آغاز تدارک برای رویداد تئاتر دانشگاهی
دبیر نوزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران، «اصالت‌دهی به فرایند تمرین» در کنار اهمیت دادن به گروه در مقابل فرد، را رویکرد اصلی این جشنواره دانست.
به گزارش پارس به نقل از ایسنا، بهنام نوایی با اشاره به برنامه‌های این دوره از جشنواره مطرح کرد: اساسا سنت (نه به مفهوم منفی آن) و ساختار جشنواره ثابت است و ما باید تلاش کنیم تا بتوانیم از زوایای جدید و نو به آن نگاه کنیم و به سراغش برویم. فراخوان امسال ما با اینکه با زاویه جدیدی به سراغ تئاتر رفته است هیچ بخشی اضافه‌تر از دوره پیش و هیچ بخشی کمتر از آن دوره ندارد.
او که چهارشنبه 2 دی‌ماه در ساختمان معاونت فرهنگی دانشگاه هنر با اهالی رسانه سخن می‌گفت، ادامه داد: ایده‌ی بنیادی جشنواره نوزدهم می‌تواند با عنوان «اصالت‌دهی به فرایند تمرین» معرفی شود؛ چرا که ما یک پتانسیل بالقوه‌ای در این جشنواره می‌دیدیم که گروه‌های تئاتر در یک مدت شِش تا هشت ماهه در یک فرایند طولانی زمانی، کار خود را به اجرا می‌رساندند پس این فستیوال به نوعی بر این روند زمانی تأکید دارد و آن را تئوریزه می‌کند تا مشخص شود.
نوایی خاطرنشان کرد: در مرحله اول شروع جشنواره ثبت‌نامی از متقاضیان به عمل آمد که آن‌ها باید در طی آن ثبت‌نام پیشنهادنامه‌ای را که شامل پاسخ دهی به پنج سوال بود، برای ما ارسال می‌کردند که در آن کارگردان مفروضاتش را پیش از تمرینات به شکل ایده مطرح می‌کرد. در پایان این بخش 430 متقاضی از کل ایران برای ما فرم ثبت‌نام ارسال کردند.
دبیر جشنواره‌ی نوزدهم تئاتر دانشگاهی ادامه داد: در مرحله دوم جشنواره که هفت روز تمدید شده و به تاریخ بیستم دی‌ماه رسیده است متقاضیان باید بخشی از اجرای خود را به مدت 15 دقیقه ضبط و برای دبیرخانه ارسال کنند.
او اضافه کرد: همچنین متقاضیان در اینجا باید گزارشی از تمرینات خود را به صورت مکتوب در یک الی دو صفحه در کنار فیلم‌هایشان به دبیرخانه ارائه کنند که به نوعی ثبت آن تمرین‌ها و عینیت‌بخشیدن به آن پیش‌فرض‌هاست. برای ما این حائز اهمیت است که یک کارگردان چگونه تمرینات خود را روی کاغذ تئوریزه می‌کند.
نوایی در ادامه با اشاره به ضبط و ارسال آثار به دبیرخانه، گفت: هر انتخاب عیب و حُسنی دارد، اینکه متقاضیان فیلمی از اجرای خود را برای ما بفرستند این عیب را دارد که ما از مفهوم حضور در تئاتر دور می‌شویم ولی این حُسن را دارد که گروه‌های دانشجویی می‌توانند با چند بار تکرار اجرای خود فیلم‌هایشان را با آن کیفیتی که می‌خواهند برای دبیرخانه ارسال کنند. این عیب و حُسن فرستادن فیلم است و نمی‌شود که این ایده را از بنیان زیر سوال برد.
دبیر جشنواره‌ی تئاتر دانشگاهی با اشاره به مرحله بعدی روند کار گفت: در تاریخ 12 اسفندماه حدود 50 تا 70 گروه از میان کل متقاضیان انتخاب می‌شوند که باید به صورت حضوری بازبینی شوند. در پایان این بخش با انتخاب 21 گروه، پرونده بخش اجراهای صحنه‌ای بسته خواهد شد. همچنین بعد از انتخاب این 21 گروه نشستی حضوری با عنوان «فرایند تمرین» گذاشته می‌شود تا گروه‌ها از تجربیات تمرین خود به صورت از ایده تا پیش‌فرض و در نهایت رسیدن به اجرا صحبت کنند و تجارب خود را با دیگران به اشتراک بگذارند.
