ماشاءالله خانم‌ها چه خوب شعر حماسی می‌گویند

به گزارش پارس به نقل از فارس، در شب دیدار رهبر انقلاب با شاعران تعدادی از خانم های شاعر نیز به حضور ایشان رسیده بودند و در میان آنها تعدادی موفق به شعرخوانی شدند. سارا سادات باختر از کاشان و پس از آن فاطمه سلیمان پور غزل هایی خواندند که با استقبال رهبر انقلاب مواجه شد. شعر این دو بانوی شاعر در خبرهای پیشین در خبرگزاری فارس منتشر شد.

اما دیگر شاعران خانمی که در این مراسم شعرخوانی داشتند، حمیده سادات غفوریان بانوی شاعری از مشهد شعری حماسی و بلند خواند که رهبری آن را تحسین کرده و خوش لفظ و خوش مضمون دانستند.

حسنا محمدزاده که به تازگی کتابش جایزه قلم زرین را از آن خود کرده است، شاعری دیگر بود که غزلی حماسی خواند. حضرت آقا فرمودند: « ماشاء الله خانم ها چه خوب شعر حماسی می گویند» .

ندا هدایتی فرد شاعر جوان شیرازی که چندسال است با بیماری دست به گریبان است شاعر بعدی بود که با صلواتی که حاضران برای سلامتی اش فرستادند غزلی را به حضرت آقا تقدیم کرد و مورد تحسین ایشان قرار گرفت.

شعر این بانوان شاعر در ادامه می آید:

۱- حمیده سادات غفوریان

در سختی و در بلا نگه می دارد

نامرئی و بی صدا نگه می دارد

تو جانب اهل حق نگه دار و ببین

دستان خدا تو را نگه می دارد

***

چشم ها را به روی هم مگذار

که سکون نام دیگر مرگ است

دشمنانت همیشه بیدارند

خواب گاهی برادر مرگ است

گوش کن؛ در سکوت مبهم شب

پچ پچی موذیانه می آید

گربه بی حیای همسایه

نیمه شب ها به خانه می آید

پسرم! خواب گرم و شیرین است

اینک اما زمان خواب تو نیست

تا زمانی که حیله بیدار است

چه کسی گفته وقت لالایی است؟ !

گوش کن؛ دشمن از تو و خاکت

پرچمی بادخورده می خواهد

از تمام غرور اجدادی ت

قهرمانان مُرده می خواهد!

دشمنت مار خوش خط و خالی است

که فقط خون تازه می نوشد

هر کجا قابل شناسایی است

گرچه چون ما لباس می پوشد!

به درستی نگاه کن پسرم

هر کمان برکفی که آرش نیست

هر پدرمُرده ای که پیرهنش

بوی آتش دهد سیاوش نیست

چشم وا کن که دشمنت هر روز

با هزار آب و رنگ می آید

تو بزرگش نبین اگر کفتار

در لباس پلنگ می آید

پسرم! ممکن است در راهت

دشمن از دوست بیشتر باشد

گاه دنیا دسیسه می چیند

که پدر قاتل پسر باشد!

تو ولی شک نکن به راه و برو

مرد با درد و رنج مأنوس است

پشت پرهای کوچک گنجشک

قدرت بال های ققنوس است!

دست های تو مکر دشمن را

به جهنم حواله خواهد کرد

نفس آتشین این ققنوس

کرکسان را مچاله خواهد کرد!

آسمان فتح می شود وقتی

شوق پرواز در سرت باشد

در مسیر حفاظت از این خاک

مرگ باید برادرت باشد!

شک ندارم به این حقیقت که

تو شبی پرستاره می سازی

و اگر خون سرخ لازم بود

کربلا را دوباره می سازی

مادرت هم رسالتش این است

نگذارد هر آن چه شد باشی

من به تو یاد می دهم که چطور

قهرمان جهان خود باشی

پسرم! قهرمان کوچک من!

نقش خود را درست بازی کن

هر کجا دور، دور خاموشی است

با سکوتت حماسه سازی کن!

دشمن از دست های کوچک تو

مثل برگ از تگرگ می ترسد

تو فقط کوه باش و پابرجا

مرگ تا حدّ مرگ می ترسد!

من برای دلیر کوچک خود

تا قیامت چکامه می خوانم

توی گوشت به جای لالایی

بعد از این شاهنامه می خوانم…

۲- حسنا محمدزاده

صدایت می کنم در ظهر مردادی عرق ریزان

صدایت می کنم در گیر و دار باد پاییزان

به لحن سربه داران و به سوز بی قراران و

به یاد قلب های در هوای سینه آویزان

ورق خورده ست تاریخ از رضاخان ها و برگشته

به نادرها، به افغان ها، به خواب تلخ چنگیزان

به چشمم می کشم با سرمه این خاک مقدس را

که دیگر نیست حتی لحظه ای پامال شبدیزان

بیا و استخوان های سر دلداده هایت را

شبی از خواب بازوی پر از مهرت برانگیزان

برای خالی آغوش دخترهای بی بابا

عروسک های خون آلود را از خاک برخیزان

چه آتش ها که افتاده ست روی دامن صحرا

کنار رود رود تو، کنار فصل گلریزان

فقط می آید از این عرصه بوی نامرادی ها

که بازار رقیبان خورده بر پست کسادی ها

تمام خشت هایی را که می چینند روی هم

به ویرانی مبدل می شود از کج نهادی ها

هلا خانه خرابان! آتش افروزان این میدان!

که می کوبید بر دف هایتان با شور و شادی ها

اگر گلدسته ها را باز هم ویران کند طوفان

پر از الله اکبر می شود بغض منادی ها

قلم بردار همسنگر بزن در جوهر جانت

که ظلمت گم شود پشت مداد بامدادی ها

۳- ندا هدایتی

انگار نمی گفت به من پر بی راه

از هیچ کجا رسیده ام ناآگاه

با هر نفسی که می گویم

لا حول و لا قوة إلا بالله

***

همیشه قافیه قرمز، ردیف، سبز و سفید

سلام کشور من! ای وطن! طلوع امید!

قدم قدم غزلم را ستاره می بندم

مسیر آمدنت را سپیده ای که دمید

چگونه بین غزل ها تو را بگنجانم

به حجم تنگ غزل جا نمی شود خورشید

غروب، رفتن تو، اشک های ما، قرآن

سحر و آمدنت نور شد، به دل تابید

به خون پاک شهیدان تا ابد آباد

اگرچه سخت ولی سر رسید این تبعید

تو آمدی و دوباره زلالی از باران

به خاکی در و دیوار کوچه ها بارید

تو پیر میکده مسلمین تاریخی

و حکم بعد خدایی همیشه جاوید