برگزیده‌ها گفت: به هر حال داوری جشنواره فجر یک نوع سلیقه است. شاید داور آن دوره از جشنواره و آن روز سلیقه دیگری داشت. اما مهم این است که مردم آن اثر را دوست داشتند. فیلم «دوئل» از مهمترین آثار دفاع مقدس است و در دهه‌ای ساخته شد که هر کدام از مردم که سرگرم جنگ بودند با آن خاطره داشتند. 

بازغی در ادامه با اشاره به ازدواجش با مستانه مهاجر و حضور دخترش در زندگی و سفرهایش، در خصوص مهمترین مولفه‌اش برای بازی در فیلم‌ها گفت: به عقیده من همیشه اولین و مهمترین رکن در انتخاب بازی، اول فیلمنامه، کارگردان، سپس تهیه کننده و بحث مالی است. 
 
این بازیگر با بیان اینکه قبل از بیماری‌اش به شدت سیگاری بوده و روزی دو تا پاکت سیگار می‌کشید، از ترک آن و سانحه‌ای که در بازی جام رمضان برای او اتفاق افتاد، گفت و اظهار داشت: زمانی بازی‌های جام رمضان من در بیمارستان گاندی سر فیلمبرداری بودم و به دلیل شلوغی آسانسور، دو یا سه بار پله‌ها را بالا و پایین می‌رفتم و بعد از آن به باشگاه و در آخر برای بازی در جام رمضان به ورزشگاه رفتم. بلافاصله بدون گرم کردن وارد زمین شدم و نیمه اول تمام شد و اواسط نیمه دوم دیدم حالم خوب نیست و دوستانم به اورژانس زنگ زدند و مرا به بیمارستان طالقانی منتقل کردند.  

وی از نبود فضای امنیت در شبکه‌های مجازی و اجتماعی گفت و مدیری پیشنهاد داد که تا سه روز از اینترنت استفاده نکنیم و از فضای مجازی دور باشیم.  

بازغی در ادامه با بیان اینکه سینمای ما هم مافیا دارد، عنوان کرد: سینما در همه جای جهان پر هزینه ترین شغل است و در هیچ جای دنیا نمی بینید که فرد و یا نهادی چنان سرمایه گذاری را انجام دهند، سینما با هنر، صنعت و رسانه متولد می‌شود، و هیچ گاه نمی‌توانیم این سه مولفه را از هم جدا کنیم. خدا را شکر هم در این سال‌های اخیر با ساخت فیلم‌ها و فروش آن، این سه عنصر بهم بیشتر نزدیک شده است و اتفاقات بهتری در راه است.  

وی افزود: نه تنها در سینما، بلکه در همه نهادها و سازمان‌های دنیا مافیا وجود دارد و هر کسی با گروه کاری خودش مجموعه و یا فیلمش را پیش می‌برد.  

در پایان این گفتگو، پژمان بازغی عزت الله انتظامی را آقای بازیگر و لذت سینمای ایران خطاب کرد و پیراهن ورزشی که سر بازی فوتبال دچار شوک قلبی شد را به موزه «دورهمی» اهدا کرد. 
 

 

*لقب سیندرلا را از «آوای باران» دارم 
مدیری در این برنامه از ادعا و دستورات ریز و درشت ستاره‌های بازیگری در سر صحنه گفت و در ادامه میزبان آزاده زارعی شد. 
 
زارعی بعد از احوالپرسی با تماشاگران از لقب سیندرلا برای خودش گفت: من در سریال «آوای باران»، نقش باران ملقب به سیندرلا را بازی می‌کردم، که این اسم روی من ماندگار شد.  

وی در ادامه از علاقه‌اش به رشته بازیگری و ورود به دوره‌های کارگردانی بیان کرد: از بچگی دغدغه‌ام بازیگری بود، اما چون اصرار داشتم که تهران قبول شوم کارگردانی خواندم و در دوره دانشجویی 12 تا فیلم کوتاه ساخته‌ام. 

بازیگر مجموعه تلویزیونی «آوای باران» ادامه داد: اهل اصفهانم و قلم زنی را کنار پدرم در میدان نقش جهان یاد گرفتم.  

زارعی از تکراری بودن پیشنهادها برای بازی اظهار داشت: همچنان نقش‌هایم را با وسواس قبول می‌کنم و هنوز هم کسانی که برای بازی به من زنگ می‌زنند در قالب شخصیت باران است و نقشی تکراری دارد. من دوست دارم نقش‌هایی متفاوت به من پیشنهاد شود و احساس می‌کنم که تئاتر این کمک را به من می‌کند.  

وی عنوان کرد: خودم را قبول دارم، اما هنوز اول راه هستم و باید بیشتر از گذشته به روز باشم و مطالعه کنم. من خیلی زیاد در کارم صبور هستم و از 15 سالگی پشت صحنه کار کردم اما در زندگی شخصی‌ام اصلا صبر ندارم.  

بازیگر فیلم «آمین خواهیم گفت» با بیان اینکه هر کسی گروه خودش را دارد و بسیاری از بازیگران جوان و پیشکسوت ما با درد افسردگی در خانه بیکار هستند از عصبانیت این روزهایش گفت.  

زارعی در پایان با بیان اینکه حضورش در این حرفه یک عشق یک طرفه است که او به بازیگری دارد، یکی از تابلوی‌های قلم کاری شده توسط خودش را به موزه «دورهمی» اهدا کرد.  
 
پیشکسوتان عرصه بازیگری از بیکاری رنج می‌برند  
مجری برنامه تلویزیونی «دورهمی» پس از گفتگو با مهمانان در خصوص استقبال مردم از سینماهای کشور در روز ملی سینما اشاره کرد و از گلایه‌های گروه کارگردانی، بازیگری و تهیه کننده بعد از به فروش نرسیدن فیلم و مصاحبه‌های بعد از اکران گفت. 

مدیری در پایان خاطر نشان کرد: من در این یک ماه اخیر، تماس‌های زیادی از سمت سینماگران و سازمان های سینمایی داشتم که به شدت از اوضاع بیکاری و مشکل بیماری پیشکسوتان و خرج زندگی کسانی که سالها برای سینمای ایران زحمت کشیدند، گله مند بودند. بالغ بر بالای 30 تماس برای کمک رسانی به این افراد داشتم. متاسفانه بازیگران بسیاری بیکار هستند و دچار افسردگی شده‌اند. گفتم تا شاید بشود از اینجا کاری کرد.