بالاخره اوباما درباره ایران چه گفت؟

به گزارش پارس ، سید عبدالجواد موسوی طی یادداشتی در وبلاگ نخبگان خبرآنلاین با این مقدمه نوشت: « به احتمال قریب به یقین آنها در دشمنی آمریکا با ما سود و منفعتی می بینند که ما نمی بینیم. شاید هم این منفعت کاملا فردی است و در این نزاع و خصومت پلوی آنها چرب تر می شود. نمی دانم اما این را می دانم که این نحوه برخورد خیلی ناشیانه و خام دستانه است و خلاصه دم خروس بدجوری از زیر پیراهن بعضی از حضرات بیرون زده است.

گیرم ما همچون جناب ملا نصرالدین قرار است تا آخر عمرمان بگوییم چهل سال داریم و در پاسخ به معترضان هم بگوییم حرف مرد یکی است. هیچ ایرادی هم ندارد اما کمی ظرافت و هنرمندی و صداقت هم اگر چاشنی این ثابت قدمی بشود بد نیست. نمی توان بام تا شام مردم را به صدق و فتوت و جوانمردی و اخلاق دعوت کرد و آن وقت در مواجهه با خصم، همه اینها را زیر پا گذاشت. اصلا این مفاهیم در مواجهه با آن که دشمن است، معنا پیدا می کند وگرنه در مواجهه با دوست که نیازی به نادرستی و خلاف مروت و جوانمردی رفتار کردن نیست.

برای اینکه مثالی صریح و روشن بزنم، به اخبار ساعت ۱۴ شبکه یک دیروز یعنی نهم مهر ۱۳۹۲ اشاره می کنم. مجری خبر با شادی کاملا آشکاری از حرف های جدید اوباما می گوید و از اینکه او به فاصله چند روز از لحن مهربانانه اش با، دوباره با لحن تحدیدآمیز با ایران سخن گفت. تا این جایش خیلی مهم نیست. نه اینکه مهم نیست، یعنی از فرط تکرار دیگر برایمان عادی شده اما این نکته ای که می خواهم خدمتتان عرض کنم را نمی توان بی خیال شد. مجری محترم در بخش خلاصه خبر گفت: « گفت همه گزینه ها در رابطه با ایران" به ویژه" گزینه نظامی روی میز است. » در بخش تفصیلی اخبار، مجری محترم گفت: « اوباما گفت همه گزینه ها در رابطه با ایران" از جمله" گزینه نظامی روی میز است. » در پایان و در بخش مروری بر اهم اخبار هم مجری محترم گفت: « اوباما گفت همه گزینه ها که گزینه نظامی هم" شامل" آن است روی میز است. »

چرا اگر یک رسانه خارجی در ترجمه یک کلمه از سیاست مداران ایرانی بی دقتی کند زمین و زمان را به هم می دوزیم اما به خودمان اجازه می دهیم به راحتی از قول دیگران یک باربگوییم" به ویژه" ، یک بار بگوییم" از جمله" و در پایان هم بگوییم" شامل" ؟ این سه کلمه آن هم در عالم سیاست که این قدر حضرات حساسند که بدانند اول آقای به آقای اوباما زنگ زده یا بالعکس، یک معنا می دهد؟ اصلا وقتی اینقدر شلختگی و بی دقتی در تنظیم یک خبر واحد وجود دارد، مخاطب حق ندارد در اصل خبر شک کند؟

توجه بفرمایید که بنده در این یادداشت نه طرفدار رابطه با آمریکا هستم و نه مدافع" مرگ بر" ، فقط دارم بحث شکلی و فرمی می کنم و اینکه حتی دشمنی هم دارای قواعدی است که باید آن را رعایت کرد. همین. »