چگونگی تبدیل گناهان مؤمن به حسنات
خداوند متعال تنها سیّئات شما را که دوستان ما هستید به حسنات مبدّل مى فرماید.
به گزارش پارس اسحاق قمى نقل کرده که بر حضرت ابى جعفر امام باقر علیه السّلام وارد شده محضرش عرض کردم:
فدایت شوم، بیان فرمایید: آیا مؤمن زنا مى کند؟
فرمودند: خیر.
عرض کردم: آیا لواط مى کند؟
فرمودند: خیر.
عرض کردم: آیا مسکر و شراب مى آشامد؟
فرمودند: خیر.
عرض کردم: مرتکب گناه مى شود؟
فرمودند: آرى.
عرض کردم: فدایت شوم اگر زنا و لواط نکرده و مرتکب سیّئات و بدیها نمى شود، پس گناهى که مرتکب مى شود چیست؟
فرمودند: اى اسحاق حق تبارک و تعالى فرموده: آنان که از گناهان بزرگ و اعمال زشت دورى مى کنند مگر از لمم و گناه صغیره.
مؤمن گاهى گناه صغیره اى که قصدش را نداشته انجام مى دهد.
عرض کردم: فدایت شوم، بفرمایید: آیا کسى که نصب عداوت شما نموده و سبّ خاندان رسالت را مى نماید با چیزى پاک و تطهیر مى شود؟
فرمودند: خیر.
عرض کردم: فدایت شوم گاهى مى بینم مؤمن یکتاپرستى را که اعتقادش همچون اعتقاد من بوده و به ولایت و محبّت شما خاندان پابند بوده و بین من و او هیچ اختلافى نیست با این حال شرب خمر نموده و زنا و لواط کرده و وقتى براى یک حاجت نزدش مى روم و به او عرضه مى کنم با روى گرفته و ترش کرده اش مواجه شده و مشاهده مى کنم در بر آوردن حاجتم کند و سخت مى باشد.
و از آن طرف گاهى ناصبى که در اعتقاد با من مخالف است دیده مى شود وقتى براى حاجتى نزدش مى روم و مرا مى شناسد که در عقیده با او مخالف هستم با این حال با روى گشاده و باز با من برخورد کرده و سریعا به حاجت من پرداخته و با نشاط و سرور که حاکى از دوست داشتنش در روا کردن نیاز من هست اقدام به آن مى کند، مشاهده مى کنم که نماز بسیار مى خواند و روزه زیاد مى گیرد و صدقه و زکات فراوان مى دهد و در امانتى که نزدش مى گذارند خیانت نکرده و آن را رد مى نماید، سرّ این دو حرکت چیست؟
حضرت فرمودند: آیا نمى دانید که از کجا و به چه سبب گناه و عصیان از شما سر مى زند؟
عرض کردم: خیر به خدا قسم فدایت شوم، مگر آنکه شما آگاهم نمایید.
حضرت فرمودند: خداوند تبارک و تعالى چون در یگانگى متفرّد و منحصر بود لا جرم تمام اشیاء را آفریده ولى نه از چیزى و مادّه اى بلکه شرح آفرینشش چنین است:
آب شیرین را بر زمین پاک و پاکیزه هفت شبانه روز جارى نمود، سپس آب را بند آورد و یک مشت از خاک پاک و طاهرى که گل شده بود را برداشت، این مشت گل، طینت و گل اهل بیت عصمت و طهارت بود، سپس از زیر آن گل، مشتى دیگر برداشت و آن گل و طینت شیعیان ما بود، سپس ما را براى خودش اختیار فرمود و اگر طینت و گل شیعیان را همچون طینت ما به خود وامى گذارد هرگز احدى از ایشان مرتکب زنا و سرقت و لواط و شرب مسکر و افعال قبیحه اى که نام بردى نمى شد ولى این طور نشد بلکه حق تعالى هفت شبانه روز آب شور را بر روى زمین ملعونه و ناپاک جارى فرمود سپس آن را قطع کرد و پس از آن مشتى از آن گل را که گل
ملعونه و به واسطه طول مجاورتش با آب تغییر یافته و سیاه رنگ شده بود (لجن) برداشت.
