واکنش مجلس به سیاسی کاری دولت
هرچند التهاب بازار، کاهش قدرت خرید مردم، کوچک شدن سبد خانوار و نوسانات نرخ ارز موضوعات قابل کتمانی نیست اما اگر فرد یا نهادی به این مشکلات اشاره کرده و از وضعیت موجود انتقاد کند، دولتمردان با عینک بدبینی به انتقادات منصفانه نگریسته و به پیشنهادات، برچسب تسویه حساب سیاسی میزنند.
گویی معامله بر سر معیشت و رفاه مردم در ادبیات و عملکرد دولتمردان تمامی ندارد و اگر خارج از دولت از سر دلسوزی برای بهبود اوضاع اقتصادی کلامی گفته یا طرحی تدوین شود، آماج انتقادات قرار میگیرد؛ انگار صحبت از این اوضاع مختص یک عده است و دیگران باید شاهد ناکارآمدیهای مسئولان باشند.
عجیب آنجا است که سال گذشته در این روزها بود که دولت در مقابل افزایش قیمت بنزین تصمیم به واریز کمک معیشتی گرفت اما حال که مجلس یازدهم برای ترمیم معیشت خانوار که فقط در ماه های اخیر قدرت خریدش در کالاهای اساسی به حدود یک چهارم کاهش یافته است، طرح الزام دولت به پرداخت یارانه کالاهای اساسی را تدوین و تصویب کرده، رئیس سازمان برنامه و بودجه میگوید« مردم ایران بهجای اعانه و یارانه از مدیران خود رفع تحریم و برداشتن زانوی زور از گلوی اقتصاد ایران را با حفظ عزت ملی طلب میکنند.»
سیاسیبازی دولت در برابر تلاش مجلس برای بهبود وضعیت اقتصادی جامعه به ارسال نامههای رئیس سازمان برنامه و بودجه، رئیس بانک مرکزی و مخالفت با طرح الزام به پرداخت یارانه کالاهای اساسی خلاصه نمیشود و در شرایطی که تحریمهای ظالمانه دشمن در هر مرحله با استفاده از تجربههای قبلی وارد فاز پیچیدهتری میشود و دشمن تلاش دارد زمین بازی و قواعد آن را به نفع خود تغییر دهد فردی که در کارنامه خود اختراع ارز 4200 تومانی دارد، به مجلس با چوب دولت تدبیر درس داده و به انتقادات سازنده، انگِ تسویه حسابهای سیاسی و جناحی میزند و میگوید «برای حل مسائل کشور و مشکلات مردم باید متحد باشیم» اما خود به این موضوع پایبند نیست.
حال این سوال ایجاد میشود که مگر رئیس مجلس شورای اسلامی و نمایندگان مردم در خانه ملت چه گفته یا چه طرحی تدوین کردهاند که معاون اول رییس جمهور برآشفته و میگوید «این ظلم به مردم است که در شرایطی که آنها گرفتار معیشت و مشکلات متعدد هستند، ببینند برخی از مسئولین به جای همنوایی و همکاری برای حل مشکلات، به دنبال آن هستند که از این فرصت علیه دیگری استفاده کند.»
در روزگاری که سفره مردم روزبه روز کوچکتر شده و مشکلات اقتصادی و گرانی از کالاهای اساسی مانند گوشت، برنج گرفته تا مسکن، خودرو، لاستیک، روغن موتور و... کاملا عیان است، دولت باید سیاسیکاری را رها کرده و در مدت باقی مانده از عمر خود درصدد رفع مشکلات باشد نه اینکه با برچسب زدن بر انتقادات دلسوزانه و پیشنهادات کارشناسی فرصتها را همانند آنچه در 7 ساله گذشته اتفاق افتاده، بسوزاند.
فرار روبه جلو دولتمردان با برچسب زنی سیاسی به طرح های مجلس موجب شد که وکلای مردم در خانه ملت نسبت به آن واکنش داده و در نطقهای میان دستور خود از این رویه دولت انتقاد کنند.
براساس این گزارش محسن زنگنه ضمن تاکید بر اینکه حمایت معیشتی از مردم اعانه نیست، تکلیف دولتی است که نتوانسته معیشت مردم را تضمین کند، میگوید قدرت خرید مردم را به یک سوم کاهش یافته و اکنون که دولت میخواهد بخشی از داراییهای خود را بفروشید و به مردم که صاحبان اصلی کشور هستند پرداخت کند، از آن به اعانه یاد میکند.
