دلایل بشار اسد برای پذیرش طرح روسیه

به گزارش پارس ، تسنیم به نقل از جراسا، اعلام دولت سوریه مبنی بر قرار دادن سلاحهای شیمیایی خود تحت نظارت کارشناسان بین الملل، موجی از عکس العمل ها و تحلیل ها را به راه انداخته است، به گونه ای که عده ای بر این باورند، این اقدام حاکی از پیروزی آمریکا و عقب نشینی سوریه بوده و بعضی نیز معتقدند این امر نشان دهنده هوشمندی سیاسی سوریه است که طرح حمله را به شکست می کشاند.

به منظور تحلیل این موضوع و درک واقعیات آن باید به موارد زیر اشاره کرد:

نخست: علیرغم آمادگی سوریه و هم پیمانانش برای مقابله با هر گونه تجاوز آمریکا، اما در صورت بروز جنگ، شعله های بحران تمام منطقه را فرا می گیرد و پیدایش نبرد فراگیر منطقه ای و در پی آن جنگ جهانی به نفع محور مقاومت، آمریکا و اسرائیل نخواهد بود.

جاوزگری آمریکا دارای پیامدهای خطرناکی خواهد بود و جهان را به سمت جنگ جهانی سوم سوق خواهد داد.

بنابراین باید راه کاری ایجاد شود که به نفع تمامی طرف های درگیر باشد.

دوم: اعلام موافقت با نظارت کارشناسان بین الملل بر سلاح های شیمیایی سوریه، به آمریکا کمک می کند تا خود را از اقدام خطرناکی که به تنهایی باید آن را انجام می داد، رها سازد. بنا به اعتراف کارشناسان نظامی آمریکا، حمله به سوریه اقدامی بسیار خطرناک است و از همین رو ایالات متحده می بایست به نحوی سناریوی خودداری از حمله را به اجرا درآورد.

دو دلیل وجود دارد که احتمال خودداری آمریکا از جنگ را تقویت می کند:

- استقبال سریع کشورهای اروپایی از طرح سوریه، این اقدام به مثابه حلقه نجاتی است که آنها را از خطر غرق شدن نجات می دهد.

- موافقت ایالات متحده با این طرح. آمریکا می توانست آن را نپذیرد و یا اینکه در صورت تمایل به جنگ، شرایطی سخت را پیش روی این اقدام قرار دهد.

- رئیس جمهور آمریکا در شرایط سختی به سر می برد. باراک اوباما به گربه ای محبوس در گوشه اتاق تبدیل شده و بناچار باید راهی برای فرار پیدا می کرد. وی با اینکه از خطرات این حمله آگاه بود اما ممکن بود آن را انجام دهد.

در زیر به دلایلی اشاره می کنیم که نشان می دهد پذیرش طرح روسیه از سوی سوریه، نشان دهنده عقب نشینی و شکست محور مقاومت نیست.

۱– جلوگیری از نبردی منطقه ای که ویرانی سوریه را در پی دارد، همان مصلحت بالای ملی سوریه است.

۲- موافقت با این طرح به معنای تسلیم سلاح های شیمیایی نبوده و در واقع این سلاح ها تحت نظارت کارشناسان بین الملل قرار می گیرند. به این معنا که سلاح ها در سوریه باقی می ماند و وقتی این کارشناسان تأیید کنند که از آنها استفاده نمی شود، مشکلی بوجود نمی آید.

۳- نظام سوریه هر وقت اراده کند، می تواند از این کارشناسان بخواهد که این کشور را ترک کنند و در صورت پیدایش جنگ از آنها استفاده نماید.

۴- بهانه ای که عده ای از آن برای متهم کردن نظام سوریه به استفاده از سلاح شیمایی استفاده می کنند، از بین می رود. با از بین رفتن این بهانه، این تنها مخالفان هستند که متهم به استفاده از سلاح شیمیایی خواهند شد و این به نفع نظام سوریه است.

۵- سلاح شیمیایی، سلاحی بازدارنده است و تنها در صورتی از آن استفاده خواهد شد که رژیم صهیونیستی در آینده از سلاح هسته ای استفاده نماید.

