ماموریت بزرگ دولت روحانی در اوپک

به گزارش پارس به نقل از مهر، اردیبهشت ماه سالجاری عربستان سعودی در رقابت با ایران، ریاست تحقیقات به عنوان دومین کرسی استراتژیک اوپک را تصاحب کرد و پیش از آن هم" مجید المنیف" نامزد سعودی ها با انصراف از ادامه رقابت در انتخاب دبیرکلی اوپک در مسئولیتی جدید در دولت ریاض مشغول به کار شد.

با کناره گیری نامزد پیشنهادی عربستان و پس از واگذاری کرسی ریاست تحقیقات اوپک به سعودی ها، کارشناسان بین المللی رقابت اصلی برای تعیین دبیرکلی آینده اوپک را بین ایران و عراق عنوان کرده به طوری که مطابق با یک قانون نانوشته تمامی کرسی های اصلی تصمیم گیری اوپک نمی تواند به یک کشور واگذار شود.

همزمان با این تغییر و تحولات روابط اقتصادی و سیاسی ایران و عراق به عنوان دو کشور بزرگ تولیدکننده و دارنده ذخایر نفت جهان و اوپک روز به روز در حال توسعه و بهبود است و حتی این دو کشور در بازار نفت دارای سیاست های مشابهی با یکدیگر هستند.

در شرایط فعلی ایران و عراق یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر و تولید نفت در بین کشورهای اوپک و جهان هستند به طوری که حجم ذخایر نفت این دو کشور در مجموع بیش از ۳۰۰ میلیارد بشکه برآورد می شود و حتی پیش بینی می شود تا چند سال آینده با توسعه فعالیت های اکتشافی میزان ذخایر طلای سیاه این دو کشور افزایش یابد.

در طول یکسال گذشته تاکنون چندین قرارداد استراتژیک نفت پشت درب های بسته امضا کرده اند که صادرات گاز، فروش کالا و تجهیزات، ساخت و راه اندازی برخی از تاسیسات نفت، گاز و CNG، امضای قراردادهای بلندمدت صادرات فرآورده های نفتی و سوآپ سوخت و توافق به منظور توسعه مشترک برخی از میادین مرزی از مهمترین توافق های نفتی این دو کشور نفتی است.

با افزایش مبادلات نفت و انرژی ایران و عراق، این دو کشور بزرگ نفت خیز هر دو طرفدار قیمت های بالای طلای سیاه هستند به طوری که عراق با توجه به برنامه ریزی به منظور افزایش تولید نفت تا مرز ۶ تا ۸ میلیون بشکه و ایران هم به دلیل تحریم نفت، هر دو از قیمت های بالای ۱۰۰ دلار طلای سیاه در بازار جهانی حمایت می کنند.

در طرف مقابل عربستان و دیگر کشورهای عربی منطقه خلیج فارس سعی دارند که قیمت نفت را در سطح متوسط حفظ کنند و بدین ترتیب کشورهای صنعتی خریدار نفت را از خود راضی نگاه دارند، از این رو عراق رفته رفته از عربستان فاصله گرفته و در داخل چارچوب اوپک به ایران نزدیک تر شده که این تغییر رویه به افزایش قیمت نفت و هر چه سیاسی تر شدن روند تصمیم گیری ها در اوپک منجر شده است.

تمامی این تغییر و تحولات منجر به شکل گیری یک اتحاد نفتی بین ایران و عراق در بازار جهانی و حتی اوپک شده است و از این رو با توجه به خروج نامزد عربستان و واگذاری ریاست تحقیقات اوپک به سعودی ها، ایران و عراق را باید به عنوان فینالیست های این انتخابات تاثیرگذار معرفی کرد.

شرایط نامزد ایران در انتخابات دبیرکلی اوپک

غلامحسین نوذری نامزد پیشنهادی ایران برای دبیرکلی اوپک که دارای سابقه بیش از ۱۲ سال مدیریت کلان و در رده های بالا در شرکت ملی نفت و وزارت نفت ایران است در دوران وزارتش تعامل و همگرایی تکرار نشدنی در بین اعضای اوپک ایجاد کرد به طوری که برای نخستین بار در طول چند سال گذشته تاکنون با پیش آهنگی ایران و اجماع اعضای اوپک سقف تولید نفت این سازمان کاهش یافت.

