آقای کارگردان: از این که عصبانی هستید خوشحالم

متن این یادداشت به این شرح است:

از این که عصبانی هستید خوشحالم. و اگر عصبانی نمی شدید به خودم و کارم شک می کردم. از اینکه کنایه های فیلم ضمیر مخاطب اش را به این زودی پیدا کرد خوشحالم و یقین کردم فیلم در بیان دیدگاهش لکنت ندارد فیلم زلزله به جانشان انداخته و درست مثل زمان ساخت فقر و فحشا رسوایی هم به خال زده است.

سالن های نمایش دهنده رسوایی در جشنواره مملو از جمعیت است حتی اگر اسمان به ریسمان ببافند برای پوشاندن این تحقیر شدن های ده ساله شان از اخراجی ها تا رسوایی به دلیل ناکام ماندن پیشبینی های کارشناسانه! وشرط بندی های مزخرفشان برای شکست این فیلمها .تنها دلیلش هم این است که مردم را نشناخته اند . این مسله چپ و راست ندارد چپ کینه قدیمی دارد و حق دارد منصف نباشد ومکر کند و راست مذهبی بلاهت و خود کم بینیی دارد که می خواهد آن را پشت غریبه نوازی پنهان کند. اما خدا نه چپ است و نه راست.صبح اکران نزدیک است و روسیاهی باز به زغال می ماند حتی اگر همه عالم نخواهند و تو تنها باشی.