لابیهای کاسبکارانه!
این روزها شاهد حضور انواع و اقسام افراد در راهروهای مجلس برای انجام لابیگری به نفع وزیر هستیم؛ این افراد عمدتاً متعلق به جناح سیاسی اصلاحطلبان هستند.
به گزارش پارس ، محمد سلیمانی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در دولت نهم و نماینده کنونی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی امروز یکشنبه ۲۰/۰۵/۹۲ طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: رهبر معظم انقلاب و ولی امر مسلمین در نماز پرشکوه عید فطر بر ضرورت انتخاب وزرای صالح اشاره و تأکید کردند: « انشاالله به زودی و با انجام وظیفه مجلس شورای اسلامی در انتخاب وزرای صالح، دولت جدید نیز تشکیل می شود و با همراهی مردم کارهای بزرگ مهم و دشواری را که حاوی منافع بزرگی است به بهترین وجه انجام خواهند داد. » اجازه می خواهم چند نکته را در این مورد به عرض ملت شریف برسانم:
۱- ضرورت انتخاب وزیر صالح خواست ملت و رهبری عزیز است و وظیفه شرعی و قانونی نمایندگان ملت و رئیس جمهور محترم است. وزیر صالح باید متدین، کارآمد، انقلابی، بدون حاشیه، با سابقه درخشان و شفاف، متخصص در حوزه مربوطه، سالم، تبری جسته از فتنه سال ۱۳۸۸ و دارای سابقه مبارزه با فتنه گران، شفافیت در مواضع نسبت به سران فتنه و جریانات انحرافی، معتقد به اصول و آرمانهای انقلاب و امام و رهبری، زنده و شاداب از نظر جسمی، متعهد به ادامه راه امام و شهدا، امانتدار، دارای سابقه مبارزه با مفاسد اقتصادی و اجتماعی، و همراهی سیاسی با نظام، باشد. احصاء این ویژگی ها از طریق تعامل مستقیم وزیر با نمایندگان در قالب نشست ها و گفتگوها در کمیسیونها و مجامع و فراکسیونهای مجلس عملی می گردد.
۲- این روزها شاهد حضور انواع و اقسام افراد در راهروهای مجلس برای انجام لابی گری به نفع وزیر هستیم. این افراد عمدتاً متعلق به جناح سیاسی خاص اصلاح طلبان هستند و اتفاقاً فراوان از بخش تندرو این جناح می باشند. در راهروهای مجلس شاهد لابی گری های حرفه ای از نمایندگان ادوار گذشته مجلس، خصوصاً مجلس ششم، معاونین وزرا و مدیران کل دوران دولت های سازندگی و اصلاحات، سیاسیون حرفه ای و با سابقه هستیم. از جمله مطالبی که بیان می کنند می توانم چند مورد را ذکر کنم: « ایشان (وزیر پیشنهادی) هر چه شما گفتید عمل می کند» ، « او اهل تعامل (یعنی بده و بستان) است» ، « من (فرد لابی کننده) قول می دهم هر مدیری را خواستید ایشان بگذارد « وزیر پیشنهادی به من (فرد لابی کننده) اختیار داده است به شما اطمینان بدهم حتی معاونین وزیر و مدیران استانی را طبق نظر شما نصب کند» ، « ایشان در فتنه نقشی نداشته است» ، « اینکه می گویند ایشان با سران فتنه همراهی کرده است دروغ است» ، « ایشان واگذاری پروژه های اقتصادی در استان را با نظر شما انجام می دهد» ، « ایشان فردی سالم و بدون حاشیه است، و بین کارمندان وزارتخانه بسیار محبوب است» و خلاصه آنچه حسن حساب می آید به حساب وزیر بیان می کنند و او را از هر عیب و ایرادی مبرا می دانند. کاملاً معلوم است که افراد لابی گر سازماندهی شده اند و تقسیم کار کرده اند که با هر نماینده ای چگونه و از چه زاویه ای صحبت کنند. انسان در کار این جماعت می ماند که آیا دلشان برای خودشان می تپد یا برای وزیر؟
۳- حضور وزرا در کمیسیونهای تخصصی مجلس، مجامع استانی، فراکسیونهای سیاسی و تخصصی و غیره، عمدتاً با همراهی یک قشون از افراد با ربط و بی ربط انجام می شود. متأسفانه هیچ کنترل و ضابطه ای وجود ندارد؟ اگر کسی قبلاً به کمیسیون مجلس آمده باشد، متوجه است که باید از هفت خوان رستم عبور کند. حال چگونه این افراد می توانند از تمام این خوان ها با سرعت و سهولت عبور کنند، جای سؤال اساسی دارد!
