خداوند به مومنان فقیر چه چیزی مى‌‏دهد؟

(در روز قـیـامت) خـداوند، جـلّ ثناؤه، همچنان که برادرى از برادرش پوزش مى‌‏خواهد، از بنده مؤمن نیازمند خود در دنیا،  عذر مى‏‌خواهد و مى‏‌فرماید: به عزّت و جلالم سوگند که من تو را در دنیا از سر خواریت نزد من، محتاج نکردم. اکنون این سرپوش را بردار و ببین به جاى دنیا به تو چه داده‏‌ام.

او سرپوش را بردارد و گوید: با این عوضى که به من دادى مرا چه زیان اگر آنچه را در دنیا از من گرفتى.

 

متن حدیث:

 

الإمامُ الصّادقُ علیه‌‏السلام:

إنّ اللّه‏َ جلَّ ثناؤهُ لَیَعتَذِرُ إلى عَبدِهِ المؤمنِ الُمحْوِجِ فی الدنیا کما یَعتَذِرُ الأخُ إلى أخیهِ، فیَقولُ: و عِزَّتی و جَلالی، ما أحوَجتُکَ فی الدنیا مِن هَوانٍ کانَ بِکَ عَلَیَّ، فارفَعْ هذا السَّجْفَ فانظُرْ إلى ما عَوَّضتُکَ مِن الدنیا. قالَ: فَیَرفَعُ فیَقولُ: ما ضَرَّنی ما مَنَعتَنی مع ما عَوَّضتَنی؟