غنی سازی و خروج مواد از کشور خط قرمز ایران است

به گزارش پارس به نقل ازمهر، ایران و ۳+۳ از زمان روی کار آمدن دولت جدید در ایران تا کنون دو دور در ژنو و یک دور در نیویورک دیدار کرده اند و که دو دور از این سه نشست در سطح وزیران امور خارجه ایران و ۳+۳ بوده است.

مذاکرات آتی ایران و گروه ۳+۳ قرار است در سطح معاونین و با حضور اشتون و ظریف روسای گروه ها مذاکره کننده دو طرف مورد جمع بندی قرار گیرد.

دور قبلی مذاکرات ژنو نیز قرار بود با حضور معاونین برگزار شود که با جدی شدن مذاکرات و اعلام حضور جان کری وزیر خارجه امریکا، وزیران خارجه سایر کشورها نیز به گفتگو ها ملحق شدند و مذاکرات فشرده ای بین ظریف و همتایان وی با حضور اشتون برگزار شد.

در مذاکرات دو هفته قبل ایران و ۱+۵ به توافق برسر یک متن برای حل و فصل موضوع هسته ای ایران نزدیک شده بودند که گفته می شود کار شکنی فابیوس وزیر خارجه فرانسه مانع تحقق این امر شده است.

پیشرفت مذاکرات برای رسیدن با توافق در حالی در حال تحقق است که بعد از انتحابات اخیر اصول حاکم بر انتخابات هسته ای تغییر نکرده تنها رویکرد، مبتنی بر برد-برد شده است. یعنی هر طرف بدون دادن امتیار بتواند به هدف خود دست یابد رویکرد برد-برد به این معنا است که اگر هدف غرب اطمینان از عدم انحراف برنامه هسته ای ایران به سمت ساخت سلاح هسته ای باشد، با کسب این هدف، در این مذاکرات در حد خود برده اند. هدف ایران هم همین است که برنامه هسته ای صلح آمیز از جمله غنی سازی داشته باشد که اگر ایران نیز به این هدف برسیم برد خواهد داشت و بر این مبنا هدف مشترکی تعریف شد و ان هم اینکه جمهوری اسلامی ایران از برنامه صلح امیز هسته ای از جمله غنی سازی برخوردار باشد، طرف مقابل هم نگرانی نسبت به تسلیحاتی شدن این برنامه نداشته باشد. در طرح جدید ما علاوه بر طراحی هدف مشترک، گام اول به عنوان گام اعتمادساز و گام پایانی هم دیده شده است.

در مذاکرات دور اول ژنو گروه ۳+۳ سه بخشی بودن طرح را پذیرفت ولی ورودی به جزییات رخ نداد در دور دوم مذاکرات ژنو، به محتوا ورود شد. در بخش زیادی از متن در مذاکرات سه جانبه با حضور خانم اشتون و جان کری توافق شد به جز چند موضوع کلیدی.

با این حال به نظر می رسد تمایل در طرف آمریکایی برای توافق زیاد است. یکی از علتها این است که دموکراتها و اوباما به دنبال کسب دستاوردی هستند تا به عنوان میراث خود ارائه کنند و چنانچه به توافق با ایران برسند، یک میراث بزرگ برای دولت اوباما برجامانده است. آنها وقت چندانی هم برای کسب این دستاورد ندارند، چون از ابتدای ۲۰۱۴ وارد مباحث انتخابات کنگره می شوند و لابی صهیونیستی زمینه افزایش نفوذ پیدا می کند و بر همین اساس در حال حاضر طرف امریکایی تمام تلاش خود در داخل را بر جلوگیری از تصویب لایحه های تحریمی جدید در کنگره علیه ایران گذاشته است تا فضای توافق از بین نرود.

آنچه قابل اشاره است حضور فرانسوی ها در مذاکرات دور دوم ژنو در جهت تخریب گفتگوها بود که در این زمینه چند تحلیل وجود دارد:

الف) ناراحتی فرانسوی ها از تک روی آمریکایی ها و تلاش برای پررنگ نشان دادن نقششان در مذاکرات،

ب) ناراحتی فرانسوی از ناکامی های منطقه ای از جمله سوریه و لبنان

ج) فشار و درخواست اسرائیلی ها از فرانسه برای تخریب فضای گفتگوها

د) جنگ زرگری و تقسیم نقش بین آمریکا و فرانسه برای امتیازگرفتن از ایران، (چنانچه این هدف گذاری برای تقسیم کار این دو کشور وجود داشت، به هدف خود نرسیدند چون ایران امتیازی به آنها نداد و آنها دست خالی برگشتند. )

در این باره باید تاکید کرد که با ورود فرانسوی ها به فاز کارشکنی، آمریکایی ها نیز از بعضی از موارد توافق شده سابق عقب نشینی کردند که البته این موضوع با واکنش قاطع هیات ایرانی مواجه شده است.

ایران و ۳+۳ در حالی نتوانستند در مذاکرات ژنو قبلی به توافق برسند که این عدم توافق بر متن نه فقط نظر کارشناسی تیم، که حاصل دستورالعمل تهران نیز بود و اقدامات تیم مذاکره کننده بر مبنای تصمیمات شورای عالی امنیت ملی و طبق دستورالعمل ها بوده و در آینده نیز قاعدتا ایران بر اساس منافع ملی تصمیم گیری خواهد کرد چرا که هدایت مذاکرات و تصمیم سازی ها در شورای عالی امنیت ملی پیگیری می شود و مسیر تصویب در شورای عالی امنیت ملی هم روشن است که وزارت امور خارجه صرفا مجری مذاکرات است.

فرانسوی ها در حالی شرط و شروطی را برای ایران تعیین کرده اند که بر اساس سیاست کلی جمهوری اسلامی ایران خطوط قرمز برای طرف مقابل مشخص است و اصل غنی سازی و خارج نشدن مواد از جمله آنهاست به عبارت دیگر هر نوع زیاده خواهی، از جانب هر کشور وطرفی با واکنش منفی ایران مواجه می شود و خواسته ها طرفین برای رسیدن به توافق باید متوازن باشد.

از طرف دیگر علت به نتیجه نرسیدن گفتگوهای دور دوم ژنو، در حالی که به توافق نزدیک شده بود، اختلاف بین اعضای ۳+۳ بود و ایران نقشی در شکست مذاکرات نداشت؛ این اعتراف خود غربیها و رسانه های آنها است همچنین رژیم صهیونیستی، سرمایه گذاری زیادی برای شکست گفتگوها کرده و سفرها و میزبانی های مقامات این رژیم، نشاندهنده این موضوع است از این گذشته دیگران هم هستند که نقش مخربی دارند ولی نقش اسرائیل بیشترین است نباید از یاد برد رژیم صهیونیستی تنها رژیم دارنده سلاح اتمی در خاورمیانه است و در سایه جلوه دادن خطر ایران به دنبال به فراموشی سپردن این موضوع است. فرانسوی ها نقش زیادی در کسب سلاح اتمی توسط صهیونیستها داشتند.

در هر صورت تیم مذاکره کننده ایران امروز برای ادامه گفتگو ها روانه شد تا طی دو روز رایزنی های فشرده ای با طرف مقابل داشته باشد و باید منتظر ماند و دید ۳+۳ با چه رویکردی پا به ژنو خواهد نهاد و آیا این دور از مذاکرات می تواند فصلی جدید در خاتمه یافتن پرونده هسته ای ایران باشد یا با ادامه کارشکنی ها مذاکرات به دور بعد موکول خواهد شد.