او در ادامه تصریح کرد: در این بخش است که آن ایده‌ی اصالت‌دهی به تمرین در تئاتر اتفاق می‌افتد و آن‌ها می‌توانند ادعای این را داشته باشد که در یک فرایند شِش ماهه و طاقت‌فرسا اثرشان را تولید می‌کنند که این نوعی اعتراض به جامعه‌ی تئاتر امروز است.
نوایی در این خصوص خاطرنشان کرد: امروزه زیاد شنیده می‌شود که افراد با افتخار می‌گویند کارشان را با شش، هفت روز تمرین بسته‌اند. ایده‌ی ما در این جشنواره یک صدایی است در کنار تمام این صداهایی که به تمرین در تئاتر بی اهمیت هستند. با این صداهایی که شنیده می‌شود دیگر اصلا جای تعجب نیست که تئاتر ما به سمت تجاری شدن پیش رفته و افراد به هر چیزی تن می‌دهند تا فرایند تمرین‌شان را به روزهای کمتری تقلیل دهند.
دبیر نوزهمین جشنواره تئاتر دانشگاهی در بخش دیگری از سخنانش گفت: برای این جشنواره تلاش شده است تا این ایده اصالت‌دهی به تمرین در بخش‌های دیگرش هم انجام شود. مانند بخش عکس (با دبیری مهدی آشنا)، که در آن کسی به عنوان برگزیده انتخاب می‌شود که توانسته باشد از فرایند تولید یک نمایش از آغاز تا پایان عکاسی کند. عکاس به نوعی ناچار است بین 8 الی 15 عکس برای جشنواره بفرستند که حاوی ایده جشنواره باشد.
نوایی در ادامه سخنانش به مسئله داوری جشنواره اشاره کرد و گفت: همان‌طور که در فراخوان جشنواره هم دیده می‌شود، جشنواره در بخش اجراهای صحنه‌ای متعهد شده است که از سه الی پنج گروه برگزیده تقدیر کند. در جشنواره نوزدهم هیچ اشاره‌ای به فرد نشده است و در پایان از کل اعضای یک گروه تقدیر می‌شود و یک تندیس جشنواره به کل گروه تعلق می‌گیرد.
دبیر جشنواره‌ی تئاتر دانشگاهی مطرح کرد: ما زمانی که از «فرایند تمرین در تئاتر» حرف می‌زنیم ناچاریم در پایان از یک «گروه» تقدیر کنیم. این فستیوال احتمالا به فردگرایی در تئاتر تلنگر بزند، همچنین در بخش‌های دیگر هم جوایز فردی کمتر شده است.
او ادامه داد: امسال در بخش اجراهای صحنه‌ای، داوران در هر روز از سه کار بازدید می‌کنند و در پایانش با برگزاری یک جلسه علنی و گفت‌وگو در مورد کارها امکانی فراهم می‌کنند که تا بتوان در مورد آثار هر چه بیشتر صحبت کرد. همچنین ممکن است داورها بخواهند در بخشی از یک کارگردان، نویسنده، بازیگر و... تقدیر کنند و به آن‌ها جوایز فردی بدهند.
نوایی همچنین اضافه کرد: ما دائما با مرکز هنرهای نمایشی در گفت‌وگو هستیم و به دلیل همسو بودن نوع فکرمان در جشنواره، توانستیم ایده‌هایمان را با آن‌ها پیوند بزنیم که حاصلش حمایتی است که احتمالا از سمت آن‌ها صورت بگیرد و در نشست‌های بعدی با حضور شخص آقای شفیعی رسمی اعلام خواهد شد.
دبیر جشنواره نوزدهم در پایان خاطرنشان کرد: در این جشنواره به جای جوایز بیشتر سعی شده است به گروه‌ها تعهدی برای اجراهای عمومی‌شان و حمایت مالی از آن گروه‌ها در جهت معرفی کارشان داده شود.
او همچنین از ادغام مجدد دو بخش نمایشنامه‌نویسی رادیویی و پژوهش در این دوره‌ی جشنواره خبر داد.
نوزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران به دبیری بهنام نوایی از 25 اردیبهشت الی 8 خرداد‌ماه 95 برگزار می‌گردد.
ارسال نظر