به گزارش پارس به نقل از ایسنا، این نویسنده 67 ساله اهل بلاروس گفت: پس از شنیدن خبر برنده شدن جایزه نوبل ادبیات فورا نام نویسندگان سرشناس برنده نوبل روس چون «ایوان بونین» و «بوریس پوسترناک» به ذهنم خطور کرد. از یک طرف احساس فوق‌العاده‌ای است، اما کمی نگران‌کننده نیز هست.

به گزارش گاردین، وی که در تماسی تلفنی با آکادمی نوبل صحبت می‌کرد گفت: هنگامی که تلفن زنگ خورد، در خانه و مشغول اتو کردن بودم.

وی اظهار کرد: با هشت میلیون کرون سوئیس (770 هزار دلار) جایزه نقدی نوبل، آزادی‌ام را می‌خرم.

الکسیویچ ادامه داد: نوشتن کتاب‌هایم زمان زیادی بین پنج تا 10 سال زمان می‌برد. دو ایده برای کتاب‌های جدیدم دارم و بنابراین خوشحالم که اکنون آزادی لازم برای کار کردن بر روی آنها را دارم.

«سارا دانیوس»، دبیر دائم آکادمی نوبل نیز «الکسیویچ» را نویسنده‌ای فوق‌العاده خواند و گفت: وی در طول 30 یا 40 سال گذشته سرگرم ترسیم افراد در اتحادیه جماهیر شوروی و پس از آن بوده است. آثار او واقعا تاریخ رویدادها نیست، بلکه تاریخ احساسات است و آنچه او به ما ارائه می‌دهد در واقع یک دنیای عاطفی است. بنابراین رویدادهایی تاریخی چون فاجعه اتمی چرنویل و یا جنگ شوروی در افغانستان که وی در بسیاری از آثارش به آنها اشاره دارد در واقع تنها بهانه‌ای است برای واکاوی افراد در زمان اتحادیه جماهیر شوروی و پس از آن.

دبیر دائم آکادمی نوبل افزود: «الکسیویچ» هزاران مصاحبه با کودکان، زنان و مردان انجام داده و بدین صورت آنچه به ما ارائه می‌دهد تاریخ بشریت است که پیش از آن چیزی زیادی از آن نمی‌دانستیم و در عین حال تاریخی از عواطف و تاریخی از روح به ما عرضه می‌کند.

«سوتلانا آلکسیویچ»، نویسنده و روزنامه‌نگار اهل کشور بلاروس است که برای نگارش کتاب‌های مستند در قالب مصاحبه‌ شهرت دارد. «پسران زینکی» و «چهره غیرزنانه جنگ» از جمله آثار این نویسنده هستند که زندگی در زمان جنگ شوروی سابق و دوران پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی را به تصویر می‌کشند.

این نویسنده 67 ساله اهل بلاروس امروز به عنوان چهاردهمین زن، نام خود را در تاریخ برگزاری جایزه نوبل ادبیات جاودانه کرد.