صادقانه بگوییم تقلب نشده بود و به مردم دروغ گفتیم!

پارس به نقل از کیهان: این مطلب را پایگاه اینترنتی ندای سبز وابسته به فتنه سبز و طیفی از اعضای فراری حزب مشارکت عنوان کرد. ندای سبز ابتدا این فراز از بیانات رهبر معظم انقلاب در حرم مطهر امام خمینی (ره) را مورد توجه قرارمی دهد که « هر رأیی که شما به یکی از این نامزدهای محترم بدهید- این هشت نفر آقایان محترمی که در صحنه هستند- رأی به جمهوری اسلامی داده اید. رأی به هر نامزدی، رأی به جمهوری اسلامی است؛ رأی اعتماد به نظام و سازوکار انتخابات است. اینکه شما وارد عرصه انتخابات می شوید؛ چه آن کسی که نامزد ریاست جمهوری است، چه آن کسی که انتخاب می کند- مثل من و شما- نفس ورود در این میدان، به معنای اعتماد به جمهوری اسلامی و اعتماد به سازوکار انتخابات است» . (رهبری، ۱۴/۳/۹۲)
نویسنده تأکید می کند: این سخنان کاملا به جا و روشن بینانه است رای دادن در انتخابات پیش رو، به خصوص پس از سابقه انتخابات ۸۸، رای دادن در این انتخابات قبل از هر چیز رای اعتماد به ساز و کار انتخابات است.
در ادامه این مطلب آمده است: « طبعا هیچ اشکالی ندارد اگر کسی به ساز و کار انتخابات در ایران، کم یا زیاد اعتماد داشته باشد، آن چه اشکال دارد ناهمخوانی میان نظر و عمل در این زمینه است. مشخصا کسانی که تا همین چند ماه پیش برای هرگونه توصیف انتخابات ۸۸، لفظ کودتا از دهان شان نمی افتاد و یازده میلیون تقلب که سهل است، به نظرشان در آن انتخابات اصلا رای ها شمرده نشده بود و خلاصه در نظرشان کل ساز و کار انتخابات در سال ۸۸ بلاموضوع شده بود، همین آدم ها با همین پیش فرض های نظری در باب واقعیت، در به در دنبال راضی کردن خاتمی برای کاندیداتوری بودند و با کاندیداتوری هاشمی دچار آن چنان شور و هیجانی شدند. بعد با رد صلاحیت هاشمی، مهندسی آشکار انتخابات ورد زبان شان شد و باز به هفته نکشیده با شدت و حدت تمام در باب ائتلاف روحانی و عارف و مزیت های یکی بر دیگری به بحث مشغولند. اشکال آن جاست که آدم ها انگار گرفتار رودربایستی با خودشان باشند، از بیان صریح این اعتماد و امید به ساز و کار انتخابات طفره می روند» .
ندای سبز نوشت: مهم است که آدم ها دست کم با خودشان صادق باشند، متوجه باشند که رای دادن در انتخابات رای اعتماد به ساز و کار انتخابات در ایران است. چنان که گفتم این اعتماد و امید به ساز و کار انتخابات نه بد است نه قابل سرزنش، آن چه بد و قابل سرزنش است، ناسازگاری میان نظر و عمل در این زمینه است، بر مبنای همین ناسازگاری است که می شود همه آن هیاهوی کشدار در باب تقلب تعیین کننده و کودتا و مهندسی انتخابات را نق نق های بی اهمیت حاصل از شکست تلقی کرد چرا که این آدم ها علی رغم همه آن شواهد چندصد صفحه ای تقلب و تخلف و چه و چه، به مصداق دو صد گفته چون نیم کردار نیست، با همین عمل ساده رای دادن نشان می دهند که در نظرشان همچنان ساز و کار انتخابات در ایران قابل اعتماد است.
نویسنده در پایان تأکید کرده است: هر کسی که تصمیم به رای دادن گرفته است، دست کم برای خودش تصریح کند که عملش چه او بخواهد چه نخواهد، چه آگاه باشد چه نباشد، عمل رای دادن به این معناست که من، به ساز و کار انتخابات در این نظام اعتماد دارم، مهم است که آدم ها چنین صراحتی به عمل شان بدهند برای این که دو هفته بعد، یک ماه بعد دیگر دست کم خودشان روی شان نشود نظری ناسازگار با عمل خودشان ابراز کنند. نمی شود که آدم هم کاندیدا شود، هم رای بدهد و هم اگر نتیجه بر وفق مرادش نبود، مدعی غیرقابل اعتماد بودن ساز و کار انتخابات شود، دست کم پس از سابقه انتخابات ۸۸، چنین ابراز نظر و عملی بیش از پیش ناسازگار و خود نقض کننده به نظر می رسد.