نوذری نامزد پیشنهادی ایران در تشریح دلایل ایجاد مهمترین همگرایی و اتحاد چند سال اخیر اعضای اوپک، می گوید: اگر برگردیم به سال های ۱۳۸۶ و ۱۳۸۷ زمانی که قیمت نفت با یک افت شدید به ۳۰ تا ۴۰ دلار برای هر بشکه نزدیک شد، اعضای اوپک در سه مرحله در مجموع ۴.۵ میلیون بشکه در روز تولید نفت را کاهش دادند.

وزیر اسبق نفت در دولت نهم با اعلام اینکه این کاهش تولید منجر به صعود قیمت نفت شد، تصریح کرد: از آن زمان تاکنون نیز کاهش شدید قیمت نداشتیم در واقع علم دار کاهش سقف تولید ایران بود که این از تاثیر گذاری ایران بر اوپک حکایت دارد.

نوذری با تاکید بر اینکه در هر مرحله به ترتیب ۵۰۰ هزار بشکه، ۱.۵ میلیون بشکه و دو میلیون بشکه تولید اوپک کاهش یافت، بیان کرد: پست های کلیدی اوپک در دست ایرانی هاست و در جلساتی که برگزار شده است موضع ایران شفاف بود و تلاش کرده که انسجام این سازمان با وجود گذشت بیش از ۵۰ سال حفظ شود.

غلامحسین نوذری پیشتر مهم ترین برنامه خود را در صورت دبیرکلی اوپک ایجاد اتحاد و همگرایی دانسته و معتقد است: " ایجاد اعتماد و اطمینان بیشتر به مصرف کنندگان جهانی نفت برای تامین بلندمدت و پایدار انرژی مورد نیاز آنها و فراهم کردن زمینه سرمایه گذاری ها در صنایع نفت و گاز را از دیگر برنامه ها است زیرا اطمینان برای عرضه مطمئن، پایدار، کوتاه و بلندمدت نفت، در گروی انجام این سرمایه گذاری ها است و موجب رفاه تولید کننده ها و آرامش خاطر مصرف کننده ها خواهد شد.

ماموریت دولت یازدهم برای دبیرکلی اوپک

به گزارش مهر، ایران در طول فعالیت دولت دهم دیپلماسی موفقی در اوپک نفت و مجمع کشورهای صادرکننده گاز نداشته است به طوری که هم اکنون ایران از پائین ترین قدرت چانه زنی در بین اعضای اوپک برخوردار است.

در چهار نشست گذشته تاکنون اوپک، موضع ایران در اوپک کاهش سقف تولید و افزایش قیمت نفت به بیش از ۱۱۰ دلار بوده است اما به دلیل عدم به کارگیری دیپلماسی سنجیده ایران هیچگونه تاثیر گذاری در اوپک نداشته است و حتی با وجود تلاش های رستم قاسمی وزیر نفت، اوپک یک بیانیه هم برای محکومیت تحریم نفت ایران صادر نکرده است.

این در حالی است که در حال حاضر مواضع نفتی ایران با بسیاری از کشورهای عضو اوپک همچون عراق، ونزوئلا، اکوادر و الجزایر نزدیک بوده و همه این کشورها به نوعی طرفدار بالا ماندن قیمت های نفت هستند اما حتی در بین این کشورها هم ایران نتوانسته یک اجماع و همگرایی ایجاد کند.

همزمان با این ناکامی ها در حوزه دیپلماسی، با کاهش تولید نفت ایران عملا قدرت چانه زنی بزرگترین دارنده ذخایر نفت و گاز جهان در اوپک کاهش یافته است و حتی به استناد گزارش های دبیرخانه اوپک جایگاه نفتی ایران به چهارم تنزل یافته است.

در این بین آغاز به کار دولت یازدهم با شعار" بهبود روابط با کشورهای عربی" می تواند شانس نماینده ایران برای احراز استراتژیک ترین کرسی نفتی جهان را دو چندان کند و قطعا در صورت عادی شدن روابط سیاسی ایران و عربستان، امکان تحقق رویای ۵۰ ساله صنعت نفت ایران تحقق یافتنی است.