به سینمایی که ستاره پرورش می‌دهد، اعتقاد ندارم

فرشته صدر عرفایی بازیگر تئاتر و سینما ؛  در خصوص گزیده کاری خود گفت: فیلم نامه خوب به دستم نمی رسد؛ متاسفانه تعداد فیلمنامه های خوبی که در طول سال نوشته می شود زیاد نیست و این دلیل اصلی کم کاری من است؛ البته گاهی اوقات هم فیلمنامه خوبی به من پیشنهاد شده است که چون نقش را دوست نداشتم ترجیح دادم در آن فیلم  بازی نکنم. 

وی تصریح کرد: چند عامل سبب بروزچنین معضلی شده است؛ محدودیت هایی که همیشه پیش روی هنرمندان بوده است، سرعت و عجله ای که در طیفی از دست اندرکاران سینما برای تولید یک فیلم وجود دارد و همچنین فاصله گرفتن از ادبیات در جامعه، انتشار کم کتاب ها و مشکلاتی که برای چاپ کتاب ها وجود دارد از دلایل اصلی افت فیلمنامه ها است؛ در تمام دنیا فیلم های شاخص، اقتباسی از آثار ادبی هستند اما در سینمای ما این گونه نیست.البته بخشی از مشکل هم به ساده پسندی و ساده انگاری برمی گردد که بر ما چیره شده است. 

بازیگر «بیست» که مدتی است بیشتر در عرصه تئاتر به ایفای نقش می پردازد درباره علت این کار اظهار داشت: ادبیات نمایشی خیلی جذاب است؛ من واقعا تئاتر را دوست دارم، آموزشم در این زمینه بوده و از متن کارهایی که تاکنون انجام دادم خیلی راضی هستم. 

وی ادامه داد: دوست دارم در کاری حضور داشته باشم که نسبت به مخاطب احساس مسئولیت بکند، حرفی برای گفتن داشته باشد، ساده و سطحی تصور نشود و خود بازیگرش هم جدی با آن برخورد کند. 

بازیگر «کافه ترانزیت» در ین خصوص که به کدام عرصه هنرهای نمایشی علاقه بیشتری دارد، بیان کرد: به طور کلی علاقه مندی من به بازیگری است؛ یعنی فرقی نمی کند که تلویزیون باشد یا تئاتر و یا سینما؛ بلکه چیزی که خیلی برای من خیلی اهمیت دارد، کیفیت کار است. 

عرفایی تحلیل خود از سینمای کشور را با توجه به فروش خوب فیلم ها در سال جاری، این چنین عنوان کرد: خداروشکر شاهد استقبال تماشاچی ها از فیلم های سینمایی هستیم. من امسال به این دلیل که درگیر اجرای تئاتر بودم نتوانستم فیلم های جشنواره فجر را ببینم اما خیلی خوشحالم که مردم برای دیدن فیلم ها به سینما می ایند. 

وی در خصوص جایگاه ستاره ها در سینمای کشور اظهار داشت: راستش را بخواهید من جزو بازیگرانی ام  که خیلی به سینمایی که ستاره پرورش می دهد نه بازیگر اعتقاد ندارم؛ چون فکر می کنم در این شرایط تماشاچی ها برای آدم ها می آیند و یک فیلم را می بینند، نه برای یک محتوا یا یک کاراکتر؛ این امر با سلیقه من سازگار نیست اما اینکه برخی همکارانم به خصوص در پروسه های کمدی و طنز درکارشان موفق اند و می توانند مخاطب را به سینما بیاورند برای من جای خوشحالی دارد. 

وی خاطر نشان کرد: فیلم های کمدی، اجتماعی، تاریخی و . . همه و همه تماشاچیان خودشان را دارند؛ همین طور ستاره ها هم مخاطبین خاص خود را دارند، هیچ کس جای کسی را تنگ نکرده و بهتر است همه حضور داشته باشند؛ چرا که در کثرت می توان رشد کرد و در همین کثرت است که برای تماشاچی امکان انتخاب بوجود می آید. 

بازیگر «کوچه بی نام» که سابقه همکاری با کارگردان های جوان را در کارنامه کاری خود دارد، درباره درخشش فیلمساز های جوان کشور در چند ساله گذشته بیان کرد: من با بسیاری از جوان ها حتی در فیلم های کوتاه کار کردم و جالب است بدانید با  بیشتر کسانی که کار کردم، نسل جوان دوره خودشان بودند؛ به نظرم احتیاج داریم جوان ها با نگاه متفاوت و جسارت بیشترشان بیاییند و کار کنند اما متاسفانه شرایط ساخت و تولید فیلم در سینمای ما یکسان و عادلانه نیست.  

وی در ادامه گفت: به واقع جوان ها با زحمت زیاد و در شرایط بسیار سخت فیلم اولشان را می سازند ولی شرایط اکران همیشه برایشان مهیا نیست و به ناچار درگیر یکسری بازی های قدرت می شوند؛ به نظرم باید به همان اندازه که از فیلم های ساخته شده با بودجه های دولتی حمایت می شود، از تئاتر و سینمای مستقل هم پشتیبانی شود.  

صدر عرفایی در بخش پایانی صحبت هایش در خصوص راز ماندگاری یک بازیگر بیان کرد: به طور کلی هر هنرمندی اعم از بازیگر، کارگردان، فیلم بردار و . . باید با جامعه پیش رود، افکارش را رشد دهد، خودش را به روز کند، مطمئن باشد جایی که ایستاده محکم نیست و همیشه سعی کند خود را ارتقا دهد. 

وی افزود: در سال 64 آقای کلاری فیلم بردار اولین فیلمی بودند که من بازی کردم که کار دومشان محسوب می شد؛ هنوز بهترینند، مطالعه می کنند و با سینمای روز در ارتباط هستند که همه این ها امتیازات بزرگ ایشان است و باید راز ماندگاری یک هنرمند را از ایشان پرسید.