آن سید فقط شیشه می‌شکست؟ !

به گزارش پ ارس به نقل از ایسنا، مهدی تهرانی در وبلاگ نخبگان خبرآنلاین با این مقدمه ادامه داد: « شیخ پیشکسوت و ۸۱ ساله عضو جامعه روحانیت مبارز در تازه ترین اظهاراتش در گفت وگو با ندای انقلاب تصویر عجیبی درباره اعتدال ترسیم کرده است. به زعم وی" تمام اصلاح طلبان روسیاه هستند و وطن فروشی کردند، جبهه اصلاحات به دنبال گرفتن امام و رهبری از نظام هستند. مجمع روحانیون و حزب مشارکت چه گلی سر نظام زدند؟ خدا مرگشان بدهد. "

دبیر جامعه وعاظ همچنین معتقد است که" برخی روزنامه ها ریشه ندارند و واقعا چوب لای چرخ نظام گذاشتند. در این دوران یک نواب صفوی کم داریم تا ریشه برخی از روزنامه های اصلاح طلب را از ته بزند و شیشه روزنامه هایی که از خارج حمایت مالی می شوند را بشکند که نبود امثال نواب صفوی ها به خاطر بی صاحب بودن امر به معروف و نهی از منکر است. "

اینکه چه کسی چه گلی به سر مردم زده است را خود مردم شریف بهتر از هر صاحب نظری می دانند. تکلیف احزاب نیز روشن است. همین مردم هم دوران اصلاحات را به چشم دیده اند و هم دوران اصول گرایی را. نمره دادن به این گروه ها از دل همین انتخابات اخیرقابل مستفاد است. ضمن اینکه این گونه معرفی کردن شهید نواب صفوی که چندین و چند یادواره شهری از او حداقل در این تهران خودمان وجود دارد و به نوعی هر نسلی با نامش آشناست، ظلم به اوست. واقعا اگر نواب صفوی در این دوره می بود، به فرمایش بزرگان و همچنین خواست مردم شریف تن در نمی داد و نشاط سیاسی را از بین می برد؟ ! با توجه به آنچه از او در تاریخ وجود دارد محال است که چنین می شد. کار او شیشه شکستن نیست.

یا جناب شیخ جعفر شجونی مردم را به حساب نمی آورند که ولی نعمتان این انقلابند یا اینکه باز هم تحت تاثیر عصبانیت همیشگی، دوست و دشمن را با یک چوب رانده اند. معنای اعتدال را همگان می دانند. اگرچه برخی گروه ها در طی این دو هفته در صدد تعریف دوباره این واژه هستند و می خواهند آنچه مورد نظرشان است را از زبان رئیس جمهور منتخب نیز بشنوند. عده ای قلیل نیز که چوب را از همین حالا بلند کرده اند که اگر معنای اعتدال چیزی غیر از تعاریف ما باشد آن وقت رفتارمان دهه هفتادی خواهد بود! این افراد گویی هیچ سهمی برای مردم قائل نیستند و ضمن اینکه شدیدا خود را ولایت مدار می دانند اما این گفتار اخیرشان غیر از این می نمایاند.

بساط و فضای سیاسی در جامعه ما بعد از مدت ها به یک نشاط نسبی رسیده است. همگان از صدر تا ذیل قصد جبران مافات دارند. حیف این نشاط سیاسی نیست که فضا را به دهه ۲۰ و ۳۰ برگرداند؟ فضای اقتصادی غمبار است. در این اوضاع و احوال همین اندک نور تابیده شده بر زندگی مردم را به کامشان تلخ نکنیم. سهم خواهی و تعریف جدید از اعتدال و غیره ذلک حرف دل مردم نیست