روایت مرعشی از درگیری در شرکت سهامی دولت اصلاحات

به گزارش پارس ، به نقل ازکیهان، حسین مرعشی در مصاحبه با روزنامه شرق و درباره عدم انسجام در تیم اقتصادی دولت اصلاحات گفت: کسانی که در تیم اقتصادی دولت اول اصلاحات مسئولیت داشتند ۴ نفر بودند؛ مرحوم نوربخش که تا آخر (زمانی که فوت شدند) مورد اعتماد آقای خاتمی هم بودند. در مقابل ایشان، آقای خاتمی، آقای نمازی را به عنوان وزیر اقتصاد و دارایی گذاشتند که از نظر فکری در نقطه مقابل نوربخش بود. البته آقای نمازی آدم نجیبی بودند و خیلی هم دخالتی در کارها نمی کردند ولی به هر حال همسو نبودند. ایشان عملا نقش چندانی در ستاد اقتصادی دولت نداشت و عموما تصمیمات توسط آقای نوربخش و همین طور آقای نجفی در سازمان برنامه اتخاذ می شد.

نفر چهارمی هم مداخله می کرد و آن آقای طهماسب مظاهری بودند. ایشان به عنوان مشاور آقای خاتمی بودند و آقای خاتمی ستادی ایجاد کرده بود، به نام ستاد اقتصادی که آقای مظاهری هدایت آن را بر عهده داشت. آقای مظاهری نه اقتصاد خوانده اند و نه در دولت خاتمی عنصر هماهنگی بودند. آقای مظاهری ماجراجو هم بودند. به این خاطر تقریبا دو سالی به اعصاب خردی گذشت.

وی در پاسخ این سوال که « با توجه به این اختلاف دیدگاه ها موضع آقای خاتمی درخصوص این اختلافات چه بود؟ به کدام دیدگاه گرایش داشت؟ » اظهار داشت: خود آقای خاتمی هم آن موقع هنوز یک دیدگاه روشن اقتصادی نداشت. آقای خاتمی همیشه صحبت شان این بود که من می خواهم سیاست اقتصادی دو سال آخر آقای هاشمی را ادامه بدهم. سیاست اقتصادی دو سال آخر هاشمی به دلیل فشارهای فراوان، در واقع یک تعدیل تعدیل شده بود. به هر حال دو سالی آقای مظاهری وقت گرفت و بسیار مشکل ایجاد شده بود. برنامه ای هم تدوین کردند به اسم « ساماندهی اقتصادی» که هیچ چیزی از آن بیرون نیامد و فقط وقت گرفته شد. شانسی که آقای خاتمی آوردند این بود که از سال ۷۸ درآمدهای نفتی بالا رفت و یک ثباتی در منابع ارزی کشور ایجاد شد.

مرعشی همچنین درباره دولت دوم خاتمی گفته است: در دولت دوم آقای خاتمی هم دوباره همین اشتباه شد. دولت دوم خاتمی دو بخش شد. دو سال اول و دو سال دوم. در دو سال اول طهماسب مظاهری شد وزیر اقتصاد و آقای ستاری فر شد رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی و آقای نوربخش هم رئیس کل بانک مرکزی باقی ماندند. آقای نوربخش به من زنگ زدند و گفتند که آقای خاتمی چنین تصمیمی گرفته اند و چنین ترکیبی را برای ستاد اقتصادی دولت مدنظر دارند. مرحوم نوربخش به من گفتند که من به آقای خاتمی بگویم به جای من هم یک نفر دیگر را تعیین کنند چون من نمی توانم با آقای مظاهری و ستاری فر هماهنگ باشم. من آن موقع نماینده مجلس بودم. به آقای خاتمی زنگ زدم و گفتم شما حق تان است که وزرا و مسئولان دولت را تعیین کنید اما آقای نوربخش هم می گوید من را از ادامه همکاری معاف کنید و فرد دیگری را که با وزیر اقتصاد و رئیس سازمان برنامه هماهنگ باشد منصوب کنید. آقای خاتمی خیلی از این حرف من آشفته شد. گفت من اساسا آقای ستاری و مظاهری را چون می توانند با نوربخش کار کنند در دولت گذاشته ام. مگر می شود نوربخش نباشد؟ از نظر آقای خاتمی، نوربخش اصالت داشت. من گفتم به هر حال برداشت من این است که اینها هماهنگ نیستند. آقای خاتمی گفت: من با ستاری فر و مظاهری صحبت کرده ام و قول گرفته ام که با نوربخش هماهنگ باشند. ولی آقای مظاهری تقریبا ۴۰ روز بعد از آغاز به کار دولت دوم خاتمی به سوی درگیری با آقای نوربخش حرکت کرد.
وی که رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در دولت اصلاحات بود، ادامه می دهد: مرحوم نوربخش هم اصفهانی بسیار زرنگی بودند. نوربخش خودش را از صحنه درگیری کنار کشید و درگیری شد میان مظاهری و ستاری فر. نوربخش خودش گوشه نشست و آن دو نفر با هم درگیر بودند.

آقای ستاری فر در یک دوره ای حسابی اعصابش به هم ریخته بود. آقای تاجگردون که معاون شان بودند، به آقای ستاری فر گفتند که ما چه کار داریم که موجودی خزانه را بدانیم. موجودی خزانه را می توانیم حدس بزنیم. براساس حدسیاتمان تخصیص می کشیم.
تخصیص ها را می کشیدند. بعد وزارت اقتصاد تخصیص ها را پرداخت نمی کرد. وزارت اقتصاد می گفت فلان سازمان تخصیص گرفته است اما برای پرداخت تامین وجه نشده است. برای اولین بار در سیستم اداری کشور واژه ای درست شد به نام « تامین وجه» .

مرعشی تصریح کرد: خلاصه کار به جایی رسید که آقای خاتمی تصمیم گرفت هم آقای مظاهری و هم آقای ستاری فر را از این دو پست برکنار کند و این همزمان شد با فوت مرحوم نوربخش. بعد از آن با تصمیم آقای خاتمی، آقای شرکا رئیس سازمان مدیریت شدند. آقای صفدرحسینی هم وزیر اقتصاد و دارایی و آقای شیبانی هم رئیس کل بانک مرکزی شدند. دو سال آخر آقای خاتمی، تقریبا دو سال آرامی بود و اینها با هم هماهنگ شدند (! )
تلاش مرعشی برای شکستن همه کاسه کوزه های بن بست در دولت اصلاحات در حالی است که روسای بانک مرکزی و سازمان مدیریت در این دولت نیز درگیری های جدی با یکدیگر داشتند.