چه باید کرد؟
۱- اولاً معلوم نیست این حضورها به نفع وزیر باشد. چون اگر نمایندگان متوجه قضیه باشند، این اعمال را غیراخلاقی و غیر حرفه ای و توهین به خود می دانند و نسبت به وزیری که در آینده می خواهد از چنین آدمهای کاسبی استفاده کند، تردید می کنند. پس در مرتبه اول باید خود وزیر پیشنهادی شخصاً حواسش را جمع کند و افراد کاسب کار را از خود دور کند و مهمان های ناخوانده را شناسائی و منع کند. یادم می آید سال ۱۳۸۴ که برای رأی اعتماد به مجلس می رفتم، تک و تنها و گاهاً همراه یک کارشناس امور مجلس وزارت می رفتم و همین باعث شد تعداد رأی اینجانب ۲۲۰ رأی گردد. لذا توجه همه وزرای پیشنهادی و نمایندگان مجلس را به این موضوع معطوف می کنم که مواظب باشند.
۲- هیأت رئیسه مجلس و مدیران مربوطه در مجلس در این موارد قصور دارند. آنها باید ضابطه بگذارند که شأن نمایندگان و مجلس خدشه دار نشود. آنها قسم خورده اند. این گونه رفتارهای عده ای کاسب، واقعاً توهین به جایگاه مجلس و دولت است، توهین به شأن نماینده است. لذا از هیأت رئیسه مجلس مصراً می خواهم این بساط را جمع کنند.
۳- ریاست محترم جمهور در مجلس اعلام کردند و قول دادند که جایگاه مجلس را ارتقاء دهند. از ایشان می خواهم نسبت به این پدیده حساسیت نشان دهند و نگذارند افرادی به نام ایشان و از طرف دولت ایشان، بیش از این جایگاه مجلس را پائین بیاورند.
۴- نمایندگان مجلس باید عکس العمل بیشتری نشان دهند. گرچه در هفته گذشته بسیاری از نمایندگان عدم رضایت خود را از این بابت اعلام کردند، ولی لازم است جدی تر و فراگیرتر شود.
و اما اصل مطلب:
الف واقعیت آن است که عده قابل توجهی از وزرای پیشنهادی در فتنه ۱۳۸۸ فعال بوده اند، عده ای سکوت کرده اند، عده ای حاضر نیستند حتی از کلمه فتنه استفاده کنند. از این بابت تردید روی این افراد بسیار زیاد است. بعضی ها دارای اسناد و مدارک روشن و ردپای شفاف در حمایت از فتنه گران هستند. آیا اینها صالح هستند؟ هیچ فرد منصف و بی طرفی آنها را صالح نمی داند. اینها باید به جای طفره رفتن از شفاف کردن امور و مواضع، صریح تر صحبت کنند تا راست گویی آنها زیر سؤال نرود.
ب- عده ای از وزرای پیشنهادی دارای پرونده سوء اقتصادی، عملکرد نامناسب اقتصادی و مدیریتی، شبه سوء استفاده از بیت المال، بکارگیری اطرافیان ناسالم و ناکارآمد، سوء مدیریت، و از این قبیل امور هستند. این افراد هم لازم است نسبت به شفاف سازی امور اقدام کنند و فکر نکنند می توانند با لابی گری عده ای ذهن نمایندگان را منحرف کنند.
ج- برنامه ارائه شده بعضی از وزرای پیشنهادی عمدتاً کلی گوئی و با محتوای کلمات قلمبه و سلمبه عمومی و غیرقابل ارزیابی است. بدیهی است در این صورت نباید انتظار رأی بالا از مجلس داشته باشند. برنامه اساسی کار است، برنامه باید قالب جامع و صحیح داشته باشد و مشخص کند وزیر در طول چهار سال چه گلی بر سر امور آن حوزه خواهد زد. ممکن است کسی راجع به برنامه ضعیف حرف نزند، ولی این دلیل بر اقناع نیست، بلکه می تواند دلیل بر آن باشد که نماینده آن وزیر را صاحب صلاحیت نمی داند و لذا سؤال هم نمی کند.
در خاتمه امیدوارم که با تلاش وزرای پیشنهادی و نمایندگان مجلس انشاءالله افراد صالح برای تصدی وزارتخانه ها انتخاب شوند و از ورود افراد ناکارآمد و منتسب به فتنه جداً جلوگیری شود.
ارسال نظر