به گفته عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس اگر راه حل مشکلات کشور در بهارستان، میرداماد و پاستور نیست، پس در کجاست؟ در کجا باید علت رشد 560 درصدی نقدینگی و رشد 30 درصدی سالانه پایه پولی را جستجو کنیم؟ در کجا باید علت تورم 40 درصدی را جستجو کنیم؟
چگونه حمایت معیشتی در غائله بنزینی اعانه نبود اما تامین کالاهای اساسی اعانه است؟ / دستاوردهای دولت در یک دهم شدن ارزش پول ملی، ۶ برابر شدن نقدینگی و تورم ۴۰۰ درصدی باید در کتاب درسی بیاید!
همچنین مهدی طغیانی معتقد است مسئولان دولتی در روزهای اخیر به بهانه سخنی که فروتنانه در آن علاوه بر نقد تصمیمات دولت در حوزه اقتصاد به مجلس هم اشاره شده بود برآشفته شده و فرصت را مغتنم شمردند تا به خانه ملت حمله کنند؛ دولتی که با ضعف، انفعال و بی برنامگی آشکار در امور اقتصادی در 7 سال گذشته به طور قطع خود یکی از عاملان مشکلات فعلی بوده و جالب است که از وعده چنان رونقی ایجاد شود که مردم به یارانه نیاز نداشته باشند حالا به جایی رسیدهایم که این وضعیت اقتصادی را دستاورد تاریخی میدانیم.
سخنگوی کمیسیون اقتصادی به سخنان روز گذشته معاون اول رئیس جمهور اشاره کرد و یادآور شد: به گفته آقای جهانگیری« بودجه چوب ادب سیاستمداران است به ویژه سیاستمدارانی که شعار می دهند» ایشان که خود از مخترعان ارز 4200 هستند کاش زودتر به این آزمون و خطاها پی برده بودند که پس از 7 سال نشنویم که من بلند نیستم یا بودجه چوب ادب سیاستمداران است.
رئیس جمهور می تواند اما نمی خواهد مشکلات را حل کند/ مجلس و قوه قضائیه به نحوه واگذاری کارخانه آزمایش و تعطیلی آن رسیدگی کند
جلال رشیدی کوچی با بیان اینکه آنچه در کنار کرونا حال مردم را بدتر کرده، اقتصاد خراب است، میگوید آقای روحانی! قصد گله و شکایت و انتقاد از عملکرد شما را ندارم چرا که معتقدم زمانی انتقاد سازنده است که گوش شنوایی برای شنیدن، عقل سلیمی برای تأمل کردن، قلبی شجاع برای پذیرش اشتباه و اراده ای مستحکم برای جبران خطا وجود داشته باشد که من این ها را در شما تا به امروز ندیده ام.
به زعم رشیدی کوچی اما اجازه نخواهیم داد جای شاکی و متشاکی و بدهکار و طلبکار با پروپاگاندای رسانه ای عوض شود؛ منتظر و مطمئن باشید هم در محضر عدل الهی و هم در دادگاه صالحه انقلابی باید پاسخگوی عملکرد خسارت بار خود باشید.
آقای رئیس جمهور چرا نتایج جلسات هیات وزیران شما مخالفت با طرح های مجلس است؟
براساس فاطمه محمدبیگی میگوید جوانان سرزمین من امروز با سیاستهای پولی و بانکی دولت در زمینه بورس سرمایه هایشان بر باد رفته نه صرفا در اثر فشار تحریمی آمریکا جنایت کار. دردها زیاد است و قرار نیست مجادلات ما مردم را ناراحت کند مبنای ما در این مجلس این است که در مقابل دشمن یک صدا باشیم اما به من بگویید آقای رئیس جمهور چرا نتایج جلسات هیات وزیران شما مخالفت با طرح های مجلس است؟
به گفته وی دولت با طرح های جوانی جمعیت، مالیات بر عایدی سرمایه، اصلاح قانون وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد مخالفت کرده است، بهارستان امروز یاری تو را می خواهد ای پاستور نه مخالفت با طرح هایش را تا مردم به جای خود تحریمی شاهد شکوفایی اقتصاد درون زای برون نگر باشد، آیا جز این است که در 7 سال گذشته اقتصاد، فرهنگ، سیاست و مردم را با غل و زنجیر برجامی تدبیر و امیدتان به کدخدا قفل کرده اید.
ارسال نظر