۶- در نبرد ۱۹۶۷ و ۱۹۷۳ و نیز نبرد لبنان در دهه هشتاد از سلاح شیمیایی استفاده نشد.

۷- حزب الله در نبرد سال ۲۰۰۶ که پیروزمندانه از آن خارج شد، از این سلاح استفاده نکرد.

۸- برای شکست آمریکا در عراق از آن استفاده نشد و سوریه نیز برای مقابله با اسرائیل هرگز از آن استفاده نخواهد کرد.

نگرانی واقعی رژیم صهیونیستی از سلاح های شیمیایی سوریه، نیست. بلکه دغدغه اصلی این رژیم که از حزب الله و ارتش سوریه و موشک های آن است.

سوریه همیشه با موشک و نه با سلاح شیمیایی رژیم صهیونیستی را تهدید کرد و در تمامی نبردهای اعراب با رژیم صهیونیستی از سلاح های کلاسیک استفاده شد.

گفته می شود بهانه استفاده از سلاح شیمیایی، دروازه ورود به دخالت های بیشتر است. این همان موضوعی است که در عراق و لیبی نیز رخ داد. در اینجا باید گفت وضعیت سوریه با دوران حمله به عراق و لیبی از چند جهت اساسی با هم اختلاف دارند:

۱- عراق و لیبی تنها بودند و به مانند سوریه از موقعیت بسیار حساس و استراتژیک برخوردار نبودند. در شمال سوریه مسکو قرار دارد، در جنوب آن چین، در شرق آن ایران و در غرب این کشور لبنان قرار دارد.

۲- عراق و لبنان از هم پیمانانی مقتدر همچون ایران و حزب الله که بتواند از لحاظ استراتژیک و در شرایط به خطر افتادن موجودیتشان به آن دو تکیه کند، برخوردار نبودند.

۳- این دو دولت برخلاف سوریه، از سلاح های مدرن و ارتش قوی برخوردار نبودند.

۴- این دو کشور برخلاف سوریه و لبنان با سرزمین های اشغالی هم مرز نبودند. این موقعیت سوریه، تهدیدی جدی برای رژیم صهیونیستی به شمار می رود، چرا که ساده ترین موشک ها را می توان از سوریه به سمت سرزمین های اشغالی پرتاب کرد.

۵- صدام تنها می توانست موشک های بالستیک را به سمت سرزمین های اشغالی پرتاب کند. مدت زمان زیادی طول می کشید تا این موشک ها به مقصد برسد و رژیم صهیونیستی می توانست مانع از اصابت آنها به اهداف مورد نظر شود.

بنابراین و بر اساس آنچه گفته شد قرار دادن این سلاح ها غیر قابل استفاده، تحت نظارت کارشناسان بین الملل با هدف جلوگیری از ایجاد جنگی منطقه ای و بین المللی که همه چیز را نابود می کند، از پیروزی سوریه حکایت دارد. دیگر آنکه شکست طرح های توطئه آمیز کشورهای حوزه خلیج فارس برای نابودی سوریه، و نیز ناکامی اسرائیلی ها در درگیر ساختن آمریکا با سوریه، پیروزی این کشور را در پی خواهد داشت. تا زمانی که ارتش، موشک های بالستیک و توانائی های موشکی تهدیدی واقعی برای رژیم صهیونیستی به شمار رود، سوریه پیروز است. البته به این موارد باید موضوع دیگری را اضافه کرد و آن بهای بسیار زیادی که روسیه برای به دست آوردن این امتیاز پرداخت می کند از آن جمله تسلیم سامانه موشکی اس ۳۰۰ و سلاح های پیشرفته دیگر به سوریه است.

نظارت کارشناسان بین الملل بر سلاح های شیمیایی، امکان حمله نظامی به سوریه در آینده را به حد صفر می رساند. این امر باعث خواهد شد تا ایالات متحده باب گفتگوهای جدی با نظام سوریه را بگشاید، چرا که دریافته است که با ابزارهای داخلی نمی تواند این نظام را ساقط کند.