سیاسی چه کسی رئیس صدا و سیما می شود؟ +عکس

به گزارش پارس ، به نقل از دیده بان، مهلت زمان مسئولیت ضرغامی بر سازمان صداو سیما رو به اتمام است و همواره مثل همیشه بازار گمانه زنی برای جانشینی وی نیز از ماه ها قبل توسط رسانه ها شروع می شود. اما همواره گمانه زنی رسانه ها خالی از لطف نیست و در بسیاری از موارد به واقعیت نزدیک شده و در برخی از موارد به واقعیت نیز پیوند می خورد.

ضرغامی در اواخر ۹۲ باید ردای ریاست بر ساختمان شیشه ای را از تن بیرون کند و آن را به فرد دیگری بسپارد. اما جانشین سید عزت الله ضرغامی کیست؟

اولین رئیس سازمان صداو سیما صادق قطب زاده بود که در جریان کودتا علیه نظام بازداشت و اعدام شد. دومین رئیس این سازمان تا سال ۱۳۷۳ محمد هاشمی برادر آیت الله هاشمی رفسنجانی بود که در بسیاری از موارد مستقیما از برادر دستور می گرفت. در خاطرات آیت الله هاشمی رفسنجانی آمده است: « اخوی محمد آمد و راجع به اختلاف و برخورد نیروهای جدید با همکاران دیگر صداوسیما گفت. به او گفتم مصلحت است از نمایش فیلم های خارجی که زنان بی‏ حجاب را به صورت زننده عرضه می‏ کنند، جلوگیری کنیم؛ گرچه حرام نیست… » (خاطره رو ز۱۴ سال ۱۳۶۴) و یا در خاطرات سال ۱۳۶۶ آمده است: « به اخوی محمد [رئیس سازمان صدا و سیما] تلفنی تذکر دادم که برنامه سیمای اقتصادی را که در تلویزیون همه هفته پخش می شود، زیر نظر بگیرد. احتمال سوء نیت در آن هست. زیاد از کمبودها می گوید. تذکر دادم که در اخبار مربوط به علما، این همه کلمات حجت الاسلام والمسلمین و امثال اینها تکرار نشود»

بعد از محمد هاشمی، علی لاریجانی وزیر مستعفی ارشاد دولت هاشمی با حکم رهبری رئیس سازمان صدا و سیما شد و تا سال ۱۳۸۳ در این منصب ماند. بعد از دکتر لاریجانی این کسوت به معاونش یعنی سید عزت الله ضرغامی سپرده شد.

حال آیا ریاست این سازمان به وزیر ارشاد دیگری یا معاون ضرغامی و یا به فردی دیگر واگذار می شود؟ در ادامه به بررسی هر کدام از گزینه های احتمالی می پردازیم:

محمدحسین صفار هرندی

به نظر می رسد جدی ترین گزینه برای ریاست بر سازمان صدا و سیما کسی جز محمدحسین صفار هرندی نباشد. وی که بیشتر با دوران وزارت فرهنگ و ارشاد دولت نهم مشهور شده است دارای سوابق فرهنگی در حوزه ی رسانه و روزنامه نگاری نیز می باشد.

صفارهرندی که سابقه ی حضور در سپاه پاسدران انقلاب اسلامی را دارد؛ در دهه ی هفتاد در روزنامه ی کیهان به عنوان سردبیر و معاون مدیر مسئول به فعالیت رسانه ای و روزنامه نگاری مشغول بوده است. وی در سال ۱۳۸۴ با انتخاب شدن محمود احمدی نژاد به جایگاه ریاست جمهوری توانست وزیر فرهنگ و ارشاد دولت نهم شود.

صفار هرندی در جریان اعتراض به انتصاب مشائی به عنوان معاون اولی رئیس جمهور و اصرار احمدی نژاد در ابقای مشائی در این منصب به نشانه ی اعتراض هیئت دولت را ترک کرد که مورد غضب احمدی نژاد قرار گرفت و در صورتی که تنها یازده روز تا تشکیل دولت دهم باقی مانده بود؛ از وزارت فرهنگ و ارشاد برکنار کرد. تصمیمی که بلافاصله به دلیل از رسمیت افتادن دولت از حد نصاب پس گرفته شد.

صفار هرندی بعد از وزارت مشاور فرهنگی فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و حضوری فعال در جریان فتنه و تحولات بعد از انتخابات ۱۳۸۸ برای روشنگری و بصیرت افزایی انجام داد و همچنین حضوری فعال در بین دانشجویان و دانشگاهیان داشت.

غلامعلی حداد عادل

حداد عادل را می توان گزینه ی همیشگی ریاست سازمان صدا و سیما دانست. نام وی از ابتدای انقلاب تا به حال مطرح بوده است و همواره با تغییر و تحول در ریاست این سازمان بر سر زبان ها افتاده و یکی از گزینه های همیشگی رسانه ها بوده است.

اما این بار این گمانه زنی این بار تقویت بیشتری یافته است. حداد عادل حضوری پررنگ و اثرگذار در تبیین گفتمان انقلاب اسلامی در جریان انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ داشت که چهره ی فرهنگی وی را بیش از پیش مشخص ساخت و نشان داد که درکی درست و عمیق از فرهنگ اسلامی و انقلابی دارد.

