برای باخت تیم ملی دعا نمی کنم

فوتبال افیون توده هاست

 
عمیقا دوست دارم تیم ملی در جام جهانی نتیجه خوبی نگیرد!

عمیقا مایلم این بادکنکی که بی خود باد شده و حاصل کار و دسترنج میلیون ها ایرانی را بلعیده هرچه زودتر بترکد!

خیلی دوست دارم تا همه بفهمند مربی اجنبی چشم آبی اجنبی پرستی که تیمش با شانس و اقبال (به عقیده بعضی پاقدم بنفش رییس جمهور جدید) صعود می کند و بازیکنان دسته سه و چهار لیگ کشورهای بحران زده بلوک شرق را به بازیکنان خوب لیگ برتر ایران ترجیح می دهد و می گردد تا دو رگه ای در تیم در حال سقوط لیگ لیختن اشتاین و سن ماروینو بیابد ، نهایتا هیچ گلی به سر مملکت ما و فوتبال ما نمی زند!

به شدت دوست دارم بعد از شکست های ایران در این جام، همه بفهمند این همه هزینه برای این رقابت های مزخرف و کلا فوتبال قهرمانی تنها موجب این می شود که پولی که باید برای ایجاد اشتغال هزینه شود به جیب مشتی ... پر مدعای ...می رود!

از جان و دلم دوست دارم جوانان کشورم به جای اینکه ذهن خود را مشغول این مخدر مدرن کنند، به مسائل مهم تری فکر کنند.

دوست دارم دیگر این نمایش مسخره پیوند فوتبال و سینما تمام شود و این دو جریان متعفن اینقدر به هم تنفس دهان به دهان ندهند!

با تمام وجودم آرزو می کنم به جای اینکه عزت و اعتبار کشورم به دویدن چند نفر به دنبال یک توپ و شانس و اقبال گره بخورد، به غنای فرهنگی و موفقیت های علمی و سربلندی در میان مردم جهان به دلیل عدالت خواهی و ظلم ستیزی گره بخورد!

دوست دارم ایران از همه تیم ها ببازد تا این جریان رسانه ای پر مدعای بی خاصیت پنهان شده در پشت فوتبال (و مشخصا شومن اجنبی پرستی به نام عادل فردوسی پور و مقلدین رسانه ای او) دست شان کمی از دزدیدن از جیب مردم به خاطر فوتبال کوتاه شود.

گَند بزنند این بت پرستی مدرن سرمایه سالار را!

فوتبال افیون توده هاست، مخدر جوانان امروز است، معبد جریان های سرمایه داری است، جام جهانی مراسم آیینی این معبد است و جولان نمادهای توسعه انسان محور! به در و دیوارهای شهر و مغازه ها و تبلیغات تلویزیونی نگاه کنید!

و ما مثل خواب زده ها مسابقه گذاشته ایم که تنها جزیی از این تئاتر اومانیستی باشیم!

پ.ن: برای باخت تیم ملی دعا نمی کنم، اما نمی توانم از وقوع عاملی که باعث نتایج بالا نشود خوشحال نباشم!