جزئیات پرتاب گربه به فضا توسط ایران

به گزارش پارس ، به نقل از ایرنا، دکتر محمد ابراهیمی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا اظهار داشت: هر موجود به غیر از گربه ایرانی یا در گذشته توسط دیگر کاوشگرها به فضا ارسال شده و یا نژاد آن از کشورهای دیگر است که از آن جمله میمون فضانورد پیشگام است که از نژاد رزئوس از بنگلادش است.

برخی منابع خبری از سایر موجودات زنده مانند موش و خرگوش به عنوان کاندیدای اصلی برای پرتاب دومین موجود زنده به فضا یاد می کنند.

رییس پژوهشکده سامانه های فضانوردی سازمان فضایی ایران درباره تفاوت های پرتاب کاوشگر با حامل سوخت مایع گفت: شرایط حامل، قطر حامل و نحوه عملیات پرتاب در این کاوشگر متفاوت است، حامل های سوخت مایع شتاب کمتری به موجود زنده اعمال می کنند و اصولا برای اعزام فضانورد از این نوع حامل ها استفاده می شود، از این رو قدم به قدم به چارچوب اصلی برای اعزام فضانورد به فضا نزدیک می شویم.

ابراهیمی اظهار داشت: شتاب وارده شده به فضانورد با پرتاب با استفاده از سوخت مایع ۶۰ درصد شتاب سیستم پرتاب با استفاده از سوخت جامد است و برای موجود زنده قابل تحمل تر است.
وی افزود: شتاب وارد محموله با استفاده از سوخت جامد ۶G تا ۱۱G متغیر است اما شتاب وارد به محموله با استفاده از سوخت مایع ۶G تا ۸G متغیر است.

وی درباره زمان اعمال این فشار به موجود زنده داخل کاوشگر گفت: این فشار به طور متوسط در مدت زمان یک دقیقه وارد می شود؛ معمول است که در پرتاب کاوشگر حامل انسان فشار بیش از۴G وارد نشود که این امر با استفاده از سیستم های هدایت کنترلی انسان را در شتاب کمتر رخ می دهد.

رییس پژوهشکده سامانه های فضانوردی سازمان فضایی ایران گفت: قطر حامل این کاوشگر یک ونیم برابر حامل کاوشگر قبلی است؛ قطر کاوشگر تغییری نمی کند اما در مراحل بعدی قطر خود کاوشگر همراه با حامل و تنظیمات مربوط به آن تغییر خواهد کرد و به تدریج به شکل یک فضاپیمای کامل نزدیک می شود.

ابراهیمی خاطرنشان کرد: ارتفاع پرتاب در این اعزام تغییر نخواهد کرد اما در طراحی های جدید بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ کیلومتر است که هدف نهایی پروژه رسیدن به همین ارتفاع پرتاب است.

وی گفت: احتمالا پرتاب دومین کاوشگر حامل موجود زنده در نیمه دوم امسال خواهد بود و پروژه بعدی که شامل افزایش قطر و ارتفاع و تغییر طراحی موجود زنده است که در سال آینده انجام خواهد شد.