حداد عادل از جمله شخصیت هایی است که نامش با فرهنگ گره خورده است و غلبه فرهنگ در شخصیت و هویت وی بیش از قدرت و سیاست بوده و بیشتر با این کسوت شناخته می شود. حدادعادل علاوه بر نمایندگی مجلس؛ ریاست کمیسیون فرهنگی مجلس هشتم، ریاست کمیسیون آموزش مجلس نهم، ریاست فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مشاورت رهبری انقلاب، ریاست بنیاد سعدی، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضویت در هیئت امنای دانشگاه فرهنگیان، عضویت در هیئت علمی دانشگاه تهران، مدیرعامل بنیاد دائره المعارف اسلامی، عضو رسمی شورای عالی آموزش و پرورش، عضو بنیاد ایران شناسی، رییس شورای تخصصی تحول و ارتقای علوم انسانی را نیز بر عهده دارد.

محمد سرافراز

گزینه ی ریسات سازمان صداو سیما مانند انتخاب ضرغامی می تواند از داخل خانواده ی صدا و سیما و از بدنه ی این سازمان باشد. محمد سرافراز مهمترین گزینه ی داخلی سازمان صداوسیما است که می تواند جانشین ضرغامی باشد. وی در کارنامه ی خود معاونت برون مرزی صدا و سیما و ریاست شبکه ی پرس تی وی را بر عهده داشته است. تلاشی که بی شک نقشی اثرگذار و تعیین کننده در رسانه ای اساختن مواضع نظام جمهوری اسلامی ایران در عرصه ی بین الملل داشته است.

علاوه بر پرس تی وی وی در مدیریت شبکه ی هیسپان تی وی هم نقش داشته و تلاش می کند تا این شبکه را نیز قدرتمند سازد. وی هم اکنون با حکم مقام معظم رهبری عضو شورای عالی فضای مجازی هست و تسلط بالایی بر عرصه ی رسانه و طرح ها و برنامه های سازمان صدا و سیما دارد. وی در فعالیت های خود نشان داده که درکی درست و جهت گیری صحیح از فعالیت رسانه ای دارد.

مخبر دزفولی

محمدرضا مخبر دزفولی را نیز می توان از گزینه هایی دانست که شانس بالایی در نشستن بر صندلی ریاست ساختمان شیشه ای دارد. هر چند وی در حوزه ی علوم انسانی تحصیل نکرده است اما فعالیت زیادی در عرصه فرهنگ دارد. وی از سال ۱۳۸۴ دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی است و تلاش دارد تا چهره ای فرهنگی از خود نشان دهد. هر چند تلاش هایی هم در این زمینه داشته اما تخصص اصلی او دامپزشکی بوده و عضو هیئت علمی دانشکده ی دامپژشکی دانشگاه تهران است. وی حتی در جریان معرفی و تقدیر از چهره های ماندگار کشور؛ چهره ی ماندگار عرصه ی دامپزشکی شده و مورد تقدیر قرار گرفت.

البته باید اذعان داشت که مخبر دزفولی دارای تحصیلات حوزوی در ادبیات عرب و منطق و فلسفه نیز می باشد و از وی تاکنون بیش از یکصد مقالۀ علمی و پژوهشی منتشر شده است. از سمت های وی می توان به این موارد اشاره کرد: عضو وابستۀ فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران، عضو شورای پژوهش های علمی کشور از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴، عضو هیئت تحریریۀ مجله تحقیقات دامپزشکی (دانشکدۀ دامپزشکی دانشگاه تهران) ، عضو هیئت امنای دانشگاه تهران، عضو هیئت امنای انستیتو پاستور ایران، عضو هیئت امنای بنیاد نخبگان ایران، عضو هیئت امنای دانشگاه علوم پزشکی تهران، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی از سال ۱۳۸۱، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی از سال ۱۳۸۴.

مخبر دزفولی چندی پیش از ساختار مناظرات انتخاباتی تعریف کرده و بیان کرده بود که دنیا می تواند از این الگوی مناظره الگو برداری کند. در هر حال مخبر دزفولی از جمله شخصیت هایی است که به واسطه ی داشتن فعالیت های گسترده در عرصه ی فرهنگ یکی از گزینه ها برای تصدی ریاست سازمان صدا و سیما باشد.

علی دارابی

علی دارابی را بیشتر با کتاب جریان شناسی سیاسی ایران می شناسیم و انتظار آن بود که وی پستی سیاسی بگیرد تا منصبی فرهنگی. دارابی با یک جهش غیر مترقبه تا قائم مقامی رئیس سازمان صدا و سیما و بعد از آن به عنوان معاون سیما و به جای میرباقری عهده دار مسئولیت های بزرگ در صدا و سیما شد. خاستگاه فکری و سیاسی علی دارابی جمعیت ایثارگران است. جمعیتی که از دل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و با انشقاق از جریان موسوم به جریان چپ در دل این سازمان شکل گرفت.

علی دارابی دارای دکترای علوم سیاسی می باشد. وی بیشتر شخصیتی سیاسی است تا شخصیتی فرهنگی و ید طولایی در نوشتن کتب و مقالات در حوزه ی علوم سیاسی و جریان شناسی سیاسی دارد. همچنین وی دارای سابقه ی فعالیت اجرایی در شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی و وزارت جهاد سازندگی بوده است. وی توانست با فعالیت در مدیریت روابط عمومی وزارت جهادسازندگی برای ۵ دوره ی پیاپی به عنوان مدیر برتر روابط عمومی برگزیده شود. اولین حضور وی در سازمان صدا و سیما نیز به صورت یکباره و در جایگاه قائم مقامی این سازمان باعث تقویت گمانه زنی های رسانه ها برای جانشینی وی به جای ضرغامی تقویت شد.
دارابی دارای توان اجرایی بالا بوده و علاقه ی خاصی بر تبلیغات گسترده و رسانه ای ساختن فعالیت ها در حوزه های مختلف صدا و سیما دارد. با این حال بدنه ی صدا وسیما از وی راضی نبوده و رسانه ها نیز رابطه ی خوبی یا وی ندارند.