به گزارش پارس به نقل از کیهان، هر چند برخی حضار جو زده شده بودند اما پس از پایان مراسم یکی از آنان نگران شده و نسبت به پیامدهای این موضوع هشدار داده است.


مهرداد مهاجر در وبلاگ بهایی « بحر فنا» می نویسد: گردهمایی ۳ هزار نفر از احبای بهایی ۲۹ اوت تا ابتدای سپتامبر برگزار شد اما از نکات منفی آن سخنرانی اسماعیل نوری علاء بود که چندین بار با کف زدن و ابراز احساسات احباء قطع شد اما در مجموع مناسب نبود. او در سخنان خود احبا را هموطنانی آواره و سرگردان از وطن و جزئی از اپوزیسیون انحلال طلب حکومت اسلامی دانست و به نمایندگی از سوی جامعه بهائی حکومت ایران را جزء اشرار خطاب کرد و حکومت جهانی آرمانی بهائی را به جای یک حکومت دین مدار، یک حکومت سکولار معرفی نمود.


وی می افزاید: آقای نوری علاء با استفاده از تریبون مجانی کنفرانس، حکومت اسلامی را یک [… ] تاریخی نامید که باید به زباله دان تاریخ ریخته شود و شرط نوسازی ایران را انحلال حکومت اسلامی قرار داد. او چندین بار سعی کرد تا با تحریک احبا، آنان را به اظهارنظر در امور سیاسی وادار کرده و این کنفرانس را به یک میتینگ سیاسی تبدیل نماید.


او ادامه می دهد: از احبای حاضر در جلسه که در هنگام سخنرانی نوری علاء نه تنها سالن کنفرانس را ترک نکردند بلکه او را تشویق و تائید نمودند، نمی توان انتظاری داشت، ولی از گردانندگان کنفرانس و نیز بزرگانی مثل جناب آقای دکتر شاپور راسخ که با نصوص امری و منویات بیت العدل اعظم آشنا هستند، این سکوت و تایید باعث شگفتی بود. جناب راسخ در سخنرانی پایانی جلسه، ضمن اشاره به فجایع حکومت اسلامی، این حکومت را غیرقابل اصلاح دانسته و خواستار لغو قانون اساسی و منحل ساختن ساختارهای برآمده از آن شدند. دل بستن به روشنفکران مشابه نه تنها هیچگونه تغییر پایداری را به همراه نخواهد داشت، بلکه باعث بی اعتمادی دولت ها به بهائیت و فشار بیشتر بر احبا خواهد شد. چرا در بین آن ۳ هزار نفر کسی اعتراض نکرد؟