به گزارش پارس به نقل از ایسنا، علی آستانه طی یادداشتی در « خط ۱۱» ادامه داد: « این مقولات ذیل تعریف بزرگتری به نام امنیت ملی است و امنیت ملی با دو مشخصه توامان است:

یک: دولت مرکزی قوی که بتواند ضمن نمایندگی خواست عمومی ایرانیان، شعاع حکومت را به اقصی نقاط کشور بکشاند و این شعاع از سوی مناطق دوردست کشور مورد پذیرش و علاقه باشد،

دو: همبستگی مردمی با جریان حاکمیت ملی. این همبستگی علی رغم خواست های قومیتی که در کشوری مثل ایران که پلی فونیک و متنوع است، قومیت ها و نژادهای درون مرز ایران، یک اصل زیربنایی را به عنوان" علاقه به شهروندی ایران" و حس ایرانی بودن در مواجهه و تعامل با بیگانه مبنای کارشان قرار دهند.

معمولا کشورهای همسایه علاقمندند که مرزنشینان را به سبب الفت و احتمالا نزدیکی قومیتی - هویتی با کشور همسایه، به سوی خود بکشانند. اگر تعامل و رواداری به عنوان نکته مثبت این همسایگی محسوب می شود اما خطر هضم شدن جغرافیای ایرانی در سیاست های کشورهای همسایه و رها کردن هویت ایرانی خطری است که یکپارچگی ایران را در حدود تمامیت ارضی مورد تهدید قرار می دهد.

بانگاهی به رای دکتر حسن روحانی به پتانسیل مثبتی که مشابه سال ۷۶ در این شهرهای مرزی برای همبستگی با دولت آینده بروز و ظهور یافته است بیشتر آشنا می شویم.

این پتانسیل از آن جهت اهمیت دارد که رای به سایر کاندیداها، معمولا از سوی کارمندان و کارگزاران نظام از سوی این شهرها تلقی می شود و حسن روحانی که کاندیدای نیروهای منتقد در درون نظام و حاکمیت سیاسی محسوب می شود، با این آرایش جالب آرا، اقبال این مرزنشینان ایرانی را به حاکمیت ملی ایرانیان هویدا کرده است.

آمار ذیل این گزارش خود گویای همبستگی مرزهای ایرانی با رویکردهای دولت آینده جمهوری اسلامی و میزان رای رئیس جمهور منتخب است و برای اپوزیسیون فعال در این جغرافیا بسیار درس آموز خواهد بود:

شهرستان سرباز: ۸۶.۲۵% معادل ۵۳۷۰۲ رای

خاش: ۸۴.۰۴% معادل ۵۶۱۳۸ رای

ماکو: ۷۵.۵۰% معادل ۳۵۲۶۹ رای

پیرانشهر: ۷۸.۹۶% معادل ۳۷۶۰۴ رای

پاوه: ۷۵.۴۸% معادل ۲۰۶۶۹ رای

مریوان: ۷۳.۱۷% معادل ۴۲۸۴۷ رای

گناباد: ۶۹.۳۸% معادل ۱۰۶۵۳۲ رای

تایباد: ۶۶.۳۷% معادل ۳۰۶۲۵ رای

به نظر می رسد این پتانسیل رای و میزان محبوبیت حسن روحانی در این مرزها که معمولا در گذشته شاهد غائله ها و نارضایتی یا کم عنایتی مسئولین بوده اند، می تواند عنوان اولین گزارش نویدبخش برای نظام و منتخب مردم ایران در یازدهمین دوره ریاست جمهوری را داشته باشد که لزوم رویکردهای مناسب تر را به عنوان شرط پایداری این رضایت طلب می کند.

فرض آن است که این نخستین گزارش امنیتی تحلیل شود و رویکرد این رای عجیب نیز مورد بررسی قرار گیرد. »