این مشت گل طینت آلوده و فاسد بود که عبارت باشد از طینت دشمنان ما اگر خداوند عزّ و جلّ طینت دشمنان ما را به حال خود مى گذارد هرگز آنها را در میان انسانها نمى دیدى و ابدا به شهادتین اقرار نکرده و روزه نگرفته و نماز نخوانده و زکات نداده و حج بیت اللَّه نرفته، و هیچ گاه ایشان را با حسن خلق ملاقات نمى کردى ولى حق تبارک و تعالى طینت شما و ایشان را جمع نمود و با هم مخلوط کرد و به هم مالید همچون مالیدن پوست و سپس آن دو را با هم در آب ممزوج فرمود، پس هر لفظ ناهنجار یا عمل زنا یا افعال قبیحه اى که یاد کردى از قبیل شرب مسکر یا غیر آن از برادر مؤمن خود مشاهده مى کنى
ناشى از جوهریّت و طینت و یا از ایمان او نیست بلکه به واسطه تماسى که ناصبى با طینت او پیدا کرده وى بر انجام این سیّئات و قبائح اقدام و مبادرت مى کند چنانچه هر فعل نیکو و خلق زیبا و یا از ایمان او نیست بلکه به واسطه تماسى که ناصبى با طینت او پیدا کرده وى بر انجام این سیئات و قبائح اقدام و مبادرت مى کند چنانچه هر فعل نیکو و خلق زیرا و یا روزه و نماز یا حج بیت اللَّه یا صدقه یا معروفى از ناصبى سر مى زند مستند به جوهریّت و طینت او نبوده بلکه تماسّش با ایمان سبب اکتساب این افعال پسندیده و صدورش در خارج گردیده است.
عرض کردم: فدایت شوم، وقتى قیامت بپا شود چه خواهد شد؟
حضرت به من فرمودند: اى اسحاق آیا خداوند خیر و شر را در یک جا جمع خواهد فرمود؟
وقتى قیامت شود حق تعالى آنچه از ایمان را که با طینت ناصبى ها اصابت کرده و منشأ افعال حسنه شده از ایشان گرفته و به شیعیان ما رد نموده و به عکس آنچه از خباثت ناصبى با طینت شما مقرون گردیده و باعث صدور قبایح گردیده است را از شما گرفته و به ایشان بر مى گرداند و اساسا هر چیزى به عنصر اوّلى که ابتدائش بوده بر مى گردد.
حضرت فرمودند: آرى، هر چیزى به جوهره خود که از آن صدور یافته باز مى گردد.
عرضه داشتم: فدایت شوم آیا حسنات و افعال نیک ناصبى ها را گرفته و به ما بر مى گردانند و به عکس افعال قبیح و ناپسند ما را به ایشان ارجاع مى دهند؟
حضرت فرمودند: آرى به خدایى که غیر از او معبودى نیست امر چنین مى باشد.
عرض کردم: فدایت شوم در کتاب خدا آیه اى که شاهد بر این گفتار باشد مى یابم یا نه؟
حضرت فرمودند: آرى.
عرضه داشتم: در کدام آیه این مضمون مى باشد؟
فرمودند: آیا این آیه را تلاوت نکرده اى؟
فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً (آن کسانى که از گناه توبه کنند و با ایمان به خدا عمل صالح به جاى آورند خدا گناهان آنها را به ثواب بدل گرداند چه آنکه خداوند در حق بندگان بسیار مهربان و آمرزنده است) .
خداوند متعال تنها سیّئات شما را که دوستان ما هستید به حسنات مبدّل مى فرماید.
منبع: علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى، ج ۲، ص۵۶۹تا۵۷۰.
ارسال نظر